PROBLEM Zatrudniany przez naszą firmę pracownik poinformował nas, że w czasie miesięcznego urlopu wypoczynkowego w lipcu br. zamierza wyjechać do pracy sezonowej do Norwegii (zostanie zatrudniony przez norweski podmiot). W firmie pojawiły się wątpliwości, jak ten wyjazd wpłynie na sytuację pracownika w zakresie ubezpieczeń społecznych. Dodam tylko, że pracownik od urodzenia mieszka w Polsce, w naszej

Sejm przyjął prezydencki projekt nowelizujący Kodeks pracy. Przewiduje on zmiany m.in. w zakresie wydawania świadectw pracy, przeciwdziałania mobbingowi oraz odnośnie uprawnień rodzicielskich pracowników.

W przypadku gdy pracodawca zawrze kolejną umowę o pracę bezpośrednio po zakończonej umowie o pracę zawartej przed 1 stycznia 2019 r. i trwającej w 2019 r., musi założyć dla pracownika nowe akta osobowe. Żeby został zwolniony z takiego obowiązku, musi być co najmniej 1 dzień przerwy między tymi umowami o pracę. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w odpowiedzi przesłanej

Wynagrodzenie miesięczne w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi nie musi być wynagrodzeniem jednoskładnikowym a do jego elementów należą też różnego rodzaju dodatki np. dodatek stażowy.

1. Dla powstania stosunku pracy nie wystarcza samo zawarcie na piśmie umowy o treści odpowiadającej wymaganiom art. 29 k.p., założenie dokumentacji pracowniczej i wypłacenie pracownikowi wynagrodzenia oraz formalna legalizacja umowy przed organem rentowym czy urzędem skarbowym przez złożenie deklaracji zgłoszeniowej do ubezpieczeń społecznych i deklaracji podatkowej, ale niezbędne jest wykazanie, że

Regulamin premiowania, jako regulamin wynagradzania (art. 772 k.p.), jest aktem normatywnym (art. 9 k.p.) a nie czynnością prawną w rozumieniu prawa cywilnego. Do interpretacji postanowień regulaminu wynagradzania należy stosować metody wykładni, na jakich dokonuje się wyjaśnienia treści powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy. Zupełnie wyjątkowo - gdy zawiodą metody wykładni aktów prawnych

Przepis art. 45 § 1 k.p. pozwala na uznanie nieskuteczności zarówno wypowiedzenia dokonanego z naruszeniem formalnego wymagania określonego w art. 30 § 4 k.p., jak i wypowiedzenia, w którym pracodawca, podając przyczynę wypowiedzenia, nie naruszył wskazanego przepisu, lecz była ona niewystarczająca, aby uzasadniać wypowiedzenie, bądź okazała się nieistniejąca (nieprawdziwa, nierzeczywista) i z tego

Wyłącznie formalny transfer pracowników bez rzeczywistego przejęcia przez firmy outsourcingowenie nie spełnia wymogów art. 23¹ K.p. Firmy te nie mogą zatem zostać uznane za płatników podatku w stosunku do przejętych pracowników. Dlatego to dotychczasowy pracodawca zobowiązany jest zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f. - do pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Nie jest możliwa taka wykładnia art. 8 k.p., która zawierałaby swoiste wytyczne, w jakich (kazuistycznych) sytuacjach sąd powszechny miałby uwzględnić albo nie uwzględnić zarzutu sprzeczności żądania pozwu z tym przepisem. Stosowanie art. 8 k.p. pozostaje zatem w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności konkretnej sprawy. W oderwaniu od tych konkretnych okoliczności nie można formułować ogólnych

Nie ma przeszkody do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia na podstawie tego samego zdarzenia, za które została nałożona na pracownika kara porządkowa, gdy waga tego przewinienia jest na tyle znacząca, że okoliczności i konsekwencje (nawet ewentualne) jego popełnienia uzasadniają przekonanie pracodawcy o niemożności dalszego zatrudniania pracownika.

1.Niepodanie przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia lub niewłaściwe jej podanie stanowi naruszenie prawa (art. 30 § 4 k.p.) i uprawnia pracownika do dochodzenia roszczeń z art. 45 § 1 k.p. Podanie przyczyny oznacza wskazanie konkretnego zdarzenia lub zdarzeń, ewentualnie okoliczności, które – zdaniem pracodawcy – uzasadniają wypowiedzenie. 2. Skoro pracodawca świadomie podał w wypowiedzeniu kwoty

Minister Finansów określił terminy uiszczania oraz wysokość i sposób obliczania opłaty miesięcznej za prowadzenie przez Polski Fundusz Rozwoju Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie Ewidencji Pracowniczych Planów Kapitałowych.

Do 31 maja 2019 r. pracodawcy, którzy mieli w tym roku obowiązek utworzenia zfśs, powinni przekazać co najmniej 75% odpisu podstawowego na rachunek funduszu. Pracodawcy, którzy utworzyli fundusz dobrowolnie, środki na jego działalność mogą przekazać w innym dowolnie ustalonym terminie, przy czym również na wyodrębnione konto funduszu. W 2019 r. maksymalna podstawa odpisu na zfśs jest wyższa niż w 2018

Wypowiedzenie stosunku pracy z powodu "utraty zaufania" wymaga od pracodawcy poinformowania pracownikowa, najpóźniej w chwili doręczenia pisma wypowiadającego stosunek pracy, o konkretnych okolicznościach, które spowodowały utratę zaufania pracodawcy do pracownika.

1. Ustalenie chwili powzięcia wiedzy o zdarzeniu uzasadniającym rozwiązanie umowy o pracę zależy od okoliczności konkretnego przypadku, a określenie uniwersalnego wzorca jest możliwe tylko w ograniczonym zakresie. Zapatrywanie to daje asumpt do twierdzenia, że przedstawione orzecznictwo niekoniecznie się wyklucza. W pewnych wypadkach dopiero dotarcie wiadomości do osoby z art. 31 § 1 k.p. uruchamia

Termin z art. 52 § 2 k.p. rozpoczyna bieg z chwilą powzięcia przez przewodniczącego rady nadzorczej informacji wskazujących na oczywiste naruszenie przez prezesa zarządu sp. z o.o. przepisów ustawy kominowej.

W sytuacji, gdy wytypowanie pracownika do wręczenia mu wypowiedzenia zmieniającego dotyczy pracownika wybranego przez pracodawcę z większej liczby pracowników, którym zaproponowano w drodze porozumień stron bardziej korzystne warunki pracy, przyczyny tej dyferencjacji mogą być poddane analizie przez sąd pracy. Jeśli istniała możliwość zatrudnienia wszystkich pracowników na możliwych do akceptacji przez