W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, który skład orzekający podziela, zgodnie z którym o zakwalifikowaniu określonej informacji jako podlegającej udostępnieniu w rozumieniu u.d.i.p. decyduje kryterium rzeczowe, tj. treść i charakter informacji. Informacja publiczna obejmuje bowiem swoim znaczeniem szerszy zakres pojęciowy niż dokumenty urzędowe i nie można zawężać i utożsamiać dostępu do informacji

Legalność aktu normatywnego jest uwarunkowana nie tylko faktem wydania go na podstawie delegacji ustawowej, ale także faktem wydania go w celu wykonania ustawy. Cel ustawy musi być określony w oparciu o analizę przyjętych w ustawie rozwiązań, nie może więc być on rekonstruowany samoistnie, arbitralnie i w oderwaniu od konstrukcji aktu zawierającego delegację. W konsekwencji przepisy wykonawcze muszą

Nieskutecznymi pozostawały wywody skargi kasacyjnej wskazujące, że o rażącym naruszeniu prawa świadczy odmienne sformułowanie celu, na jaki wywłaszczono nieruchomość.

Wykładnia celowościowa i systemowa przepisów ustawy pozwala na przyjęcie, że dopuszczalne jest przekazanie jedynie udziału w nieruchomości rolnej jeżeli w wyniku takiej czynności prawnej Skarb Państwa staje się właścicielem całej nieruchomości.

Jak słusznie zauważa się, działalność w zakresie telekomunikacji stanowiła we wcześniejszym stanie prawnym domenę państwa i miała bezsprzecznie charakter publiczny, który po zniesieniu monopolu państwowego musi być odniesiony do podmiotów prywatnych funkcjonujących w tej dziedzinie.

Przyjęto, iż zadania publiczne stanowią znacznie szerszą kategorię pojęciową niż zadania władzy publicznej w rozumieniu w art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Nie można z omawianej kategorii wyłączyć zadań realizowanych wprawdzie przez przedsiębiorców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale zaspakajających jednocześnie powszechne potrzeby obywateli i z tego powodu istotnych z

Dokonywanie procesu wykładni tego pojęcia w postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nieważności jest niedopuszczalne, o czym była mowa powyżej. Ponadto tak skonstruowane zarzuty naruszenia prawa materialnego zmierzają faktycznie do zakwestionowanie ustaleń stanu faktycznego dokonanego w sprawie, co należy uznać za niedopuszczalne.

Przymiot informacji publicznej posiadają dokumenty urzędowe organu (będące dowodem tego, co w nich urzędowo stwierdzono, zatwierdzono lub podano), wytworzone w ramach realizacji powierzonych mu zadań, a więc dokumenty powstałe w związku z prowadzeniem konkretnych spraw. Natomiast przymiotu informacji publicznej nie posiadają dokumenty prywatne, które podmiot aplikujący kieruje do organu administracji

Termin zadania publiczne jest pojęciem szerszym od terminu zadania władzy publicznej. Pojęcia te różnią się przede wszystkim zakresem podmiotowym, bowiem zadania władzy publicznej mogą być realizowane przez organy władzy lub podmioty, którym zadania te zostały powierzone w oparciu o konkretne i wyraźne unormowania ustawowe. Tak rozumiane "zadania publiczne" cechuje powszechność i użyteczność dla ogółu

Orzeczenia jednostek organizacyjnych służby zdrowia w kwestii rozpoznania choroby zawodowej lub braku do tego podstaw są wiążące dla organów inspekcji sanitarnej, jeżeli zostały one wydane z zachowaniem norm określonych w rozporządzeniu w sprawie chorób zawodowych.

Przepis art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. ma chronić bezstronność i obiektywizm orzekania. Nie można skutecznie twierdzić, że "przyznanie się przez organ administracji publicznej do popełnienia błędu" i uwzględnienie skargi narusza bezstronność i obiektywizm orzekania.

Droga wewnętrzna to droga, która nie jest drogą publiczną, gdyż nie jest zlokalizowana w pasie drogowym dróg publicznych, ale spełnia kryteria uznania jej za drogę publiczną, bo jej uregulowanie znajduje się w tej ustawie, a treść przepisu ją normującą uznaje ją za drogę.

Ugruntowany jest pogląd, iż zabudowa zagrodowa stanowi inny szczególny rodzaj zabudowy odróżniający ją od zabudowy np. jednorodzinnej i wielorodzinnej, a istnienie na danym terenie zabudowy zagrodowej uniemożliwia wprowadzenie na tym terenie zabudowy jednorodzinnej.

W utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sąd Administracyjny, że prawo zabudowy terenu nie ma charakteru absolutnego. Stąd też właściciel nieruchomości nie ma pełnej swobody w kształtowaniu jej ładu przestrzennego, nie może też żądać od właściwego organu administracji publicznej, ażeby decyzja o warunkach zabudowy za każdym razem odpowiadała jego oczekiwaniom. Planowanie przestrzenne, w tym oczekiwania

Przyjmuje się, że orzeczenie sądu pierwszej instancji uchyla się spod kontroli instancyjnej w przypadku braku wymaganych prawem części (np. nieprzedstawienia stanu sprawy, czy też niewskazania lub niewyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia), a także wówczas, gdy będą one co prawda obecne, niemniej jednak obejmować będą treści podane w sposób niejasny, czy też nielogiczny, uniemożliwiający jednoznaczne

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że użyte w ustawie pojęcie szczególnie uzasadnionych przypadków winno być rozumiane wąsko i oznaczać takie sytuacje, w których nie jest możliwe spełnianie przez nauczyciela funkcji kierowniczej, a konieczność natychmiastowego przerwania jego czynności zachodzi ze względu na zagrożenie interesu publicznego bo naruszenie prawa przez dyrektora jest na tyle

Przyjmuje się, że jeśli inwestycja będąca celem wywłaszczenia została już zrealizowana, to brak jest ustawowych przesłanek do wydania decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości.

Stan prawny sprawy powinien być możliwy do ustalenia na podstawie treści przepisów prawnych bez takich rozbieżności w wykładni, które mogą być usunięte tylko na zasadzie wyboru równorzędnych dla siebie rozwiązań prawnych, czyli konsekwencje prawne obowiązywania norm prawnych powinny być w nich wyrażone w sposób dostatecznie precyzyjny dla praktyki ich stosowania w określeniu praw lub stron postępowania

Określenie minimalnej wielkości obszaru analizowanego daje możliwość wyznaczenia go w większym rozmiarze, jeśli jest to uzasadnione okolicznościami konkretnego przypadku, a organ w decyzji dotyczącej warunków zabudowy zobowiązany jest precyzyjnie wyjaśnić dlaczego wyznaczył właśnie taki obszar analizowany.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak szczegółowego odniesienia się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny do wszystkich zarzutów zawartych w skardze i skoncentrowanie się tylko na istotnych kwestiach, nie jest wadliwe, o ile to te kwestie mają znaczenie dla rozstrzygnięcia, a wątki pominięte mają jedynie charakter uboczny i nie rzutują na wynik sprawy.

Przez przytoczenie podstawy kasacyjnej należy rozumieć podanie konkretnego przepisu określonego aktu prawnego, który zdaniem strony został naruszony przez sąd administracyjny pierwszej instancji, a ponadto wskazanie na czym to naruszenie polegało oraz jaki mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym - zdaniem strony skarżącej kasacyjnie - uchybił