W sprawach dotyczących zarzutów o naruszenie dóbr osobistych w kontekście krytyki działalności publicznej lub społecznej, oceny krytyczne mogą być uznane za naruszające dobra osobiste, jeśli nie opierają się na solidnej podstawie faktycznej oraz brakuje im rzetelności, nawet w sytuacjach, gdy osoba krytykowana pełni funkcje społeczne lub publiczne. Wolność wyrażania opinii nie stanowi nieograniczonego

W sprawach dotyczących wypadków przy pracy, odpowiedzialność za szkodę może być modyfikowana przez stopień przyczynienia się poszkodowanego do powstania tej szkody, nawet jeśli pracodawca nie dopełnił swoich obowiązków w zakresie szkolenia BHP i zapewnienia odpowiednich środków ochrony. Sąd oceniając stopień przyczynienia się poszkodowanego, bierze pod uwagę nie tylko zaniedbania ze strony pracodawcy

1. Zawarcie umowy użyczenia lokalu przez współwłaściciela nieruchomości, który z mocy umowy o podziale nieruchomości do użytkowania (art. 206 Kodeksu cywilnego) wyłącznie korzysta z części budynku, w którym znajduje się ten lokal, nie jest czynnością zarządu rzeczą wspólną. To samo odnieść trzeba do użyczenia rzeczy wspólnej, z której zgodnie z art. 206 k.c. współwłaściciel korzysta w całości, gdyż

1. Dobra osobiste obejmują wartości niemajątkowe ściśle związane z człowiekiem, w tym jego fizyczną i psychiczną integralność oraz twórczą działalność. Sąd podkreślił, że dobra osobiste są chronione niezależnie od ich definicji lub zamkniętego katalogu, co jest zgodne z art. 23 Kodeksu cywilnego. 2. W kontekście art. 448 Kodeksu cywilnego, zasądzenie sum pieniężnych na cel społeczny służy kompensacji

W przypadku umów zawieranych z udziałem konsumentów, niedozwolone postanowienia umowne, naruszające zasady współżycia społecznego, nie wiążą konsumenta, a skutkiem ich uznania za niedozwolone jest konieczność rozliczenia roszczeń obu stron umowy, stosując teorię dwóch kondykcji, zgodnie z art. 410 § 1 i 2 k.c., co znajduje zastosowanie niezależnie od faktu, czy umowa upada w całości, czy też pozostaje

1. Klauzula umowy kredytowej przewidująca przeliczanie kredytu i rat w oparciu o kurs franka szwajcarskiego ustalany jednostronnie przez bank jest nieważna, gdyż brak w niej jasnego powiązania z kursem niezależnym od stron umowy, co czyni ją niejednoznaczną i podlegającą kontroli na podstawie art. 385 (1) Kodeksu cywilnego. 2. Waloryzacja świadczeń pieniężnych kursem waluty obcej w umowie kredytowej

W przypadku umów kredytowych opartych na walutach obcych, nieważność przelicznika walutowego nie prowadzi do unieważnienia całej umowy, lecz umożliwia zastąpienie go przelicznikiem wynikającym z przepisów prawa lub przepisów normatywnych, zgodnie z zasadami swobody umów i ochrony interesów konsumentów.

Nadzwyczajna zmiana stosunków, wynikająca z ewolucji społeczno-gospodarczej i implementacji prawa unijnego, usprawiedliwia interwencję sądu w stosunku zobowiązaniowym umowy ubezpieczenia komunikacyjnego na podstawie artykułu 357(1 ) Kodeksu Cywilnego w celu dostosowania sumy gwarancyjnej do nowych realiów społecznych, z poszanowaniem interesów obu stron umowy.

1. Zastosowanie mechanizmu rynkowego udzielanych kredytów, opartego na wskaźniku LIBOR, nie ma swojego rynkowego uzasadnienia i przekłada się na nierówne traktowanie kredytobiorców. 2. Stosowanie przepisów dyspozytywnych lub ustalonych zwyczajów jest niezbędne do funkcjonowania umów w Polsce, a brak wskazania podstawy prawnej do stosowania kursu NBP może uniemożliwić skarżącym składanie zarzutów kasacyjnych

1. Zasada zwrotu nadpłaconego czynszu dzierżawnego w przypadku wcześniejszego zakończenia dzierżawy znajduje zastosowanie niezależnie od okoliczności jej zakończenia, o ile strony nie uregulowały inaczej tej kwestii w umowie. 2. W przypadku wywłaszczenia majątku dzierżawcy, odpowiedzialność dzierżawcy ogranicza się do wysokości otrzymanego odszkodowania.

Naruszenie postanowień ugody może być ocenione w kontekście zachowań stron i interpretacji treści ugody, przy czym dokonanie takiej oceny wymaga uwzględnienia kontekstu sytuacyjnego, celu umowy oraz postępowania stron po zawarciu ugody.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw, obliczenie podwyżki wynagrodzenia należnego wykonawcy jest warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania umowy na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, przy czym odmowa jednej ze stron zastosowania się do tego sposobu obliczenia uprawnia drugą

Wierzyciel hipoteczny ma prawo żądać spełnienia świadczenia zabezpieczonego hipoteką od właściciela nieruchomości niebędącego dłużnikiem osobistym, pod warunkiem, że wierzytelność hipoteczna jest wymagalna, a wypowiedzenie tej wierzytelności jest skierowane do właściciela w sposób jednoznaczny informujący o zamiarze wierzyciela do skorzystania z uprawnienia do zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności

1. Wykazanie uwierzytelnienia transakcji przez dostawcę usług płatniczych nie jest równoznaczne z wykazaniem jej autoryzacji. 2. Dostawca usług płatniczych nie jest zobowiązany do udowodnienia autoryzacji transakcji płatniczej, ale do udowodnienia, że transakcja była uwierzytelniona i prawidłowo zapisana. 3. Autoryzacja to zgoda na wykonanie transakcji płatniczej wyrażona przez płatnika, a uwierzytelnienie

Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością na korzyść konsumenta, który może udzielić następczo świadomej i wolnej zgody na to postanowienie i w ten sposób przywrócić mu skuteczność z mocą wsteczną. Jeżeli bez bezskutecznego postanowienia umowa kredytu nie może wiązać, konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia

1. Kwestie, które nie są unormowane wprost w umowie, mogą być elementem dodatkowego porozumienia, a wola stron może być wyrażona przez każde ich zachowanie, które ujawnia ją w sposób dostateczny, w tym dorozumiany, a wolę tę należy tłumaczyć zgodnie z zasadami współżycia społecznego oraz ustalonymi zwyczajami. 2. W przypadku roszczeń bezterminowych, ich przedawnienie rozpoczyna bieg od momentu, gdy

W sytuacji, gdy umowa zlecenia zawiera klauzulę wynagrodzenia uzależnionego od osiągnięcia określonego rezultatu ('success fee'), wypowiedzenie tej umowy przez dającego zlecenie z ważnych powodów wyklucza obowiązek zapłaty przez niego części wynagrodzenia z tytułu dotychczasowych czynności wykonanych przez przyjmującego zlecenie, nawet jeśli rezultat ten zostanie osiągnięty po wypowiedzeniu umowy.

W przypadku naruszenia art. 502 k.c. przez sąd drugiej instancji, niezależnie od częściowej zasadności zarzutów skargi kasacyjnej, skarga ta nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zarzut naruszenia przepisu prawa materialnego nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia z uwagi na zasadne stanowisko sądu okręgowego co do pominięcia podniesionego w postępowaniu apelacyjnym zarzutu potrącenia z przyczyn procesowych

1. Sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. 2. W razie wszczęcia postępowania rozpoznawczego przed Komisją do spraw reprywatyzacji nieruchomości