Orzeczenia
Wynikające z art. 18 ust. 8 s.u.s. uprawnienie do zadeklarowania kwoty stanowiącej podstawę wymiaru składek w perspektywie filozoficzno-prawnej nie jest wolnością, lecz prawem. Oznacza to, że do jego zaistnienia konieczne było uwewnętrznienie woli prawodawcy w postaci normy prawnej wyrażonej za pomocą przepisu ustawy. Jednocześnie ustawodawca nie był zobowiązany do takiego właśnie jego ukształtowania
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ma swobodę wyboru w zakresie wymiaru kar dla przedsiębiorców. Decyzje Prezesa URE nie muszą opierać się jedynie na znikomej szkodliwości społecznej czynu, a sąd nie powinien zastępować oceny Prezesa w kwestii karania lub odstąpienia od kary, chyba że zostaną naruszone zasady uznania administracyjnego.
Rozwiązanie stosunku pracy na skutek odmowy przyjęcia nieistotnych zmian warunków zatrudnienia kwalifikuje się jako "inna forma wygaśnięcia umowy o pracę" i podlega przepisom dotyczącym zwolnień grupowych, gdy w określonym czasie zwolniono co najmniej pięć pracowników.
Nietezowane
Błędem jest utożsamianie opłaty rocznej z tytułu dosyłu sygnału z naziemnej stacji satelitarnej do satelity z roczną opłatą za prawo do dysponowania częstotliwością przeznaczoną do nadawania programu, o której mowa w treści art. 53 ust. 1 u.r.t.
Nietezowane
Nietezowane
Nie można uznać za uzasadnienie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Rady Sądownictwa sformułowań zawierających same jedynie zapewnienia o wzięciu pod uwagę kryteriów ustawowych oraz konstytucyjnych, w sytuacji gdy analiza uzasadnienia Uchwały wskazuje, że zapewnienia te nie mają realnego oparcia w faktach. Artykuł 42 ust. 1 u.KRS wymaga uzasadnienia, a nie perswazyjnego zapewnienia Rady
W sytuacji, kiedy na skutek naruszenia prawa wydane zostają dwa orzeczenia inaczej oceniające ten sam stan faktyczny sprawy między tymi samymi stronami, przy czym jednym z tych orzeczeń jest prawomocny wyrok karny skazujący za popełnienie przestępstwa, uprawnione jest twierdzenie, że powstała sytuacja, która stworzyła stan niepewności prawnej naruszając konstytucyjne prawo do sądu (art. 45 Konstytucji
Jeżeli przedłożone dowody są oczywiście sprzeczne z treścią pozwu, to taka okoliczność sama w sobie powinna wywoływać wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, które co najmniej wymagają zweryfikowania w dalszym postępowaniu.
Zakres ochrony konsumentów wynikający z art. 76 Konstytucji RP należy oceniać z uwzględnieniem zasad i wymagań prawa unijnego, z uwagi na zakres implementowania regulacji unijnych dotyczących prawa konsumenckiego do krajowego porządku prawnego.
Nietezowane
Nie można podzielić poglądu, że samo naruszenie dóbr osobistych jest zawsze krzywdą, bez względu na to, czy naruszenie to rodzi konsekwencje w postaci bólu, stresu lub innego rodzaju negatywnych skutków dla pokrzywdzonego. Podkreślenia wymaga jednak, że charakter naruszonego dobra i stan, w jakim znajduje się pokrzywdzony, powinny być zawsze brane pod uwagę przy wymiarze zadośćuczynienia. Jest tak
W sprawie nie tylko nie istniały przeszkody do zbadania abuzywności postanowień umowy kredytu, ale w świetle przepisów Dyrektywy 93/13 Sąd Okręgowy był do tego zobowiązany. Zaniechawszy tego badania, Sąd Okręgowy naruszył zasadę ochrony konsumentów wynikającą z art. 76 Konstytucji RP nie zapewniając konsumentowi ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w sposób, jaki wymagany jest w świetle
Zgodnie z treścią art. 379 pkt 3 k.p.c. nieważność postępowania zachodzi, jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona. Wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że dla powstania nieważności postępowania z uwagi na powagę rzeczy osądzonej konieczne jest istnienie uprzedniego prawomocnego orzeczenia
„Interes wymiaru sprawiedliwości” i „ważny interes społeczny”, o których mowa w art. 69 § 1b p.u.s.p., to pojęcia niedookreślone, których wypełnienie konkretną treścią ustawodawca pozostawił Krajowej Radzie Sądownictwa wskazując jedynie, że za pozytywnym ustaleniem, iż zachodzą one w konkretnej sprawie, mogą przemawiać racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego lub potrzeby wynikające z
Nietezowane
Postanowienia umowy zastrzegające rażąco wygórowane odsetki są więc nieważne w takiej części, w jakiej – w okolicznościach sprawy – zasady współżycia społecznego ograniczają zasadę swobody umów, wyrażoną w art. 3531 k.c. i czynią to w odniesieniu zarówno do obrotu powszechnego, jak i profesjonalnego.
Zachęcanie pracowników do zerwania zatrudnienia "w zamian" za podwyższenie wynagrodzenia jest niekorzystne dla pracowników, zgodnie z art. 9 § 2 k.p. i ustawą o zmianie niektórych ustaw w związku z obniżeniem wieku emerytalnego. Wykładnia zakładowego układu zbiorowego pracy nie powinna prowadzić do zachęcania pracowników do rozwiązania umowy o pracę równocześnie z osiągnięciem wieku emerytalnego, ponieważ