Skoro poszczególne kwoty czystego zysku wyłączone zostały od podziału między udziałowców spółki uchwałami Zgromadzenia Wspólników, a nie w następstwie indywidualnej decyzji poszczególnych wspólników o rezygnacji z przypadającego im udziału w zysku i przeznaczeniu go na spłatę długu jednego z nich, jak to błędnie przyjmują organy podatkowe w rozpatrywanej sprawie, to brak jest jakichkolwiek podstaw

1. Biorąc pod uwagę umowny, różnorodny zakres czynności /funkcji/, które składają się na określoną w wystawionych przez podatnika fakturach VAT usługę zarządu statkami, których wykonywanie odbywa się zarówno w kraju, jak i poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, usługi tej /zarząd statkami/ niewątpliwie nie sposób zakwalifikować do usług eksportowych w rozumieniu art. 4 pkt 6 i art. 18 ust. 3 ustawy

1. Przewidziana w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ możliwość odroczenia terminu czynności przewidzianych w przepisach podatkowych nie może być zrealizowana po upływie tego terminu. 2. Przewidziane w art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obowiązki organu podatkowego informowania, wyjaśniania i czuwania w interesie strony, jak również

Prowadzenie przez podatnika działalności, która w części jest zwolniona od podatku od towarów i usług, pociąga za sobą konsekwencję niemożliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupach związanych z tą działalnością.

Podatnik świadczący usługi polegające na wycenie nieruchomości oraz ocenie stanu technicznego budynków nie może być zwolniony od podatku VAT, ponieważ należy do grona podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa i rzeczoznawstwa wyłączonych ze zwolnień.

Okoliczność, że byłe wspólniczki, prowadzące po likwidacji spółki działalność indywidualną, opodatkowały dokonaną przez siebie sprzedaż towarów pozostałych po zlikwidowanej spółce, nie oznacza bynajmniej nieistnienia obowiązku podatkowego po stronie likwidowanej spółki z tytułu pozostałych zapasów /towarów/ i dla istnienia tego obowiązku pozostaje okolicznością obojętną.

Z dniem 16 grudnia 1994 r., w związku z nowym brzmieniem art. 14 ust. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, podatnicy świadczący usługi w zakresie rzeczoznawstwa zostali wyłączeni spod zwolnienia od tego podatku.

1. Zakup karty aktywacyjnej stanowi koszt związany z zakupem telefonu komórkowego. 2. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodu potrącają w roku podatkowym, którego dotyczą /art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Skoro ustawodawca daje podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych /zakupionych/ towarów i usług, to podatnik, nie może odliczać podatku naliczonego, wynikającego z faktur wystawionych na innych nabywców, choćby byli wspólnikami, gdyż, w rozumieniu ustawy, nie wspólnicy spółki cywilnej są podatnikami podatku VAT.

Brak jest podstaw by organa podatkowe nie analizowały treści umów leasingowych pod kątem treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129/, lecz badały zamiar stron umowy, powołując się na art. 65 par. 2 Kc, i to pod kątem zdarzeń późniejszych

1. Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie uzależnia możliwości zastosowania sankcji od jakichkolwiek dodatkowych przesłanek poza zawyżeniem podatku naliczonego. 2. Korekta deklaracji podatkowej dokonana po rozpoczęciu kontroli podatkowej nie może powodować uniknięcia skutków uprzednich nieprawidłowości

1. W świetle unormowania zawartego w art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik może dokonać korekty deklaracji podatkowej tylko do dnia wszczęcia kontroli przez urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej, bez narażenia się na niebezpieczeństwo konsekwencji wynikających z art. 27 ust. 6 ustawy. 2. Redakcja art

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczenia przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129 /, jeżeli w czasie trwania umowy leasingu rzecz zaliczana jest do składników majątku leasingodawcy - mamy do czynienia z leasingiem operacyjnym. Organy podatkowe nie mają uprawnień

Opłaty z art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, obciążającej wyłącznie wierzyciela od kwot ściągniętych egzekucyjnie, a także wpłaconych w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych, nie można utożsamiać z opłatami za czynności egzekucyjne - kosztami egzekucyjnymi w rozumieniu art. 64 tej ustawy. Jeżeli więc wierzyciel

Utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony będąca sankcją za naruszenie ustawowego obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących /art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt

1. Przepis art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ należy odnieść do wszelkich rodzajów podatków, przy regulowaniu których, czy to w formie zaliczek czy podatku należnego, dochodzi do nadpłacenia uiszczonych kwot lub ich niezależnego uiszczenia. 2. Zasada państwa prawa, jak i przepis art. 9 Kpa, nakładają na organy administracji obowiązek

Przewidziany w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ limit na reprezentację w części nie przekraczającej 0,25 procent przychodu nie oznacza, że każdy wydatek określony przez podatnika jako przeznaczony na cele reprezentacji podlega zaliczeniu do kosztów. Musi to być wydatek, który ma wpływ na powstanie lub zwiększenie

Ustalenie przez organ podatkowy wysokości przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych wymaga przestrzegania zasad procedury administracyjnej, gwarantujących wszechstronne i dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.

1. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, a nie niezbędności i rezultatu, jakie przyniosły w postaci konkretnego przychodu. O tym co jest celowe, potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. 2. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia

Użyte pojęcie "reprezentacja" /art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie musi odnosić się do "okazałości, wystawności", a odnosi się do "dobrego reprezentowania się firmy", które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów

Z załączonego do akt administracyjnych tytułu wykonawczego wynika, że nie zawiera on wymaganej pieczęci urzędowej. Organ I instancji winien z urzędu zbadać dopuszczalność egzekucji administracyjnej - tzn. między innymi, czy tytuł wykonawczy posiada wszystkie elementy wymienione w art. 27 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz.

Decyzja administracyjna wydana w trybie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w jego brzmieniu obowiązującym w 1994 r., w żadnym razie nie może być uznana za decyzję mającą charakter konstytutywny /art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Wynikająca z przepisu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zasada samoopodatkowania się pozwala podatnikowi na określenie należnego podatku i jego korektę tylko do 30 kwietnia następnego roku. Po tej dacie podatnik nie może określić należnego podatku w innej wysokości niż wynikająca z zeznania na dzień 30 kwietnia następnego

1. Bezsporny fakt znacznego opóźnienia w załatwieniu sprawy nie jest samodzielną podstawą do stwierdzenia wadliwości wydanego w końcu rozstrzygnięcia. Stronie służą bowiem odrębne środki procesowe do zwalczania bezczynności organów administracji. Bezzasadne zwlekanie w załatwieniu sprawy może również uzasadniać odpowiedzialność organu z powodu szkody wyrządzonej stronie, a także może być okolicznością