Wysokość zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wskutek naruszenia dóbr osobistych winna być adekwatna do rozmiaru i intensywności doznanej krzywdy, ocenianej według kryteriów zobiektywizowanych, uwzględniając sytuację osobistą i zawodową poszkodowanego, przy zachowaniu rozsądnych granic odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

W przypadku przekształcenia stosunku służbowego funkcjonariusza w stosunek pracy na mocy ustawy, powinna być przyznana odprawa pieniężna, aby zachować zasadę równości wobec prawa i równego traktowania przez władze publiczne.

1. Funkcjonariusz Służby Celnej, który stracił swój status i podjął pracę na podstawie stosunku pracy po powołaniu Krajowej Administracji Skarbowej, ma prawo do roszczeń. 2. Przekształcenie stosunku służbowego w stosunek pracy nie jest sytuacją podobną do przekształcenia na podstawie art. 174 ust. 1 ustawy o KAS. Decyzja o przyjęciu propozycji zatrudnienia pracowniczego oznacza zakończenie stosunku

W spółce komandytowej, prawo wspólnika do wypłaty zysków nie jest uzależnione od podjęcia uchwały o ich podziale, jeśli zatwierdzono sprawozdanie finansowe za dany rok obrotowy, a zasada związania sądu prawomocnym orzeczeniem innego sądu uniemożliwia ponowną ocenę już rozstrzygniętych kwestii prawnych między tymi samymi stronami w niezmienionych okolicznościach.

Osoba uprawniona do emerytury wojskowej oraz emerytury powszechnej, która pozostawała w zawodowej służbie wojskowej w dniu 1 stycznia 1999 r., musi dokonać wyboru świadczenia, które ma być jej wypłacane, również wtedy, gdy wysokość emerytury wojskowej została obliczona wyłącznie na podstawie okresów tej służby, bez „uzupełnienia” jej o zwiększenie wynikające z przebytych okresów składkowych i nieskładkowych

w przypadku transakcji dokonywanych przez osobę fizyczną na rynku kapitałowym, ocena, czy dana osoba działa jako konsument, wymaga indywidualnej analizy okoliczności zawarcia umowy, w tym celu i charakteru działalności inwestycyjnej, bez automatycznego wykluczania statusu konsumenta na podstawie regularności transakcji czy specjalistycznej wiedzy w danej dziedzinie.

Dla uznania działalności za gospodarczą, warunkującej podleganie ubezpieczeniom społecznym, niezbędne jest wykazanie, że działalność ta jest prowadzona w sposób ciągły, zorganizowany i zarobkowy, co oznacza rzeczywiste dążenie do osiągania zysku, a nie jedynie sporadyczne lub pozorne działania handlowe.

1. W razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS z prawem do emerytury lub renty przewidzianych w odrębnych przepisach, wypłaca się świadczenie wyższe albo wybrane przez osobę uprawnioną, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej, a wybór świadczenia następuje przez złożenie oświadczenia woli, w którym ubezpieczony stanowczo wskazuje świadczenie

1. Renta rolnicza powinna być obliczana na podstawie emerytury podstawowej, a nie płacy minimalnej, nawet w przypadku osób, które otrzymywały ekwiwalent za zalesienie nieruchomości przed uchyleniem odpowiednich przepisów ustawy. 2. Określenie „emeryturę lub rentę oblicza się od wysokości płacy minimalnej” dotyczy wyłącznie ubezpieczenia pracowniczego, a pracownik (osoba objęta pozarolniczym systemem

Prowadzenie działalności gospodarczej przez pracownika korpusu służby cywilnej, wbrew istniejącemu zakazowi, jest traktowane jako ciągłe i ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, uprawniające pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest niezgodny z Konstytucją RP, ponieważ prowadzi do nierównego traktowania funkcjonariuszy w zależności od krótszego lub dłuższego okresu służby po 31 lipca 1990 r., naruszając w ten sposób ich prawa do zabezpieczenia społecznego oraz zasadę sprawiedliwości.

Sankcje za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, w tym odszkodowanie na rzecz pracownika, muszą być skuteczne, proporcjonalne i adekwatne do szkody poniesionej przez pracownika, uwzględniając okres i natężenie działań dyskryminacyjnych oraz inne istotne okoliczności sprawy.

Przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę wymaga zachowania tożsamości tej jednostki, co oznacza kontynuację lub ponowne podjęcie jej działalności przez nowego pracodawcę.