Nie jest możliwa wiążąca wykładnia klauzuli generalnej zasad współżycia społecznego z art. 8 k.p.

W układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę dopuszczalne jest ukształtowanie należności z tytułu noclegu (ryczałtu za nocleg) w sposób mniej korzystny niż to wynika z rozporządzenia wykonawczego wydanego na podstawie art. 775 § 4 k.p.

Nie jest możliwa taka wykładnia art. 8 k.p., która zawierałaby swoiste "wytyczne" w jakich (kazuistycznych) sytuacjach sąd powszechny miałby uwzględnić albo nie uwzględnić zarzuty o sprzeczności żądania pracownika z art. 8 k.p., nawet gdyby dotyczyło to sytuacji pracownika szczególnie chronionego. Wykładnia i stosowanie prawa są suwerennym prawem sądów powszechnych. Przepis, który stanowi klauzulę

Osiągnięcie wieku emerytalnego stanowi usprawiedliwione społecznie kryterium doboru pracowników do zwolnienia z pracy, przeto nie może być uznane za kryterium dyskryminujące określoną grupę pracowników, którym pracodawca wypowiada stosunki pracy.

Czas pracy biegnie od momentu, w którym pracownik rozpoczyna czynności merytoryczne niezbędne do wykonywania pracy. Czynności przygotowawcze wynikające z przyczyn organizacyjnych, wykonywane w czasie pracy przekraczającym obowiązujące pracownika dobowe normy czasu pracy, należy uznać za pracę w godzinach nadliczbowych.

Art. 8 k.p. nie kształtuje praw podmiotowych, nie zmienia i nie modyfikuje praw, jakie wynikają z innych przepisów prawa. Przepis ten upoważnia sąd do oceny, w jakim zakresie, w konkretnym stanie faktycznym, działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie jego prawa i nie korzysta z ochrony prawnej. Stosowanie art. 8 k.p. pozostaje zatem w nierozłącznym związku z całokształtem

Sąd pierwszej instancji rozpoznając sprawę o przywrócenie do pracy mógłby dokonać wyboru roszczenia o odszkodowanie jako jednego z alternatywnych roszczeń określonych w art. 56 Kodeksu pracy, ale tylko wówczas, gdyby stwierdził bezzasadność rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym.

Zamiar nawiązania stosunku ubezpieczenia społecznego, bez rzeczywistego wykonywania umowy o pracę, świadczy o fikcyjności zgłoszenia do pracowniczego ubezpieczenia społecznego. Fikcyjne zawarcie umowy o pracę, czyli niezwiązane z wykonywaniem pracy, powoduje, że dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń następuje pod pozorem zatrudnienia. Jednakże o nieobjęciu obowiązkiem ubezpieczeń społecznych w przypadku