Objęcie przez przedsiębiorstwo państwowe cudzej nieruchomości w posiadanie na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.) w celu budowy urządzeń przesyłowych uzasadnia przyjęcie dobrej wiary tego przedsiębiorstwa jako posiadacza służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu
Nie można ustalić w sposób abstrakcyjny jak ma wyglądać waloryzacja. To sąd meriti musi po rozważeniu interesów uczestników postępowania, rozpoznając konkretny stan faktyczny, ustalić wartość nakładu na majątek wspólny, jeżeli uważa że niezgodne, co najmniej z zasadami współżycia społecznego, byłoby określenie wysokości nakładów według ich wartości nominalnej.
Skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu, jeżeli w chwili jej wniesienia którakolwiek ze stron nie ma zdolności sądowej, której brak nie może być uzupełniony (art. 406 k.p.c. w zw. z art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c.).
I. W sprawie o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sąd państwa wykonania dokonuje z urzędu oceny, czy sprawa rozstrzygnięta tym orzeczeniem należy do zakresu przedmiotowego rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznania orzeczeń sądowych oraz ich wykonania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE z 2001 r., L 12 s. 1; polskie wyd. specjal., Dz.
Przepis art. 179 k.p.c. nie ma zastosowania do biegu terminów prawa materialnego.
Kwestia wzajemnych relacji pomiędzy zarządzeniami sądu opiekuńczego podejmowanymi w nagłych wypadkach, o których mowa w art. 569 § 2 k.p.c., a wydawanymi przez ten sąd zarządzeniami tymczasowymi w postępowaniu zabezpieczającym.
W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 5 lutego 2005 r., który ma zastosowanie do problematyki zarządu ustanowionego przez sąd w ramach zabezpieczenia wniosku o zniesienie współwłasności w niniejszej sprawie, kwestia dopuszczalności zaskarżenia obu postanowień objętych przedstawionym zagadnieniem prawnym nie nasuwa wątpliwości.
Przedmiotem zagadnienia prawnego, przedstawionego Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.c., może być jedynie kwestia prawna budząca poważne wątpliwości, której wyjaśnienie jest niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy.
Droga sądowa jest niedopuszczalna, gdy powód żąda ustalenia, że złożył lekarski egzamin państwowy z wynikiem pozytywnym (art. 199 § 1 pkt 1 w zw. z art. 2 k.p.c.).
Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego w przedmiocie przewlekłości postępowania, podlega oddaleniu, jeśli jej podstawę stanowi wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., SK 77/06 (OTK-A 2008, nr 3, poz. 39). W sprawie takiej Sąd Najwyższy orzeka
Odwołanie się w wyjątkowych okolicznościach do treści art. 5 k.c. wymaga uwzględnienia szczególnego charakteru wynikającego z użycia w nim klauzul generalnych, a zatem rozważenia charakteru dochodzonego roszczenia, przyczyn opóźnienia i jego nadmierności, jej rodzaju, ciężaru i czasu trwania. W zależności od tych okoliczności opóźnienie może być uznane za nadmierne lub nie.
Wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej (art. 373 ust. 1 pkt 1, 3, 4 oraz art. 374 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze - Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) może być złożony niezależnie od tego, czy zostało wszczęte postępowanie upadłościowe dłużnika.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 września 2007 r., P 21/06, może stanowić przewidzianą w art. 4011 k.p.c. podstawę wznowienia jedynie w sprawach, w których stwierdzenie przy zastosowaniu art. 1059 k.c. dziedziczenia gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład spadku otwartego przed wejściem w życie przepisów kodeksu cywilnego o dziedziczeniu gospodarstw rolnych było przedmiotem orzeczenia wydanego
Wniesienie skargi o wznowienie postępowania ograniczone jest dwoma terminami przewidzianymi w art. 407 i art. 408 k.p.c. Trzymiesięczny termin do wniesienia skargi wynikający z art. 407 k.p.c. określa czasową dopuszczalność żądania wznowienia postępowania, opierającą się na powiązaniu przyczyny wznowienia ze świadomością jej istnienia. Natomiast pięcioletni termin wynikający z art. 408 k.p.c. określa
Przepis art. 124 ust. 1 p.u.n. odnosi się do wszystkich przedsiębiorców pozostających w ustroju wspólności ustawowej, w tym również do wspólników spółki cywilnej, którzy jako przedsiębiorcy wyposażeni zostali w zdolność upadłościową.
Dopuszczalne jest ustanowienie służebności drogi koniecznej na prawie użytkowania wieczystego (art. 145 § 1 k.c.).