Zarzutu naruszenia art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, bez wskazania innych naruszeń prawa procesowego przez sąd nie można uznać za usprawiedliwioną podstawę kasacji.

Określona w art. 122 z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada, iż ciężar dowodu obciąża organ podatkowy z przyczyn oczywistych nie może oznaczać obciążenia organu nieograniczonym obowiązkiem poszukiwania faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; w procesie ustalenia stanu faktycznego sprawy strona niewątpliwie powinna współdziałać w swoim interesie

Brzmienie językowe art. 54 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wskazuje, że dotyczy on jedynie sytuacji zwłoki w rozpoznaniu sprawy przez organ odwoławczy. W przypadku zatem uchylenia decyzji organu odwoławczego przez sąd administracyjny termin do wydania przez ten organ nowej decyzji musi być liczony od nowa /od dnia otrzymania przez

1. Art. 4 pkt 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym w 1998 i 1999 r. stanowił, że przez czynność eksportu towarów rozumieć trzeba potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy. Po 1 stycznia 1998 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117/, polski

Prawidłowość określenia wysokości dodatkowego zobowiązania, o jakim mowa w art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie może być przedmiotem kontroli kasacyjnej, gdy ograniczenie odliczenia podatku naliczonego było konsekwencją "określenia zobowiązania" w miejsce nadwyżki podatku naliczonego nad należnym /do zwrotu/

1. W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nie było możliwe następstwo prawnopodatkowe zarówno w przypadku przekształcenia jak i połączenia spółdzielni w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie dopuszczała w tym okresie przekształcenia czy też połączenia spółdzielni w spółkę prawa handlowego, a następstwo

Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy podjąć żadnych badań w celu stwierdzenia innych - poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej - wad zaskarżonego orzeczenia lub wad postępowania przed sądem administracyjnym i musi ograniczyć swoją uwagę wyłącznie do weryfikacji zarzutów sformułowanych przez wnoszącego skargę kasacyjną. Zasada związania granicami skargi kasacyjnej nie dotyczy

Zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" i "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógł być rozpoznany w oderwaniu od skuteczności postawionych zarzutów naruszenia konkretnych przepisów prawa materialnego bądź prawa procesowego.

Zarzut naruszenia art. 200 par. 1 i art. 192 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w ramach podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógłby doprowadzić do podważenia zaskarżonego wyroku, albowiem adresatem norm wynikających z przepisów

Skoro decyzje "wymiarowe" organów podatkowych, zawierające określenie wysokości zaległości, zostały wyeliminowane z obrotu prawnego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, to decyzja określająca wysokość odsetek stała się bezprzedmiotowa. Z tej przyczyny nie można stwierdzić, iż Sąd uchylając tę decyzję naruszył przepis art. 53 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr

Art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest wyjątkiem od zasady określonej w art. 185 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na wydanie rozstrzygnięcia reformatoryjnego jedynie wówczas, jeżeli nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ