1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, opłatę o jakiej mowa w art. 36 ust. 3 wiąże ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym uchwaleniem lub zmianą planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość to zarówno grunt jak i jego części składowe trwale z gruntem związane jak np. budynki, drzewa, rośliny, Mówiąc zatem o wartości nieruchomości

1. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej a do postępowania przed nimi mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Brak przepisu szczególnego stanowiącego o prawie odwołania do sądu powszechnego powoduje

Obowiązek wydania, na podstawie art. 217 par. 2 pkt 2 i art. 218 par. 2 Kpa, zaświadczenia urzędowo potwierdzającego określone fakty lub stan prawny, wynikające z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, nie dotyczy okoliczności, których ustalenie i ocena następują w postępowaniu jurysdykcyjnym w sprawie rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej

Stosownie do przepisu art. 128 ust. 1-3 ustawy z dnia 8 lutego 2002 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 21 poz. 205 ze zm./ żołnierzowi uznanemu za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członka rodziny nie przysługuje zasiłek, jeżeli tym członkiem rodziny jest osoba, która utraciła prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania, nie będąca

W języku polskim pod pojęciem terminu "publiczne" rozumie się "dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich, związany z jakimś urzędem, instytucją itp., społeczny, powszechny, ogólny, nie prywatny". Tak też należy interpretować pojęcie miejsca publicznego. Park narodowy jest miejscem służącym ogółowi, jest instytucją publiczną powszechnie dostępną, jest miejscem publicznym

Przetwarzanie danych osobowych kredytobiorców, będących dłużnikami banku, przez biura informacji kredytowej, jest możliwe wyłącznie nie dłużej niż 5 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania. Ponadto przekazywanie tych danych musi być niezbędne dla udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych.

Promowanie lub niepromowanie uczniów w drodze uchwały rady pedagogicznej nie ma charakteru indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej o jakiej mowa w art. 1 pkt 1 i 2 Kpa. Kurator może w ramach nadzoru stosować tylko te środki i tylko w tym trybie który jest określony w przepisach ustawy /art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 3, art. 34b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

1. Nowe brzmienie art. 477[8] par. 2 pkt 1 Kpc, nadane ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./, nie daje podstaw do uznania, aby rozstrzygnięte decyzją administracyjną sprawy zostały przekazane do właściwości sądu powszechnego jako sprawy cywilne /sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych/ w rozumieniu art. 1 Kpc. 2. Sprawami z zakresu ubezpieczeń

1. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej a do postępowania przed nimi mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Brak przepisu szczególnego stanowiącego o prawie odwołania do sądu powszechnego powoduje

W świetle art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./ potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.

Kontrola działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem nakłada zatem na sąd obowiązek rozważenia wszystkich zarzutów i wniosków skargi, w tym - zmierzających do wykazania, że zaskarżony akt dotknięty jest nieważnością i dopiero następnie rozstrzygnięcia, jakie skutki ma stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny już po wniesieniu skargi opartej na zarzucie nieważności, że przepis