Fakt wykorzystywania przez skarżącego części pomieszczeń w adaptowanym na podstawie pozwolenia na budowę budynku na prowadzenie działalności gospodarczej nie uzasadniał zaliczania wydatków na roboty budowlane, poniesionych przed zakończeniem tworzenia środka trwałego i wpisaniem go do ewidencji środków trwałych, bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

1. Wydatki "pośrednie", które ze swojej natury nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, ale zostały poniesione w celu uzyskania przychodów - mogą być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. W takiej sytuacji, bezpodstawne jest żądanie, by podatnik rozliczał te wydatki w czasie. 2. Środek trwały, którego podatnik nie używa w działalności gospodarczej nie może być amortyzowany

Z brzmienia art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika wprost to, że odsyła on tylko do zakresu podmiotowego odpowiedzialności osób trzecich takiego, jaki został uregulowany w ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Decyzja wydawana w trybie art. 47 ust. 1 w zw. z art. 40 ust

Nie można, zwłaszcza z uwagi na techniczny charakter pojęcia "odliczenie" czy "obniżka", "dodatkowa obniżka" twierdzić, z uwagi na pochodny charakter "dodatkowej obniżki" od "odliczenia od dochodów" i jej niesamoistny charakter, że musi ona dzielić los odliczenia od dochodu. Wręcz przeciwnie są to dwie odrębne instytucje prawne, które przysługiwały podatnikom w dwóch różnych zakresach. Odliczenie od

Przesłanki nieważności czynności prawnych w wyniku sprzeczności z ustawą lub zasadami współżycia społecznego albo mających na celu obejście ustawy /art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - Dz.U. nr 16 poz. 93/ oraz przesłanki składanych dla pozoru oświadczeń woli /art. 83 Kc/ nie muszą się wzajemnie wykluczać, albowiem pojęcia obejścia prawa i pozorności są sobie znaczeniowo bliskie

Treść umowy cywilnoprawnej jak i wyrażona w niej wola stron w zakresie w jakim rzutuje na rozmiar obowiązku publicznoprawnego są elementami prawnopodatkowego stanu faktycznego i jako takie winny być ustalone i ocenione przez organy podatkowe w toku prowadzonego przez nie postępowania na podstawie obowiązujących przepisów proceduralnych. W takim też zakresie mieściła się ocena umowy najmu, dzierżawy

Z brzmienia art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika wprost to, że odsyła on tylko do zakresu podmiotowego odpowiedzialności osób trzecich takiego, jaki został uregulowany w ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Decyzja wydawana w trybie art. 47 ust. 1 w zw. z art. 40 ust

1. Na użytek przepisów o podatku od nieruchomości, który nie może być wykorzystywany do prowadzenie działalności gospodarczej "ze względów technicznych", nie może być traktowany jak grunt "związany z prowadzeniem działalności gospodarczej", nawet, gdy jego właścicielem jest przedsiębiorca. 2. Brak dokonania przez gminę przyłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej może być przesłanką do stwierdzenia,

1. Zrealizowanie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wymaga z jednej strony spełnienia sformalizowanych czynności, a z drugiej strony musi dotyczyć transakcji, które miały miejsce w rzeczywistości i w takim rozmiarze jaki wynika z treści dokumentów stanowiących podstawę do rozliczenia podatku. 2. Przesłanki nieważności czynności prawnych w wyniku sprzeczności z ustawą lub zasadmi

Treść umowy cywilnoprawnej jak i wyrażona w niej wola stron w zakresie w jakim rzutuje na rozmiar obowiązku publicznoprawnego są elementami prawnopodatkowego stanu faktycznego i jako takie winny być ustalone i ocenione przez organy podatkowe w toku prowadzonego przez nie postępowania na podstawie obowiązujących przepisów proceduralnych. W takim też zakresie mieściła się ocena umowy najmu, dzierżawy

Decyzja wydana na podstawie art. 208 par 1 ordynacji podatkowej jest decyzja związana - organ podatkowy zobligowany jest do umorzenia postępowania z chwilą, gdy stało się ono bezprzedmiotowe.

1. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji pracowników, dotyczące prognoz cen oraz usług serwisowych stanowią koszty ogólne działalności, a te powinny być potrącane w roku ich poniesienia. 2. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a updop kosztami uzyskania przychodów będą tylko wypłacone wynagrodzenia, których wypłacanie przewidują przepisy prawa, a wszelkie inne świadczenia na rzecz członków Rady Nadzorczej

Postępowanie o stwierdzenie nadpłaty może toczyć się samodzielnie, tylko wówczas gdy nie toczy się postępowanie, o którym mowa w art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej zasada ta obowiązuje również przy zwrocie podatku od towarów i usług.

Podatnik może domagać się realizacji prawa do odliczenie wynikającego z art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ jedynie w okresie dysponowania statusem podatnika, a więc do momentu wykreślenia z rejestru podatników.

1. Istotne jest, aby w świetle przepisów o podatku dochodowym sam sposób rozporządzenia towarem /usługą/ nie sprzeciwiał się u nabywcy zaliczeniu związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie jest natomiast istotne, kiedy podatnik dokona faktycznego zaliczenia wydatków związanych z tym rozporządzeniem do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w wypadku podatników podatku dochodowego od

Interpretacje standardowych klasyfikacji /art. 25 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej - Dz.U. nr 88 poz. 439 ze zm./ nie stanowią źródła obowiązku czy uprawnienia, ale mogą być uznane za dowód w postępowaniu podatkowym, podlegający ocenie organu stosującego prawo.

Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie

Przepis art. 247 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ chociaż zamieszczony w dziale IV Ordynacji podatkowej dotyczącym postępowania podatkowego, ma charakter mieszany; z jednej strony - procesowy, ponieważ normuje, wraz z innymi punktami par. 1 art. 247, przesłanki wzruszenia decyzji ostatecznej z powodu jej nieważności, a z drugiej - materialny

1. Granice sprawy, o której mowa w art. 134 par. 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznacza w istocie rzeczy istota stosunku administracyjnoprawnego podlegającego załatwieniu danym, skarżonym, rozstrzygnięciem /aktem lub czynnością/ administracyjnoprawnym. 2. W sytuacji, gdy przedmiotem postępowania jest