Zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ ograniczenia co do czasu pracy lub korzystania z urządzeń technicznych oraz środków transportu i komunikacji, stwarzających uciążliwości dla środowiska w zakresie hałasu i wibracji, może wprowadzać rada gminy w drodze przepisu gminnego, przewidzianego w art. 40 ust. 1 ustawy

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przysługuje w sytuacji gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy, a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego.

Odprawa pieniężna z tytułu rozwiązania umowy o pracę mająca swe źródło w stosunku pracy /art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych - Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie stanowi odszkodowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Jeżeli przewoźnik nie ma możliwości przeciwdziałania naruszeniu zasad konwencji TIR, które jest następstwem działania innych osób, nie można uznać, że taki zbieg okoliczności czyni z przewoźnika importera, gdyż żaden przepis prawa celnego nie daje podstaw do wymierzenia mu cła. Wymiar cła wobec przewoźnika jest uzależniony od wykazania w postępowaniu administracyjnym, że przewoźnik w rzeczywistości

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ przysługuje w sytuacji, gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego. Ze względu jednak na wyjątkowość uprawnienia do zwolnienia od cła zależność ta powinna być bezpośrednia

Na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ organ nadzoru urbanistyczno-budowlanego nie może orzekać o nakazaniu rozbiórki części obiektu budowlanego - stanowiącego dobudowę do budynku - wybudowanej bez wymaganego pozwolenia na budowę, jeżeli budowa dobudówki podjęta została po uprzedniej częściowej rozbiórce budynku podstawowego i połączona z

Okoliczność, że pojazd posiada nieuszkodzone zamknięcia celne zagranicznego urzędu celnego, nie ma znaczenia w sytuacji ujawnienia, iż przewoźnik naruszył przepisy Konwencji TIR przez dokonywanie przewozu towarów nie ujętych w manifeście towarowym karnetu TIR. W świetle art. 39 Konwencji TIR przez niedbalstwo należy rozumieć takie zachowanie, które nie jest "rozsądne i konieczne". Skoro przewoźnik

Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce jest poręczycielem, w rozumieniu art. 8 Konwencji TIR /Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. - Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/. Przepisy Prawa celnego nie odnoszą się do poręczycieli należności celnych lecz do importerów, a w niektórych przypadkach

Przy ustalaniu okresu przebywania obywateli polskich na deportacji w ZSRR, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uwzględnić należy zasadniczo okres od chwili wysiedlenia osoby z miejsca jej zamieszkania lub pobytu do chwili powrotu do

Z przepisów art. 28 i art. 29 Kpa nie wynika, "by zdolność administracyjnoprawną mogła posiadać sama spółka cywilna, skoro nie jest ani osobą fizyczną, ani też nie posiada osobowości prawnej. W takiej sytuacji pisma i orzeczenia wydawane w postępowaniu administracyjnym winny być kierowane do osób fizycznych będących wspólnikami. Nie może być ich adresatem spółka cywilna. Skierowanie orzeczenia, w postępowaniu

Ani przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ani przepisy innych ustaw podatkowych, nie przewidują wydawania decyzji administracyjnej określającej wysokość strat poniesionych przez podatnika w jego działalności gospodarczej. Ustalenie rzeczywistej wysokości straty poniesionej przez skarżącego w 1993 r. jako elementu mającego znaczenie

Zwrot kosztów przejazdów sędziego w warunkach określonych w art. 75 par. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./, nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Niezależnie od uprawnień innych organów określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 września 1992 r. w sprawie dotacji z budżetu państwa na finansowanie inwestycji tworzących nowe miejsca pracy w regionach zagrożonych wysokim bezrobociem /Dz.U. nr 76 poz. 378/, organy podatkowe posiadają własne uprawnienia do wydawania decyzji na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r.

Ustawowe prawo zastawu służące Skarbowi Państwa na rzeczach ruchomych, których własność została przeniesiona na bank, ma moc obowiązującą do czasu zaspokojenia się wierzyciela z rzeczy objętych zastawem.

1. Warunkiem zgodności z prawem zarówno aktów normatywnych, jak i aktów administracyjnych oraz innego rodzaju czynności prawnych i faktycznych jest ich podjęcie przez właściwy organ gminy. Naruszenie właściwości organu gminy obwarowane jest sankcją nieważności. Z właściwości rady gminy do określenia zasad, wyrażenia zgody /art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Celem postępowania prowadzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ jest stwierdzenie choroby zawodowej. Postępowanie w takiej sprawie nie może przeradzać się w spór o to, kto będzie zobowiązany do świadczeń z tytułu stwierdzonej choroby. 2. Przepis par. 10 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia nie stwarza

Stosownie do przepisu art. 26 w związku z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ ustalone przez radę gminy stawki czynszu najmu lokali, tworzących zasób mieszkaniowy gminy, mają również zastosowanie

Wybudowanie na gruncie stanowiącym - w myśl planu zagospodarowania przestrzennego - użytek rolny wiaty przeznaczonej na przechowywanie maszyn i urządzeń służących wyłącznie do produkcji rolniczej nie naruszy postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albowiem grunt pozostanie użytkiem rolnym.

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie uzależnia zwolnienia od cła przywożonego samochodu tak od posiadania prawa jazdy przez właściciela tegoż pojazdu /osoby przesiedlającej się/, jak i osobistego przez nią kierowania tym samochodem. Przepis ten także nie ustala okresu, przez który rzeczy służyły za granicą osobie przesiedlającej

Zważywszy, że w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ przewiduje obligatoryjne odroczenie zasadniczej służby wojskowej poborowego, który osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, okoliczność prowadzenia gospodarstwa rolnego winna być również wnikliwie i wszechstronnie rozważana przez organy wojskowe

Zużycie spirytusu na potrzeby laboratoryjne przez zakład produkcyjny, używający spirytusu jako surowca do wytwarzania towarów w granicach zatwierdzonych norm, nie może być oceniane jako nadmierny ubytek podlegający akcyzie na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Wydanie decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości - poza wyjątkami, enumeratywnie wymienionymi, dopuszczalny jest tylko wówczas, gdy proponowany podział nie koliduje z ustaleniami wskazanego planu zagospodarowania przestrzennego.

Okresy wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ w żadnym punkcie nie są identyfikowane z pracą w indywidualnym gospodarstwie rolnym, ani własnym, ani rodziców. Oznacza to, iż okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym tak własnym, jak i rodziców nie można zaliczyć