Sformułowanie zawarte w art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej: „wydzielono z nich należnych w myśl tej ustawy gospodarstw rolnych proboszczów” należy rozumieć jako „wydzielenie” faktyczne i przede wszystkim prawne gospodarstwa rolnego, a więc podjęte w formie decyzji administracyjnej.

1. Nie uwalniają od odpowiedzialności członka zarządu spółki ustalenia, które w zakresie sposobu wykonywania kompetencji są dokonywane pro foro interno, tj. pomiędzy członkami zarządu. Uzgodnienia takie nie mogą bowiem, nawet gdyby przybrały postać umowy między członkami zarządu, prowadzić do skutku w postaci zwolnienia jednego bądź niektórych z nich z odpowiedzialności wobec osób trzecich, a także

Ugoda restrukturyzująca warunki spłaty zadłużenia, której treść i warunki są jednoznacznie zaakceptowane przez dłużnika, nie stanowi nowacji w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, lecz jedynie modyfikację warunków istniejącego zobowiązania, co nie powoduje przedawnienia roszczeń wynikających z pierwotnej umowy.

Używanie wspólnego znaku towarowego może być uregulowane uchwałą walnego zgromadzenia spółki, przyjętą większością głosów wspólników.

1.Przepisy art. 4171 § 2 oraz z art. 415 k.c. nie mogą być stosowane łącznie. Wprawdzie stanowią one podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej za czyn niedozwolony, ale opartej na odmiennych zasadach, tj. art. 415 k.c. - winy, a art. 4171 § 2 k.c. - bezprawności wydania przez władzę publiczną niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, kwalifikowanej przez część przedstawicieli

Z art. 29 ust. 1 g ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa wynika, że przepisów kodeksu cywilnego o prawie pierwokupu (art. 596 - 602) nie stosuje się jedynie w zakresie uregulowanym w art. 29 ust. 1 u.g.n.r.s.p., który w ogóle nie odnosi się do problemu, jak prawo pierwszeństwa - będące instytucją pokrewną do prawa pierwokupu - ma zostać wykonane, jeżeli jest kilku równolegle

Normy zawarte w art. 4171 § 1-3 k.c., regulują szczególne postacie bezprawnego wyrządzenia szkody przez władzę publiczną, ograniczają odpowiedzialność określoną w art. 417 k.c. przez to, że wprowadzają kwalifikowany sposób stwierdzenia bezprawności określonych rodzajów aktów władczych. Z art. 4171 k.c. wynika bowiem, że jeżeli źródłem szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie przy wykonywaniu

1. W przypadku zdrady małżeńskiej do ochrony więzi prawnorodzinnych między małżonkami nie mają zastosowania przepisy o ochronie dóbr osobistych. 2. Prawo do świadomego decydowania o swoim rodzicielstwie (prawo do planowania rodziny) mieści się w dobrze osobistym w postaci prywatności lub wolności, a dobro to powinno być chronione przede wszystkim w sytuacji doprowadzenia do pożycia intymnego, z zastosowaniem

W świetle art. 361 § 1 k.c. odpowiedzialność deliktowa dotyczy tylko normalnych następstw działania lub zaniechania, które można zakwalifikować jako obiektywnie nieprawidłowe. Dla stwierdzenia istnienia związku przyczynowego nie wystarcza jakiekolwiek powiązanie przyczynowe między zachowaniem zobowiązanego a powstaniem szkody. Konieczność badania "normalności" związku przyczynowego, jako przesłanki

Wymaganie skonkretyzowania żądania obniżenia kary umownej nie ma charakteru bezwzględnego, skoro takiego charakteru nie ma też samo żądanie obniżenia kary umownej.

Dla zastosowania art. 530 k.c. istotne jest nie tyle to, czy chroniona wierzytelność jest już w pełni zaktualizowana (np. bezwarunkowa, wymagalna, niezależna od spełnienia świadczenia przez kontrahenta) czy skonkretyzowana, ile to, czy aktualne są racje przemawiające za przyznaniem wierzycielowi silniejszej („wierzyciel”) albo słabszej („przyszły wierzyciel”) ochrony. Słabsza ochrona „przyszłego wierzyciela

1. Wierzytelność z tytułu kary umownej, w braku innych ustaleń stron, ma charakter bezterminowy, staje się zatem wymagalna zgodnie z art. 455 k.c. niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do spełnienia świadczenia. 2. Jedną z przesłanek skuteczności potrącenia jest wymagalność wierzytelności przysługującej potrącającemu. Wierzyciel zamierzający przedstawić do potrącenia wierzytelność z tytułu kary umownej

W sytuacji, gdy umowa między stronami zawiera zobowiązanie przemienne, a sąd drugiej instancji zmienia wyrok sądu pierwszej instancji bez wystarczającego wyjaśnienia podstaw prawnych swojej decyzji oraz bez pełnej oceny przedstawionych dokumentów, Sąd Najwyższy powinien uchylić taki wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania, aby zapewnić właściwą ocenę wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności

Przepisy z zakresu prawa prywatnego zasadniczo nie normują instytucji wspólności praw innych niż własność. Z tych względów uznaje się, iż w takich przypadkach odpowiednio bądź per analogiam należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych. Do wykonywania wspólnie przysługujących kilku osobom praw i obowiązków z akcji, na zasadzie wynikającej z art. 2 k.s.h., w sytuacji

1. Zatarcie skazania nie prowadzi jednak do usunięcia obiektywnie istniejących faktów, a więc nie niweczy ani popełnionego przestępstwa, ani wydanego wyroku, nie pozbawia też tego wyroku - przewidzianego w art. 11 k.p.c. - znaczenia w postępowaniu cywilnym. Zatarcie skazania nie uchyla wyroku skazującego, nie stanowi też odpowiednika orzeczenia uniewinniającego ani nie przywraca całkowicie stanu istniejącego

Brak prawidłowego wyliczenia, czy też nawet całkowity brak realizacji obowiązku wynikającego z ustawy, czyli wypłaty, dotacji nie może być realizowany w ramach reżimu bezpodstawnego wzbogacenia. Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu można stosować, w braku innego środka prawnego umożliwiającego przywrócenie równowagi majątkowej naruszonej bez prawnego uzasadnienia. Ponadto, skoro podstawą żądania mógł

Błędne jest utożsamianie korzyści posiadacza w dobrej wierze z zaoszczędzonymi przez niego ewentualnymi wydatkami na czynsz najmu budynku, który musiałby ponieść, gdyby nie posiadał nieruchomości, lecz ją najmował.

W razie upadłości banku gmina otrzyma tylko tyle pieniędzy, ile gwarantują jednemu deponentowi przepisy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, niezależnie od liczby kont zakładanych przez jednostki gminne i od tego, ile na tych kontach pieniędzy zdeponowano.

1. Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie. W związku z tym stwierdzenie nieuczciwego charakteru takiego warunku powinno mieć z reguły skutek w postaci

1. Nie można utrzymać w obrocie prawnym decyzji administracyjnej, w której rozstrzygnięcie (osnowa) dotyczy innego stanu prawnego i faktycznego niż opisano to w uzasadnieniu. 2. Jeżeli rozstrzygnięcie zawarte w sentencji decyzji nie tylko nie koresponduje z treścią uzasadnienia, ale jest diametralnie różne od motywów zawartych w uzasadnieniu, taka decyzja rażąco narusza art. 107 k.p.a. i jako dotknięta

1. Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie. 2. Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością

W ramach ochrony praw autorskich, organizacje zbiorowego zarządzania mają prawo do żądania od podmiotów eksploatujących utwory udzielenia informacji i udostępnienia dokumentów, które są niezbędne do określenia należnych wynagrodzeń dla twórców. Obowiązek ten dotyczy także sytuacji, gdy żądania informacyjne ulegają sprecyzowaniu w trakcie trwania postępowania, podkreślając odpowiedzialność podmiotów