Artykuł 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygującej wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Wejście w życie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 89 poz. 401/, to jest 8 sierpnia 1996 roku, powoduje, że zrzeczenie się mandatu przez radnego, które nastąpiło w warunkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym

Zgodnie z podstawową zasadą państwa prawnego lex retro non agit, nie można stosować wprowadzonych później ostrzejszych przepisów do stanów faktycznych zaistniałych wcześniej. Powyższa zasada ma w pełni zastosowanie do postępowania w sprawach podatkowych. Jedynie w określonych sytuacjach dopuszcza się możliwość zastosowania przepisów późniejszych, obowiązujących w chwili wydawania decyzji, jednakże

Po nowelizacji nowego Prawa budowlanego /ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dokonanej ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane /Dz.U. nr 100 poz. 465/, w stosunku do obiektów co do których wszczęte zostało postępowanie administracyjne przed dniem 1 stycznia 1995 r. mają zastosowanie przepisy dotychczasowe a więc przepisy ustawy z dnia 24 października

1. Unormowania art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ niewątpliwie były pochodną możliwości finansowych Państwa i nie można wykluczyć zmiany przyjętych rozwiązań w przyszłości. Stąd też wolą racjonalnego ustawodawcy

Decyzję o odmowie wznowienia postępowania wydaje się wtedy, gdy we wstępnej fazie postępowania wznowieniowego można jednoznacznie stwierdzić, że nie istnieją podstawy wznowienia. Innymi słowy, decyzja taka może być wydana wtedy, gdy w podaniu o wznowienie postępowania w żaden sposób nie wskazuje się podstawy wznowienia przewidzianej art. 145 par. 1 Kpa. Jeżeli natomiast są jakiekolwiek wątpliwości

Z brzmienia przepisu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika, że ustawodawca zezwala na zmniejszenie podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z dokumentów celnych.

Ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ani przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 311 ze zm./ nie dają upoważnienia organowi administracyjnemu do rozstrzygania w drodze postępowania

Decyzja nie zawierająca podpisu z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jej wydania jest nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa. Braku takiej decyzji nie można uzupełnić po jej doręczeniu stronie.

1. Przewidziane w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ zwolnienie od cła środków trwałych, przywiezionych z zagranicy może mieć miejsce tylko wówczas, gdy w sposób ścisły spełnione zostaną wszystkie przesłanki tego zwolnienia określone w tym przepisie. 2. Wynajęcie podmiotowej konstrukcji innemu podmiotowi przed upływem trzech lat od

W sytuacji, gdy określonym podatkiem obciążono nie tego podatnika, którego obciążyć należało lub też gdy nie obciążono tym zobowiązaniem wszystkich podmiotów, które tym podatkiem powinny być obciążone, organ odwoławczy powinien uchylić decyzję organu I instancji i przekazać mu sprawę do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/.

Bezrobotnemu, który przed wpisem do rejestru bezrobotnych w urzędzie pracy zatrudniony był za granicą w zagranicznym przedsiębiorstwie nie przysługuje prawo do podwyższonego zasiłku dla bezrobotnych, przewidzianego w art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ niezależnie od przyczyn rozwiązania przez zakład pracy umowy

Jeżeli po zrealizowaniu inwestycji drogowej, pod którą prowadzone jest postępowanie o wywłaszczenie nieruchomości, zjazd z drogi publicznej jest przewidywany w odległości 1,5 km od zajazdu prowadzonego przez stronę skarżącą, to nie budzi wątpliwości, że nie jest realne, aby udało mu się zachować choćby część dotychczasowej liczby klientów, co spowoduje konieczność zaprzestania prowadzenia dotychczasowej

Zgodnie z przepisem art. 36 par. 2 Kro, każdy z małżonków może wykonywać samodzielnie zarząd majątkiem wspólnym. Do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka wyrażona w formie wymaganej dla danej czynności prawnej. Wynajęcie przez jednego ze współmałżonków, części lokalu członkom najbliższej rodziny należy zakwalifikować jako czynność zwykłego

Uchwała rady gminy, wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ nie jest aktem wykonawczym do ustawy

Przesłanką podjęcia decyzji w sprawie umorzenia zaległości podatkowej jest sytuacja podatnika istniejąca w chwili podejmowania decyzji o umorzeniu, a nie zdarzenia wcześniejsze z okresu prowadzenia działalności gospodarczej.

Obciążenie zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego nie pozbawia banku, będącego wierzycielem, prawa do żądania wydania postanowienia w sprawie kosztów egzekucyjnych /art. 64 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Ciężar udowodnienia faktów, z których strona wywodzi określone skutki prawne, spoczywa na niej samej, ale nie oznacza to, że organ prowadzący postępowanie w tej sprawie, zwolniony był całkowicie od podejmowania z urzędu czynności zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Zgodnie z art. 77 par. 1 Kpa, organ prowadzący postępowanie jest obowiązany wyczerpująco zebrać materiał dowodowy

1. Sankcji przewidzianej w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, z uwagi na jej wysokość, która może przekraczać zysk osiągnięty przez podatnika, nie sposób uznać za podatek. Istotą podatku jest bowiem oddanie Skarbowi Państwa przez podatnika tylko części uzyskanego przysporzenia majątkowego. 2. Skutkiem

Przepis art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zakreśla czasowe ramy, w których istnieje prawo podatnika do dokonania obniżki podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, w sytuacji gdy podatnik w tym czasie wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, a więc ma możliwość zrealizowania

1. Sprawa opłat za pobór wody i udział w ponoszeniu kosztów utrzymania urządzeń wodnych to odmienne kwestie. Nie ma żadnych podstaw do stwierdzenia, iż ponoszenie opłat za pobór wody zwalnia stronę odnoszącą korzyści z urządzeń wodnych od ponoszenia kosztów utrzymania tych urządzeń w stopniu odnoszącym się do uzyskanych korzyści. Obowiązek ten powinien być nałożony decyzją o pozwoleniu wodnoprawnym

Organy podatkowe mają uprawnienia do badania treści umów pod kątem skutków jakie wywołują one w sferze praw i obowiązków o charakterze publicznoprawnym. Nie narusza to fundamentalnej zasady kształtowania stosunków cywilnoprawnych - swobody umów.

Ustalenie sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może wynikać z samego tylko faktu obniżenia lub zwrotu kwoty różnicy podatku należnego na podstawie faktury wystawionej przez podmiot nie figurujący w rejestrach VAT. Niezbędne jest bowiem ustalenie, czy podatnik miał realną możliwość aby ustalić