1. Z wyszczególnionych w przepisie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U nr 114 poz. 739 ze zm./ dziewięciu okoliczności, prawną podstawę odmowy uwzględnienia wniosku stanowi pkt 7 powołanego przepisu, to jest istnienie uzasadnionego podejrzenia, że wjazd lub pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają inny cel niż deklarowany. 2. Prawidłowe posłużenie

Wyeliminowanie przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 5 marca 2001 r. P 11/00 z obrotu prawnego przepisów ust. 6 i 7 par. 12 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ powoduje ten skutek, że brak jest podstaw do prowadzenia odrębnego

Nie ocenia się terminowości złożenia wniosku przez podmiot nie uprawniony do jego złożenia /nie będący stroną/.

W wypadku wielości dłużników celnych w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeksu celnego /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ art. 210 par. 3 pkt 3 tej ustawy wymaga przypisania długu celnego w zindywidualizowany sposób.

Uprawnienia strony, wiążące się z przedawnieniem dochodzenia należności celnych, wynikają bezpośrednio z mocy prawa i podlegają uwzględnieniu z urzędu. Nie zachodzi zatem potrzeba wydawania odrębnej decyzji organu celnego w przedmiocie przedawnienia, tym bardziej że wydawania tego rodzaju decyzji nie przewidują przepisy prawa materialnego.

Syndyk obejmując majątek upadłego i zarządzając nim - zgodnie z art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./ działa za upadły podmiot. Upadły jednak przez ogłoszenie upadłości nie traci prawa własności do swego majątku. Upadły nadal pozostaje podatnikiem. Jest podmiotem praw i obowiązków materialnoprawnych

Z uwagi na reglamentacyjny charakter ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji /Dz.U. nr 53 poz. 549/ oraz w celu ujednolicenia zasad wydawania pozwoleń na broń przyjęto, że podstawową przesłanką udzielania pozwoleń osobom fizycznym, jest szczególne narażenie ich na niebezpieczeństwo zamachu na życie bądź utraty zdrowia.

Zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 września 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ organ egzekucyjny bada wniosek o wszczęcie egzekucji jedynie od strony formalnej natomiast nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Wiele podmiotów realizuje określone cele społeczne. Jednak przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do ich uprzywilejowanego traktowania.

1. Okoliczność, iż ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przewiduje w art. 14 ust. 3 pkt 2a uzyskanie uprawnień budowlanych do projektowania w ograniczonym zakresie przez osoby posiadające się średnie wykształcenie odpowiednie dla danej specjalności lub pokrewne wyższego wykształcenia zaś rozporządzenie wykonawcze do tej ustawy wydane przez Ministra Gospodarki

W obecnym stanie prawnym wydanie pozwolenia na broń nie jest możliwe, gdyż stosownie do art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie /Dz.U. nr 147 poz. 713 ze zm./ do wykonywania polowania uprawnia dowód członkostwa w Polskim Związku Łowieckim.

Przechowywanie sprzedanej rzeczy i późniejsze jej odebranie przez kupującego nie ma żadnego znaczenia z punktu widzenia podatkowego. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1990 nr 90 poz. 416 ze zm./, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych

Domaganie się przez skarżącego zawarcia ugody administracyjnej w postępowaniu prowadzonym przez Generalnego Inspektora i zasądzenia odszkodowania za cierpienia psychiczne i rozstrój zdrowia, wykracza poza charakter sprawy i unormowania zawarte w art. 60 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W postępowaniu administracyjnym o udzieleniu pozwolenia na budowę podlega również ocenie kwestia czy wydana decyzja narusza interes osób trzecich, a więc interes właścicieli sąsiednich nieruchomości, jednakże nie w aspekcie dopuszczalności tej zabudowy, lecz ewentualnego naruszenia norm z zakresu prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki.

Przepis art. 8 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. o ochronie własności przemysłowej /Dz.U. 1975 nr 9 poz. 51/ nie jest dostateczną przeszkodą dla rejestracji, jako znaku towarowego, nazwy cudzego przedsiębiorstwa. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, ochrona znaku towarowego dla określonych towarów nie wyłącza możliwości

Art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ stanowi przepis szczególny o jakim mowa w art. 163 Kpa dający organowi administracji publicznej możliwość zmiany lub uchylenia decyzji, na mocy której strona nabyła prawa.

Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy reaktywuje ten stosunek pracy. Roszczenie o umożliwienie wykonywania pracy podlega jednak rozpoznaniu przez sąd powszechny /sąd pracy/.

Świadectwo rejestracji środka farmaceutycznego lub materiału medycznego stanowi wprawdzie dowód ich wpisania do rejestru w trybie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej /Dz.U. nr 105 poz. 452 ze zm./, jednakże nie zawsze może być uznane za dowód przesądzający o klasyfikacji celnej towaru

Instytucja stwierdzenia nadpłaty, o której mowa w art. 79 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz instytucja zwrotu podatku VAT na podstawie art. 21 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, stanowią dwie różne podstawy prawa, które w żaden sposób nie wykluczają

Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy w wypadku negatywnej weryfikacji uprawnień kombatanckich po 31 grudnia 1999 r., organ administracji nie podejmuje jednocześnie działania na podstawie znanych mu z akt administracyjnych faktów, świadczących o występowaniu po stronie negatywnie zweryfikowanego kombatanta okoliczności wskazujących na istnienie deportacji do pracy przymusowej. Negatywna weryfikacja osoby

1. Rozstrzygnięcia podejmowane w postępowaniu konkursowym na wyższe stanowiska w służbie cywilnej mają charakter decyzji administracyjnych i w związku z tym podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Postępowanie konkursowe zmierzające do wyłonienia kandydata na tzw. wyższe stanowisko w Służbie Cywilnej jest postępowaniem w sprawie z zakresu administracji publicznej.

W sytuacji, gdy skarżący decyzją organu I instancji został zwolniony ze służby cywilnej i od tej decyzji złożył odwołanie oznacza, że wykonanie decyzji zostało wstrzymane. Skutek ten jednak powstaje, o ile wniesienie odwołania nastąpiło w terminie.

Należy oczekiwać od organu podatkowego, by udzielał stronie nieorientującej się w zawiłościach procedury stosownych informacji. Nie dotyczy to jednak sytuacji, w której strona korzysta z pomocy kwalifikowanego pełnomocnika /adwokata, radcy prawnego, czy doradcy podatkowego/.

W ramach odpowiedzialności dyscyplinarnej można nałożyć karę przewidzianą prawem w czasie popełnienia przewinienia dyscyplinarnego.