Niewykazanie, że zachodzi wyjątkowy wypadek z art. 4241 § 2 k.p.c., powoduje odrzucenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4248 § 2 k.p.c.).

Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku Sądu Najwyższego oddalającego odwołanie od decyzji Prokuratora Generalnego o przeniesieniu prokuratora w stan spoczynku na podstawie art. 70 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z art. 62a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 7,

Wskazanie we wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i doręczenie jego odpisu wraz z uzasadnieniem błędnej sygnatury akt sprawy, której ten wniosek dotyczy, może być potraktowane jako inna oczywista niedokładność w rozumieniu art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. i nie stanowi przeszkody do nadania temu pismu biegu.

Przyjęcie, że skarga o wznowienie postępowania oparta jest na ustawowej podstawie, o której mowa w art. 4011 k.p.c. w związku z art. 410 § 1 k.p.c., wymaga powołania się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, w którym stwierdzono niezgodność z Konstytucją RP, umową międzynarodową lub ustawą przepisu stanowiącego rzeczywistą podstawę rozstrzygnięcia objętego zaskarżonym wyrokiem.

1. Zmiana wartości przedmiotu sporu musi być wyraźna i dokonana w trakcie postępowania przed sądem, a nie w postępowaniu międzyinstancyjnym. 2. Nie stanowi zmiany wartości przedmiotu sporu oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia w sposób odbiegający (niższy) od określonej w pozwie wartości dochodzonych roszczeń.

Odrzucenie przez sąd drugiej instancji zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji nie jest rozpoznaniem zażalenia w rozumieniu art. 3941 § 2 k.p.c.

W sprawie z zakresu prawa pracy nie ma podstaw do przyjęcia, że wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu zawiera wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych lub jest z nim zrównany.

Wniesienie odwołania od decyzji o przedłużeniu obowiązywania decyzji tymczasowej (art. 88 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 ze zm.) inicjuje odrębne postępowanie sądowe.

Sprawa wszczęta odwołaniem od decyzji rozstrzygającej o prawie do renty z tytułu niezdolności do pracy, kwestionującym wyłącznie stopień tej niezdolności, jest sporem o wysokość świadczenia, w którym o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia.

Do zażalenia wnoszonego do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji (art. 3941 § 2 k.p.c.) nie ma zastosowania art. 3984 § 2 zdanie drugie k.p.c., dotyczący dołączenia do skargi kasacyjnej dwóch dodatkowych jej odpisów.

Potrzeba wykładni przepisów prawnych jako przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3989 § 1 pkt 2 k.p.c.) nie może być rozumiana jako dążenie do zastąpienia ogólnych klauzul (zwrotów niedookreślonych) przez opis sytuacji wyczerpujących te klauzule.

1. Przepis art. 21 k.p.c. nakazujący zliczenie wartości kilku roszczeń dochodzonych pozwem, nie ma zastosowania do żądań ewentualnych. 2. Wniesiona przez samą stronę nieopłacona apelacja nie może być odrzucona bez uprzedniego wezwania o uiszczenie opłaty od tego środka zaskarżenia (art. 130 § 1 w związku z art. 370 k.p.c.).

Jeżeli adresat nie udzielił upoważnienia komu innemu, to osobą upoważnioną do zastępczego odbioru pism w miejscu pracy jest osoba wyznaczona przez pracodawcę (art. 138 § 2 k.p.c.).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., SK 77/06 (Dz.U. Nr 59, poz. 367; OTK-A 2008 nr 3, poz. 39) nie stanowi podstawy wznowienia postępowania (art. 4011 k.p.c.) w sprawie zakończonej postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia porządkowego wydanego na podstawie art. 49 i 50 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.

Wynikający z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) sposób uiszczania opłat od pism wnoszonych przez współuczestników formalnych ma zastosowanie tylko do tej strony procesowej, po której występuje tego rodzaju współuczestnictwo.

Wskazana w pozwie wartość przedmiotu sporu, która nie została sprawdzona przez sąd pierwszej instancji w myśl art. 25 § 1 i 2 k.p.c., pozostaje aktualna w postępowaniu apelacyjnym (art. 368 § 2 k.p.c.) i kasacyjnym (art. 368 § 2 w związku z art. 3984 § 3 i art. 39821 k.p.c.).

Termin „sprawa” w rozumieniu art. 200 k.p.c. powinien być rozumiany jako wiązka roszczeń należąca do właściwości tego samego sądu i rozstrzyganych w tym samym postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy. Powoduje to określenie wartości przedmiotu sporu odrębnie dla roszczeń cywilnych i pracowniczych.

Wniesienie skargi o wznowienie postępowania ograniczone jest dwoma terminami przewidzianymi w art. 407 i art. 408 k.p.c. Trzymiesięczny termin do wniesienia skargi wynikający z art. 407 k.p.c. określa czasową dopuszczalność żądania wznowienia postępowania, opierającą się na powiązaniu przyczyny wznowienia ze świadomością jej istnienia. Natomiast pięcioletni termin wynikający z art. 408 k.p.c. określa

Skutkiem pośrednim stwierdzenia niezgodności kontrolowanego aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub aktem normatywnym wyższego rzędu jest - obok skutku bezpośredniego w postaci utraty przez akt normatywny mocy obowiązującej - możliwość podważenia rozstrzygnięcia sądowego lub administracyjnego podjętego na podstawie aktu normatywnego, którego w dacie rozstrzygania sprawy dotyczyło

Wpłata na rzecz partii politycznej z rachunku bankowego stanowiącego „konto firmowe” jest zgodna z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857 ze zm.) tylko wówczas, gdy zostanie dokonana przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i zostanie wyraźnie wskazane, że wpłata pochodzi od takiej osoby dysponującej rachunkiem

Nie dochowuje należytej staranności adwokat, który nie składa wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, opierając się na informacji o jego treści uzyskanej telefonicznie w sekretariacie sądu, bez wglądu do akt sprawy.

Przyczyną przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej (art. 168 § 1 k.p.c.) może być usprawiedliwiony błąd profesjonalnego pełnomocnika co do sposobu interpretacji nowego, niejasnego w swojej treści przepisu.

Obowiązek dołączenia odpisu skargi dla Prokuratora Generalnego (art. 3984 § 2 k.p.c.) jest niezależny od obowiązku dołączenia takiego odpisu dla prokuratora, który zgłosił swój udział w sprawie (art. 60 § 1 i art. 128 k.p.c.).