Prawo pracy w szczególny sposób reguluje zasady zwolnień grupowych. Wiele postanowień dotyczących tych zwolnień ma zastosowanie także do indywidualnych zwolnień z przyczyn nieleżących po stronie pracownika.

Przepisy prawa pracy nie ustalają maksymalnego czasu trwania umowy o pracę na czas określony. Dlatego powstają wątpliwości dotyczące długości takich umów, często zawieranych między zakładem a pracownikami.

Przepisy unijne wymagają równego traktowania pracowników nie tylko w zatrudnieniu, ale także w dziedzinie zabezpieczenia społecznego. Mimo zakazu dyskryminacji m.in. ze względu na płeć, normy wspólnotowe dopuszczają w określonych przypadkach zróżnicowanie wieku kobiet i mężczyzn w przypadku określania wieku emerytalnego i skutków wywieranych przez te przepisy na inne świadczenia. W sprawie C-303/02

Szanse kobiet i mężczyzn na rynku pracy powinny być wyrównywane przez usuwanie rzeczywiście istniejących przejawów nierównego traktowania ze względu na płeć. W sprawie C-476/99 H. Lommers zaskarżył holenderskie ministerstwo rolnictwa, które odmówiło przyznania miejsca w przedszkolu dla jego dziecka. To świadczenie pracodawca przewidział dla pracownic, a tylko w wyjątkowych przypadkach dla pracowników

Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek dostarczenia pracownikom nieodpłatnie odzieży i obuwia roboczego, jeżeli jest to konieczne ze względu na warunki wykonywania pracy. Wypełnianie tego obowiązku podlega kontroli Państwowej Inspekcji Pracy.

Pracodawca może zobowiązać pracownika do pełnienia dyżuru po godzinach pracy. Może się on odbywać w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Przestrzeganie reguł dotyczących dyżurów pracowniczych pozwala pracodawcom uniknąć niepotrzebnych problemów związanych z ustalaniem czasu pełnienia dyżuru i rozliczaniem się z pracownikiem za pracę wykonywaną podczas dyżuru.

Pracownik powinien świadczyć pracę przeciętnie 40 godzin tygodniowo. Godziny pracy przekraczające tę normę stanowią pracę w godzinach nadliczbowych, za którą pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia powiększonego o dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia.

Prawo do dodatku z tytułu opieki nad dzieckiem przysługuje w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, który może zostać udzielony wyłącznie pracownikowi i tylko w czasie trwania stosunku pracy. Jeśli data ustania stosunku pracy określona w świadectwie pracy jest późniejsza od wykreślenia prowadzonej przez pracodawcę działalności z ewidencji działalności gospodarczej, zdania są podzielone, czy stosunek

Przy podjęciu dodatkowej działalności zarobkowej może dojść do zbiegu tytułów do objęcia ubezpieczeniami społecznymi. Zwykle wybór tytułu, z którego składki muszą być w takiej sytuacji płacone obowiązkowo, nie należy do ubezpieczonego. Istnieją jednak sytuacje, gdy taka możliwość istnieje i pozwala na uniknięcie zbyt dużych obciążeń składkowych.

Spór w sprawie pani Vasiliki Nikoloudi przeciwko greckiemu pracodawcy OTE AE (sprawa C-196/02) dotyczył wyłączenia w układzie zbiorowym możliwości przeniesienia pracownicy do tzw. stałego personelu. Trybunał rozstrzygnął, czy taki zapis układu stanowi dyskryminację ze względu na płeć.

Inspektorzy pracy przeprowadzając kontrolę w zakresie czasu pracy często zwracają uwagę na to, czy pracodawca nie naruszył przepisów dotyczących pracy w godzinach nadliczbowych. Sprawdzeniu podlega głównie prawidłowość prowadzonej ewidencji czasu pracy.

W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca ma obowiązek niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Praktyka wykazuje, że pracodawcy niejednokrotnie popełniają błędy przy jego wypełnianiu. Wskażemy więc, jak się ich ustrzec.

Od sierpnia 2004 r. zmieniły się zasady przyznawania i wypłaty świadczeń przedemerytalnych. Organem właściwym w tym zakresie stał się ZUS, który przejął również wypłatę świadczeń przyznanych na „starych” zasadach przez powiatowe urzędy pracy.

Polscy pracodawcy coraz częściej oddelegowują pracowników do pracy w innych państwach lub wysyłają ich za granicę w podróż służbową. Również wielu obcokrajowców świadczy pracę w Polsce na rzecz polskich pracodawców. Sytuacje te rodzą problemy co do możliwości określenia i wypłacenia pracownikom wynagrodzenia w walucie obcej.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie toczącej się między miastem Kilonią a Norbertem Jaegerem (C-151/02) badał, co należy rozumieć przez pojęcie „dyżur pracowniczy” i czy czas dyżuru można uznać za okres odpoczynku.

Wykonywanie pracy u innego pracodawcy nie wyklucza skutecznego zgłoszenia przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w rozumieniu art. 48 § 1 Kodeksu pracy, ani pozostawania w gotowości do jej wykonywania w rozumieniu art. 81 § 1 Kodeksu pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 2003 r., I PK 109/03, OSNP 2004/21/367).

Przez pozostawanie w dyspozycji pracodawcy jako element gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 § 1 Kodeksu pracy należy rozumieć stan, w którym pracownik może na wezwanie pracodawcy niezwłocznie podjąć pracę. Zatrudnienie u innego pracodawcy nie przekreśla samo przez się gotowości do pracy w tym rozumieniu. Dotyczy to sytuacji, gdy praca taka nie wyłącza dyspozycyjności pracownika, tj. nie uniemożliwia

Inspektorzy pracy przeprowadzając kontrolę w zakresie rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników sprawdzają, czy zostały zachowane wszystkie wymagania formalnoprawne co do trybu rozwiązywania umów. Uniknięcie błędów w tym zakresie pozwala pracodawcom zaoszczędzić wielu problemów.

Jednym z wielu obowiązków ciążących na pracodawcach, którzy zatrudniają więcej niż 20 pracowników, jest ustalanie prawa, obliczanie i wypłata zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Kontrolę nad prawidłowym wykonywaniem tych obowiązków sprawuje ZUS, który może m.in. analizować prowadzoną przez zakład pracy dokumentację zasiłkową pracowników.

Odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych i - co za tym idzie - świadczenia urlopowe wypłacane przez pracodawców niezobowiązanych do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są uzależnione od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli stanowiło ono kwotę wyższą.

Urlop wypoczynkowy powinien być udzielany w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Może się zdarzyć, że urlop nie zostanie wykorzystany przez pracownika w tym terminie. W tej sytuacji należy udzielić go do końca kwartału następnego roku.

Przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy w przypadku zmiennych składników wynagrodzenia bierze się pod uwagę ich średnią z miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu. Oblicza się ją z okresu od 3 do 12 miesięcy, w zależności od wystąpienia „znacznych wahań” wysokości wynagrodzenia. Powstają jednak wątpliwości, kiedy mamy do czynienia ze znacznymi wahaniami wynagradzania oraz z jakiego

Pracodawca administrujący środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może ich wydatkować niezgodnie z regulaminem zakładowej działalności socjalnej, którego postanowienia nie mogą być sprzeczne z zasadą przyznawania świadczeń według kryterium socjalnego, to jest uzależniającego przyznawanie ulgowych usług i świadczeń wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej

Pracodawcy, którzy zatrudniają powyżej 20 pracowników, są zobowiązani do ustalania prawa do zasiłków chorobowych i innych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz ich wypłacania. Składki na te świadczenia opłacane są ze środków własnych pracowników. Do kontrolowania stanu zdrowia pracowników w zakresie zasadności orzeczenia o niezdolności do pracy jest ZUS. Z uwagi na to lekarze orzecznicy ZUS, również