Skoro organem właściwym do wydania zaświadczenia stwierdzającego, iż lokal jest samodzielny, jest starosta jako organ jednostki samorządu terytorialnego (art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), a przepisy tej ustawy nie wskazują organu wyższego stopnia w tych sprawach, zgodnie z art. 17 pkt 1 K.p.a. organem wyższego stopnia w

Przepisy art. 175 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie stosuje się w przypadku sporządzania skargi kasacyjnej przez emerytowanego notariusza w sytuacji określonej w par. 2 tej normy prawnej.

Jeśli organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie, które zakwalifikować należy jako decyzję administracyjną, mimo iż przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują takiej formy działania organu, to akt taki dotknięty jest wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydany bez podstawy prawnej. Oznacza to, iż adresat takiej wadliwej decyzji, którym bez wątpienia jest skarżący, jako osoba wyłoniona

Nie jest zasadny pogląd, iż wniosek o udzielenie ochrony tymczasowej w pełni opiera się na zasadzie skargowości. Jego konstrukcja tylko częściowo oparta jest na tej zasadzie, albowiem decyduje o tym przede wszystkim treść art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który stanowi, iż sąd rozstrzyga w granicach

Postanowieniami wydanymi w postępowaniu administracyjnym, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), są postanowienia wydane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienia rozstrzygające sprawę co do

Postanowieniem wydanym w postępowaniu administracyjnym, o którym mowa w par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193 ze zm./ jest postanowienie wydawane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienie rozstrzygające sprawę co do

Przedmiotem zaskarżenia w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być wyłącznie uchwała z zakresu administracji publicznej naruszająca interes prawny wnoszącego, a uchwała będąca jedynie odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia, stanowi spełnienie wymogów formalnych do wniesienia skargi i nie podlega odrębnemu zaskarżeniu

Stosownie do przepisu art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności

Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ ma ustrzec stronę reprezentowaną przez adwokata przed negatywnymi skutkami "zaniechania" podjęcia przez pełnomocnika określonych czynności procesowych w terminie przewidzianym w przepisach prawa. Strona ponosi konsekwencje czynności podejmowanych przez pełnomocnika w imieniu strony,

Odmowa przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie w sytuacji, gdy na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym postanowieniu wniosek ten powinien być uwzględniony, jest naruszeniem przepisów innych niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Jeżeli sąd na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażądał dodatkowych dokumentów dotyczących stanu majątkowego, rodzinnego lub dochodów strony, to niezłożenie takich dowodów nie pozwala na pozostawienie wniosku bez rozpoznania (art. 257 powołanej ustawy), lecz może oznaczać, że strona nie wykazała

Przesłanki jakie musi spełnić organizacja, aby nastąpiło przyznanie jej prawa pomocy, czy w zakresie całkowitym, czy też częściowym określono tylko w przepisie art. 246 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. Nie znajduje wobec tego żadnego uzasadnienia wskazanie, aby strona ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy

Tylko w przypadku ustalenia przez sąd sytuacji określonej w art. 60 zdanie trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może odstąpić od obowiązku umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd administracyjny zawiadamiając o tym, że obecność strony na rozprawie nie jest obowiązkowa powinien jednocześnie pouczyć, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie podlega doręczeniu stronom, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku

Zmniejszenie kwoty wpisu nie może odbyć się drogą zaskarżenia zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu, bowiem dotyczy ono jedynie ustalenia wysokości wpisu od skargi.

Sposób sformułowania przepisu art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wskazuje, że w razie spełnienia warunków, o których mowa w par. 1 pkt 1 lub 2 osobie fizycznej należy przyznać prawo pomocy w zakresie - odpowiednio - całkowitym /art. 245 par. 2 ustawy/ lub częściowym /art. 245 par. 3 ustawy/. Dopełnienia innych

Przepis art. 227 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ daje możliwość zaskarżenia wszelkich zarządzeń przewodniczącego lub postanowień sądu pierwszej instancji w przedmiocie kosztów sądowych, w tym postanowień sądu odrzucających sprzeciw.

W przypadku uchylenia przez organ wyższego stopnia postanowienia organu jednostki samorządu terytorialnego o przekazaniu sprawy organowi administracji rządowej oraz wskazania organu jednostki samorządu terytorialnego jako organu właściwego do załatwienia sprawy, organ jednostki samorządu terytorialnego może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 22 par. 2 i 3 Kpa w związku

Kognicją sądów administracyjnych objęto między innymi rozstrzyganie sporów co do zadań publicznych, przy czym nie chodzi w tym wypadku o ogólną kontrolę administracji publicznej, o której mowa w art. 184 Konstytucji RP, lecz o rozstrzyganie przez sąd administracyjny, jak to przewiduje art. 166 ust. 3 Konstytucji, sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnego i administracji rządowej

Postępowanie sądowe o wymierzenie organowi grzywny, wszczęte na podstawie art. 55 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jest odrębnym postępowaniem sądowym wszczynanym na wniosek skarżącego w przypadku niezastosowania się przez organ administracji publicznej do wynikającego z art. 54 par. 2 powołanej ustawy obowiązku

Strona postępowania sądowego, która jest radcą prawnym lub adwokatem, korzystając z przyznanej przez ustawę możliwości wniesienia środka osobiście sporządzonego, musi liczyć się z koniecznością spełnienia wszystkich innych wymagań, które ustawa wiąże z czynnością adwokata lub radcy prawnego, w tym z konsekwencjami wynikającymi z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed