Zawarte w art. XII par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 142 ze zm./ upoważnienie przekazało radzie gminy do uregulowania materię ściśle związaną z prawem pracy. Rada gminy na podstawie tego przepisu może regulować prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w zakresie czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów

Jednym z przykładów powstania z mocy prawa i bez udziału właściciela budynku stosunku cywilnoprawnego, dającego uprawnienie do przebywania w lokalu, jest rozszerzenie ł najmu lokalu na obojga małżonków wspólnie zajmujących lokal, niezależnie od tego, który z nich zawarł umowę, przewidziane w art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz.

Wykonanie okna nawet w tym samym miejscu, w którym przed wielu laty ono istniało, wymagało pozwolenia na budowę. Jest to bowiem przebudowa obiektu budowlanego, a co za tym idzie roboty budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm. - art. 3 pkt 6 i 7/. Rozpoczęcie robót budowlanych co do zasady wymaga uzyskania pozwolenia na budowę /art. 28 Prawa budowlanego

Skoro więc przepis art. 64 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ "opodatkowuje" wspólników spółki cywilnej jako osoby fizyczne, to na gruncie prawa podatkowego stosując zasadę równości podmiotów wobec prawa uznać należy, iż wspólnicy ci mogą dokonać potrącenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych ciążącego na nich jako osobach

Nie do zaakceptowania jest pogląd, że brak formalnego postanowienia, o jakim mowa w art. 31 par. 2 Kpa, uniemożliwia wniesienie odwołania przez organizację społeczną, która złożyła wniosek o dopuszczenie jej do udziału w postępowaniu zgodny z jej celami statutowymi i interesem społecznym, oraz która składała w tym postępowaniu pisma i oświadczenia merytoryczne i której doręczono rozstrzygnięcie organu

Z konstytucyjnej zasady równego traktowania obywateli nie można bowiem wywodzić akceptacji bezprawnego działania z tej przyczyny, iż inni obywatele naruszający podobnie prawo nie spotykają się ze stosownymi do naruszenia sankcjami.

Określenie w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ najmu jako źródła przychodu, oprócz innych źródeł, nie uzasadnia jego wyodrębnienia ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza i traktowania jako samoistnego źródła przychodu. Osobne wymienienie najmu jako źródła przychodu było spowodowane tym, że najem

Do rozstrzygnięcia sporu o zgodności z prawem jednostronnej czynności prawnej tj. oświadczenia Zarządu gminy o skorzystaniu z prawa pierwokupu o jakim mowa w art. 109 i art. 110 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, właściwy jest sąd powszechny /art. 2 par. 1 Kpc/.

Skoro bezsporny w sprawie jest fakt poniesienia kosztów przez stronę skarżącą w związku z importem tkanin, a w szczególności za wykonanie przez eksportera czynności mających na celu właściwe przygotowanie towaru, po jego wyprodukowaniu, do transportu, to należało uznać, iż importer winien był doliczyć do wartości celnej towaru wartość tychże wydatków gdyż był to element ceny faktycznie zapłaconej za

Skarga na bezczynność Wojewody w zakresie aktu nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, tj. sprawy określonej w art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu w oparciu o art. 27 ust. 2 cyt. ustawy o NSA.

Brak wykazania, że wady higieniczno-zdrowotne towaru powstały z przyczyn leżących po stronie osoby, która towary te wprowadziła do handlu detalicznego nie może być przesłanką do obciążenia takiej osoby na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. nr 12 poz. 49 ze zm./ kosztami badań.

Przepis art. 92 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ określa przesłanki przyznania równoważnika za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. Pozostawia Ministrowi Spraw Wewnętrznych jedynie prawo określenia wysokości równoważnika i szczegółowych zasad jego przyznawania. Regulacja zawarta w par. 6 zarządzenia Ministra Spraw

Skoro skarżący nie posiada prawa do patentu lub licencji, które miałyby być wdrożone przy pomocy zakupionej maszyny odlewniczej, to nie może skorzystać z podwyższonej ulgi inwestycyjnej, o której mowa w par. 3 ust. 2a rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego /Dz.U. nr 18 poz. 62 ze zm./.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, pozostaje w sprzeczności z art. 3 Konwencji o obywatelstwie kobiet zamężnych otwartej do podpisu

Przepis art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, stanowiący, że uprawnienia kombatanckie nie przysługują osobie, która wykonywała zadania operacyjne związane bezpośrednio ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i

Zasadnie nie uznano za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez skarżącego na uiszczenie rat leasingowych, skoro skarżący jako podmiot nie będący stroną umowy, nie był obowiązany do ich uiszczenia.

Różnica w wysokości podatku obciążającego podatnika w osnowie decyzji i jej uzasadnieniu nie stanowi podstawy do wydania decyzji na podstawie art. 138 par. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ - /obecnie art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, w przypadku zastosowania

Działalność marketingowa wpływa na osiągane przychody. Brak przychodu w związku z tymi wydatkami nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu z uwagi na to, że warunkiem takiego zaliczenia jest kryterium celowości. (...) Wykorzystanie skutków akcji marketingowej spółki przez inny podmiot nie pozbawia celowości wydatków spółki na usługi marketingowe.

Wydanie decyzji uznaniowej w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych w całości lub w części winno być poprzedzone ustaleniem, czy skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez znacznego uszczerbku dla sytuacji finansowej lub, gdy za umorzeniem przemawiają szczególne okoliczności gospodarcze lub, jeżeli ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych spowodowałoby niewspółmierne wydatki

1. Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie wskazuje środków prowadzących do wzruszenia opinii biegłego w przedmiocie określenia wartości zajętej ruchomości. 2. Przepisy wzmiankowanej ustawy nie przewidują możliwości dokonania ponownego oszacowania ruchomości będących przedmiotem egzekucji. Nie oznacza to jednak, iż taki

1. Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych regulują wyczerpująco sprawę właściwości organów uprawnionych do rozpatrzenia odwołań. W sprawach tych nie stosuje się zasady z art. 127 par. 2 Kpa, że właściwym w tym zakresie jest organ administracji państwowej wyższego stopnia. 2. Od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych opartych na swobodnym uznaniu nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji

Postępowanie toczące się na podstawie przepisów - Prawa budowlanego nie rozstrzyga w ogóle sporów dotyczących prawa własności obiektów czy ich części.

Sąd administracyjny nie orzeka w oparciu o zasady słuszności czy współżycia społecznego, o ile nie zawiera ich treść konkretnej normy prawa materialnego.

Właściciel może korzystać z rzeczy lecz w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego /art. 140 Kc/. Jedną z takich ustaw jest prawo budowlane, które ma zastosowanie również do nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, prawnych oraz wszelkich innych podmiotów podejmujących działalność inwestycyjną na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa bądź gminy.