Czas przeznaczony na dojazd do miejsca wykonywania pracy transportem zapewnionym przez pracodawcę, w czasie którego pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy, może być zaliczony do czasu pracy i w przypadku przekroczenia normalnych godzin pracy, uprawnia do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Art. 45 § 2 k.p. pozwala na uwzględnienie przez sąd roszczenia o odszkodowanie zamiast zgłoszonego przez pracownika roszczenia o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy, jeżeli uwzględnienie ich (w ocenie sądu) jest niemożliwe lub niecelowe. Możliwość orzeczenia o odszkodowaniu zamiast o przywróceniu do pracy będzie zasadna, gdy

Nie każdy przypadek utraty zaufania do pracownika może być uznany za uzasadniający wypowiedzenie mu umowy o pracę. Utrata zaufania do pracownika uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli w konkretnych okolicznościach nie można wymagać od pracodawcy, by nadal darzył pracownika zaufaniem. Naturalnie utrata zaufania do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (wypowiedzenie

Brak zgłoszenia gotowości do pracy przez pracownika po ustaniu przyczyny niezdolności do pracy umożliwia pracodawcy zastosowanie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. w celu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Ustanie stosunku służbowego funkcjonariusza służby celno-skarbowej nie jest przekształceniem w stosunek pracy, a zakończeniem dotychczasowego stosunku administracyjnoprawnego i zawarciem nowego, odrębnego stosunku prawnego w formie umowy o pracę. Przekształcenie to następuje na mocy zgodnego oświadczenia woli organu i funkcjonariusza i nie wymaga wcześniejszego wygaśnięcia stosunku służbowego. W konsekwencji

W przypadku wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy pracownika objętego szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, niezgodność wypowiedzenia z wymogami prawnymi dotyczącymi zgody związku zawodowego oraz brak podstaw do uzasadnienia zmiany warunków pracy wyłącznie na braku kwalifikacji pracownika, których wymóg utracił moc obowiązującą przed zakończeniem procesu, nie mogą stanowić przeszkody

Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

W przypadkach, gdy redukcja etatów jest spowodowana zmianami organizacyjnymi w instytucji edukacyjnej, zastosowanie obiektywnych kryteriów oceny, takich jak dyspozycyjność, staż pracy, kwalifikacje, może uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy nauczyciela, nawet jeśli dotyczy to nauczycieli korzystających z urlopów zdrowotnych i innych form nieobecności.

Niezależnie od świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego, przysługujących pracownikowi na podstawie ustawy wypadkowej, za wypadki przy pracy oraz za choroby zawodowe pracodawca może ponosić odpowiedzialność na zasadzie ryzyka określonej w art. 435 § 1 k.c. oraz odpowiedzialność uzupełniającą na zasadach prawa cywilnego, zgodnie z przepisem art. 237(1) k.p., gdy przewidziane świadczenia nie pokryją

Ze względu na konieczność pozostawienia pracodawcy swobody decyzji w zakresie realizacji polityki kadrowej, wypowiedzenie umowy konkretnemu pracownikowi może być zakwestionowane tylko wtedy, gdy pomiędzy nim a innymi pracownikami występują wyraźne różnice w wykonywaniu obowiązków pracowniczych i kwalifikacjach zawodowych.

Zgodność interpretacji i stosowania zakładowego układu zbiorowego pracy z przepisami prawa pracy wymaga dokładnej analizy i wykładni jego postanowień, uwzględniającej w szczególności wykładnię językową, zasady poprawności legislacyjnej, a także ewentualne wyjaśnienia treści układu dokonane przez strony układu zbiorowego, przy czym kluczowa jest zgodność z art. 2416 § 1 i 2 k.p., które przewidują, że

Zasada równego traktowania pracowników, wynikająca z art. 11(2) k.p., obliguje pracodawcę do zapewnienia jednakowych uprawnień pracownikom wypełniającym takie same obowiązki. Pracownik dochodzący roszczeń z tytułu naruszenia tej zasady musi wykazać, że wykonywał te same obowiązki, co inni pracownicy znajdujący się w analogicznym położeniu. W ocenie prawidłowego stosowania tej zasady sąd musi uwzględnić

W sytuacji, gdy pracownik narusza zasady współżycia społecznego i podważa autorytet przełożonych, prowadząc do utraty zaufania pracodawcy, nawet bez bezpośredniego zawinienia, takie zachowanie stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, co nie narusza przepisów prawa pracy.

Umowa o pracę zawarta na czas pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki handlowej jest umową o pracę na czas wykonywania określonej pracy. Oznacza to, iż w przypadku gdy strony zawarły umowę o pracę na czas wykonywania określonej pracy ustanie członkostwa w zarządzie pociąga za sobą rozwiązanie stosunku pracy bez potrzeby składania przez spółkę jakiegokolwiek oświadczenia woli w tym przedmiocie.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, oświadczenie woli pracodawcy staje się skuteczne, gdy pracownik miał realną możliwość zapoznania się z jego treścią. Doręczenie pisma pracownikowi przez pocztę realizuje się skutecznie wtedy, gdy pracownik został faktycznie powiadomiony o przesyłce, a nie w momencie, kiedy dochodzi do samoistnego upływu terminu awizacji, chyba

Wygaśnięcie stosunku pracy pracownika w wyniku reorganizacji przedsiębiorstwa, bez przedstawienia mu propozycji dalszego zatrudnienia i bez jasno określonych kryteriów selekcji, narusza zasady równego traktowania pracowników i zakazu dyskryminacji oraz stanowi naruszenie prawa pracy analogiczne do nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę.

Wniosek pracownika o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę jest skuteczny również wtedy, gdy jest zawarty implicite w pozwie. Sąd pierwszej instancji powinien z urzędu ocenić okoliczności usprawiedliwiające spóźnienie oraz brak winy pracownika w przekroczeniu terminu i w przypadku stwierdzenia braku winy przywrócić termin na wniesienie powództwa, nawet bez formalnego

Negatywna ocena pracownika administracji skarbowej, związana między innymi z wniesieniem przeciwko niemu aktu oskarżenia do sądu karnego oraz odsunięciem go od wykonywania czynności służbowych, powodująca brak przedłużenia z nim stosunku pracy, nie powinna być oceniona jako dyskryminacja lub nierówne traktowanie w rozumieniu art. 112 i 113 k.p. w sytuacji, gdy inni pracownicy, którzy dopuścili się

System zadaniowego czasu pracy jest jedynym systemem, w którym nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji godzin pracy. Taka ewidencja byłaby zresztą trudna do prowadzenia, biorąc pod uwagę samodzielność pracownika w zakresie organizowania sobie czasu pracy. Pracodawca nie jest zwolniony jednak z prowadzenia całej ewidencji czasu pracy dla pracowników objętych tym systemem. Inne elementy czasu pracy (poza

Zmiana warunków pracy pracownika, dokonana na podstawie jego zgody i podpisania dokumentu określającego nowy zakres obowiązków, stanowi porozumienie stron, a nie wypowiedzenie zmieniające i nie wymaga stosowania formalnej procedury wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy.

Rozwiązanie stosunku pracy w wyniku odmowy przez pracownika przyjęcia nowych warunków pracy lub płacy, proponowanych przez pracodawcę w ramach wypowiedzenia zmieniającego, może zostać uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, uprawniające do odprawy pieniężnej, o ile zmiana warunków prowadziłaby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika.

W sytuacji, gdy zawarta umowa o pracę nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w szczególności z brakiem podporządkowania służbowego i organizacyjnego, nie rodzi ona skutków w postaci obowiązku objęcia pracownika ubezpieczeniem społecznym.

Przyjęcie przez funkcjonariusza propozycji zatrudnienia na podstawie stosunku pracy prowadzi do ustania administracyjnoprawnego stosunku służbowego funkcjonariusza służby celno-skarbowej, które wymaga oceny i ewentualnego rozstrzygnięcia przez właściwe organy administracji publicznej lub sądy administracyjne, a w przypadku stwierdzenia przez nie niewłaściwości - przez sąd powszechny.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nawet jeżeli posiada większość udziałów i de facto samodzielnie decyduje o sprawach spółki, nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu jako jedyny lub niemal jedyny wspólnik na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, gdyż nie jest to zgodne z definicją spółki jednoosobowej określoną w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. Ubezpieczone