Niedopuszczalna jest kasacja w sprawie dotyczącej sprostowania świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych, także wówczas, gdy zakończyła się umorzeniem postępowania wobec zawarcia ugody, w której pracownik zobowiązał się do zwrotu wynagrodzenia w kwocie niższej niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 i 6 KPC).

Nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braku kasacji przez określenie wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawie o wzrost świadczenia z ubezpieczenia społecznego powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 393-5 KPC - bez dalszego sprawdzania, czy wartość przedmiotu zaskarżenia miałaby znaczenie dla oceny dopuszczalności kasacji.

Sprawą o określenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (art. 393 pkt 5 KPC) jest sprawa odnosząca się do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a zatem dotycząca wszystkich elementów, od których zależy wysokość składki.

Doręczenie wyroku bez jego uzasadnienia nie jest doręczeniem orzeczenia w rozumieniu art. 3934 KPC.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych kasację w imieniu ubezpieczonego może wnieść radca prawny, którego łączy ze związkiem zawodowym lub organizacją zrzeszającą emerytów lub rencistów stosunek o charakterze trwałym, tj. umowa o pracę lub umowa zlecenia.

Wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie o nakazanie złożenia oświadczenia woli, co do zawarcia umowy o pracę na czas określony, wyznacza wynagrodzenie za pracę jakie miał uzyskać pracownik.

W sprawie dotyczącej określenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, decydującego o ich wysokości, kasacja jest wyłączona (art. 393 pkt 5 in fine KPC).

Jeżeli jedna z dwu pozwanych nie zaskarżyła wyroku Sądu I instancji, zasądzającego świadczenie solidarnie, zaś sąd drugiej instancji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo w stosunku do pozwanej skarżącej oddalił, to kasacja pozwanej, która wyroku sądu pierwszej instancji nie zaskarżyła podlega odrzuceniu, choćby pozwana ta była powiadomiona o rozprawie apelacyjnej i otrzymała wyrok sądu

Prokurator może wnieść do sądu administracyjnego skargę na uchwałę organu samorządu terytorialnego w terminie określonym w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. 1995 r. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

W sprawie o ustalenie obowiązku podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu przysługuje kasacja (art. 390 § 1 KPC), a zatem sąd drugiej instancji nie może przedstawić Sądowi Najwyższemu zagadnienia prawnego.