Prawo do odprawy pieniężnej nie jest wyłączone na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) w razie podjęcia zatrudnienia w zakładzie przejmującym mienie dotychczasowego zakładu pracy jeśli nastąpiło
Przez określenie przejęcie mienia dotychczas zatrudniającego pracownika zakładu pracy z art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) należy rozumieć każdą przewidzianą w obrocie prawnym, odpłatną i nieodpłatną, formę
Brak winy pracownika w przekroczeniu terminu z art. 264 § 2 k.p. należy analizować w płaszczyźnie jego subiektywnej oceny stanu rzeczy, zwłaszcza z uwzględnieniem stopnia jego wykształcenia i posiadanej wiedzy prawniczej oraz doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Za przyczyny usprawiedliwiające
Ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy należny pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nastąpiło wygaśnięcie stosunku pracy wskutek śmierci pracownika, przysługuje w równych częściach jego małżonkowi i innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy należny pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nastąpiło wygaśnięcie stosunku pracy wskutek śmierci pracownika, przysługuje w równych częściach jego małżonkowi i innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Brak winy pracownika w przekroczeniu terminu z art. 264 § 2 k.p. należy analizować w płaszczyźnie jego subiektywnej oceny stanu rzeczy, zwłaszcza z uwzględnieniem stopnia jego wykształcenia i posiadanej wiedzy prawniczej oraz doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Za przyczyny usprawiedliwiające
Nałożenie na gminy na podstawie art. 14 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 ze zm.) prowadzenia rocznego przygotowania przedszkolnego jako obowiązkowego zadania własnego, spowodowało, że nauczyciele oddziałów zerowych szkół podstawowych stali się pracownikami prowadzonego przez gminy przedszkola (art. 231 § 2 k.p.) z dniem zaoferowania gminie (zarządowi
W świetle przepisów § 13 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie regulaminów pracy oraz zasad usprawiedliwiania nieobecności w pracy i udzielania zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 49, poz. 299) w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 października 1991 r. zmieniającym to rozporządzenie (Dz. U. Nr 92, poz. 409) oraz art. 25 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8
Przez najniższe wydatki określone w odrębnych przepisach wymienione w art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ a podlegające refundacji z Funduszu Pracy na rzecz uspołecznionych zakładów pracy zatrudniających młodocianych w celu przygotowania zawodowego w ramach stosunku pracy nawiązanego przed dniem 1 stycznia 1993 r. rozumieć
Upoważnienie do kierowania obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawcy zagranicznego nie jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie administracyjnej o prawach i obowiązkach podmiotu gospodarczego, a tym samym nie jest decyzją administracyjną.
Wniosek o ponowne badanie, o jakim mowa w par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./, może być wyrażony również przez złożenie jednostce organizacyjnej wymienionej w tym przepisie oświadczenia kwestionującego orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.
Jeżeli kobieta pobierająca zasiłek dla bezrobotnych zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ urodzi dziecko w okresie przedłużonego okresu pobierania zasiłku o 7 miesięcy na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie wydłużenia okresu pobierania zasiłków w rejonach administracyjnych /
Pracownicy lekarzowi przysługuje dodatek wyrównawczy przewidziany w art. 179 § 2 k.p., jeżeli poprzednio pełniła dyżury zakładowe, za które otrzymywała dodatkowe wynagrodzenie, a ze względu na ciążę nie może ich pełnić.
Nie jest dopuszczalna - przez dokonanie wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 § 1 k.p.) - zmiana rodzaju umowy o pracę zawartej na czas nie określony na umowę na czas określony.
Decyzje dotyczące odmowy zwrotu nadpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych /art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie należą do kompetencji prezesa zarządu tego Funduszu ani do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej /art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej
Sprawy o zwrot przez rejonowe biuro pracy kwot nienależnie pobranych zasiłków, wpłaconych przez osobę bezrobotną do kasy tego biura, nie są sprawami administracyjnymi, lecz cywilnymi, i do rozpoznawania ich właściwe są sądy powszechne, a nie organy administracji.
Obowiązujący do czasu zawarcia układu zbiorowego pracy dla nauczycieli art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 ze zm.) uzasadnia zobowiązanie nauczyciela do zwiększonego wymiaru zajęć dydaktycznych bez uznania ich za pracę w godzinach ponadwymiarowych zarówno wtedy, gdy według planu zajęć we wcześniejszym okresie czas pracy nauczyciela nie wyczerpywał
Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego odwołany na podstawie art. 37a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. 1991 r., Nr 18, poz. 80 ze zm.) nie nabywa prawa do odprawy przewidzianej w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz
1. Do odwołania wojewody przez Prezesa Rady Ministrów (art. 5 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej Dz.U. nr 21, poz. 123 ze zm.) ma zastosowanie art. 70 § 2 k.p., z tym że przewidziane w tym przepisie wynagrodzenie może przysługiwać odwołanemu wojewodzie w części przekraczającej wynagrodzenie określone w art. 5 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu