Niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa.

W postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym obowiązuje związanie zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa procesowego (art. 378 § 1 w związku z art. 3941 § 3 i art. 39821 k.p.c).

Brak zaświadczenia o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy uniemożliwia nabycie prawa do odprawy z art. 28 ust. 1 Karty Nauczyciela.

Zgodnie z art. 218 k.p.c. sąd może m.in. zarządzić oddzielną rozprawę co do jednego z kilku roszczeń połączonych w jednym pozwie. Wydanie zarządzenia regulowanego tym przepisem pozostawione jest uznaniu sądu i może dotyczyć: pozwu głównego i wzajemnego, poszczególnych współuczestników i wreszcie jednego lub kilku roszczeń połączonych w jednym pozwie. Zarządzenie takie ma charakter techniczny, sąd nie

W sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych toczącej się na skutek odwołania od decyzji odmawiającej prawa do emerytury, skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia, choćby dotyczyła wyłącznie daty, od której ubezpieczonemu przysługuje prawo do świadczenia (art. 3982 § 1 k.p.c.).

Przepis art. 43 zdanie pierwsze k.p.a. ma zastosowanie do doręczenia decyzji organu rentowego a przewidziane w nim doręczenie opiera się na fikcji prawnej, że pismo zostało doręczone adresatowi w tym samym dniu, w którym dokonano doręczenia zastępczego.

Art. 251 § 1 k.p. ma zastosowanie, gdy trzy kolejne umowy o pracę na czas określony zostały zawarte po wejściu w życie tego przepisu, a ciąg trzech kolejnych umów o pracę na czas określony, gdy jedna lub dwie z tych umów zostały zawarte przed wejściem w życie tego przepisu, nie ma znaczenia.

Przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857 ze zm.) nie pozwalają na posługiwanie się pojęciem „okresu rozliczeniowego” dla uzasadnienia uzyskiwania niezgodnych z ustawą przysporzeń, które mogłyby być „zwrócone” po jego upływie.

Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do badania - po raz pierwszy - dopuszczalności wznowienia postępowania (w tym oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia), jeżeli skarga została skierowana do sądu drugiej instancji (art. 405 k.p.c.). Sąd Najwyższy ma w tym przypadku wyłącznie kompetencję do rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę.

Pracownikowi, z którym pracodawca rozwiązał bez wypowiedzenia umowę o pracę z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów w tym trybie, przysługuje ponad odszkodowanie z art. 58 k.p., którego wysokość jest limitowana, odszkodowanie na podstawie ogólnych przepisów Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 i nast. k.c.) lub deliktowej (art. 415 i nast. k.c.). Dochodząc odszkodowania

Sprawa o wysokość wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego jest sprawą o prawo majątkowe, wobec czego o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, stanowiąca różnicę pomiędzy wysokością kapitału początkowego ustaloną zaskarżoną decyzją organu rentowego a wysokością wskazaną przez skarżącego.

Sprawa dotycząca uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kwot wypłaconych ubezpieczonym (pracownikom) w postaci bonów towarowych finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie jest sprawą o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego (art. 3982 § 1 zdanie drugie k.p.c.).

Nie jest możliwa weryfikacja twierdzenia składającego protest wyborczy, że oddał głos na konkretnego kandydata.

Sąd pracy nie ma obowiązku wydania odrębnego postanowienia o przywróceniu pracownikowi terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, o którym mowa w art. 265 § 1 k.p. Nawet bez wydania postanowienia przywracającego powodowi termin do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę możliwe jest uwzględnienie powództwa pracownika o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, o przywrócenie

W sprawie z protestu wyborczego Sąd Najwyższy nie rozstrzyga, w jaki sposób należałoby ukształtować zasady głosowania osób niepełnosprawnych (niewidomych), aby zrealizować zasadę tajności.

Zakładowej organizacji związkowej, która nie zrzesza co najmniej 10 członków (art. 251 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.) nie przysługują uprawnienia wynikające z art. 462 k.p.c.

Niedołączenie do skargi kasacyjnej pełnomocnictwa dla adwokata lub radcy prawnego, który skargę sporządził i wniósł do sądu, stanowi brak formalny pisma procesowego (art. 126 § 3 k.p.c.) podlegający usunięciu przez wezwanie do złożenia pełnomocnictwa (art. 3986 § 1 k.p.c.).

W sprawie z zakresu prawa pracy w pierwszej instancji sąd w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników (art. 47 § 2 lit. a k.p.c.) może rozpoznać kilka roszczeń łącznie dochodzonych przez powoda w jednym postępowaniu (art. 191 i 193 § 1 k.p.c.), jeżeli wśród nich znajduje się choćby jedno, którego rozpoznanie powinno nastąpić w takim składzie.

O kosztach zastępstwa procesowego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczącej przeniesienia na członka zarządu spółki zobowiązań finansowych spółki z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należało orzec z uwzględnieniem treści § 6 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych

Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna interwenienta ubocznego niesamoistnego, jeżeli strona, do której przystąpił wnosi o oddalenie skargi.

Sprawa o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy jest sprawą o prawa majątkowe.

Od dnia 21 października 2005 r. wierzyciele mogą żądać wydania zaświadczenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego odnośnie do orzeczeń sądowych wydanych po dniu 21 stycznia 2005 r.

Niczym nieuzasadnione przekonanie profesjonalnego pełnomocnika strony w o terminowości złożonego wniosku o uzasadnienie wyroku, podczas otwartego do wniesienia apelacji terminu wynikającego z art. 369 § 2 k.p.c., świadczy o niedochowaniu należytej staranności i dbałości o interesy strony (art. 168 §1 k.p.c.).

Powaga rzeczy osądzonej (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.) nie występuje w sprawie z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej ponownego ustalenia prawa do świadczenia na podstawie wniosku złożonego po uprawomocnieniu się wyroku oddalającego poprzednie odwołanie.