Orzeczenia
Minister Finansów jako organ wyższego stopnia w stosunku do Izby Skarbowej /art. 17 pkt 3 Kpa/ jest właściwy do rozpatrzenia zażalenia na niezałatwienie przez izbę skarbową w określonym terminie sprawy /art. 37 par. 1 Kpa/; w pojęciu załatwienie sprawy nie mieści się rozpoznanie zażalenia, o którym mowa w ostatnio cytowanym przepisie.
Postanowienia wydane w trybie art. 106 Kpa mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego dopiero po wejściu w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368: zm. Dz.U. nr 104 poz. 515/ nie przysługuje skarga na postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/.
Zjazd z drogi krajowej jako obiekt budowlany wybudowany na terenie pasa drogowego lub zarezerwowanego pod przyszłą budowę lub modernizację dróg pasa terenu podlega przepisom ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414/. Do likwidacji samowoli budowlanej a w tym do orzeczenia o rozbiórce takiego obiektu jest więc właściwy organ państwowego nadzoru budowlanego. Jest to
Ponowna skarga na bezczynność organu w sytuacji, gdy wcześniejsze rozstrzygnięcie sądu uwzględniało w całości żądanie skargi tożsamej podmiotowo i przedmiotowo jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu stosownie do art. 204 par. 1 Kpa.
W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu administracji państwowej wydane w trybie art. 111 par. 1 Kpa.
Sprawa oddania w drodze bezprzetargowej gruntu w użytkowanie wieczyste spółdzielni na podstawie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie należy do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej.
1. Radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania. 2. Przy korzystaniu z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy wykazać już dokonane uchwałą organu gminy, a nie tylko ewentualnie zagrażające naruszenie interesu
1. Brak w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia - pozytywnego bądź negatywnego - odnośnie do niektórych żądań strony daje - stosownie do art. 111 par. 1 Kpa - podstawę do żądania uzupełnienia decyzji. 2. Strona może skorzystać z ochrony prawnej przewidzianej w art. 216 Kpa dopiero wówczas, gdy po złożeniu żądania uzupełnienia decyzji właściwy organ nie rozstrzygnie tego żądania w ustalonym w przepisach
Nie zakwalifikowanie na stanowisko kuratora zawodowego w Sądzie Rejonowym nie jest decyzją administracyjną ani postanowieniem, wymienionym w art. 196 par. 3 Kpa.
Datą wniesienia skargi nie jest data podana na skardze lecz data złożenia skargi w sądzie lub organie, który wydał zaskarżoną decyzję /art. 200 par. 1 Kpa/ lub data nadania skargi w polskim urzędzie pocztowo-telekomunikacyjnym /art. 165 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.
Z istoty sporu kompetencyjnego wynika, że spór ten może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do wydania decyzji przez organy administracji rządowej lub samorządowej. Jeżeli natomiast zaistnieje taki stan prawny, że wniosek złożony przez określony podmiot nie nadaje się do rozstrzygnięcia w trybie postępowania administracyjnego, nie można mówić o sporze o
Niewydanie przez Ministra Przemysłu i Handlu decyzji w terminie zakreślonym w wyroku sądowym, wydanym na podstawie art. 216 par. 4 Kpa, nie stanowi przesłanki do ponownego wniesienia skargi na "bezczynność" tego organu z powołaniem się na przepis art. 216 par. 1 Kpa.
Nie może być pełnomocnikiem procesowym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym osoba pozostająca ze stroną w stosunku zlecenia, jeżeli nawet przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, ale stosunek zlecenia nie ma charakteru stałego, lecz obejmuje tylko dochodzenie określonego roszczenia /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.
Jednostki pomocnicze gminy nie mają legitymacji uprawniającej do wniesienia skargi na uchwałę organu gminy w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./
Prokurator biorący udział w postępowaniu administracyjnym na prawach strony /art. 188 Kpa/ jest uprawniony jak strona do złożenia skargi do sądu administracyjnego na decyzję ostateczną w terminie przewidzianym w art. 199 par. 1 Kpa, po wyczerpaniu toku instancji w postępowaniu administracyjnym /art. 198 Kpa/.
Dopuszczalność skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 216 Kpa na niewydanie postanowienia odnosi się tylko do postanowień wymienionych w art. 196 par. 3 Kpa, które mogą być zaskarżone do tego sądu.
W świetle art. 45 Kpa nie do przyjęcia jest nałożenie na organ doręczający obowiązku sprawdzania za każdym razem, czy kwitujący odbiór przesyłki posiada formalne uprawnienia do odbioru pism. Zapewnienie prawidłowego funkcjonowania jednostek, o których mowa w tym przepisie, nakłada na kierujących nimi obowiązek podjęcia takich działań organizacyjnych, ażeby wykluczyć możliwość odbioru przesyłek przez
1. Wniesienie do wojewody podania o unieważnienie uchwały rady gminy z powodu jej niezgodności z prawem jest skierowaniem żądania do organu właściwego w sprawie. W takiej sytuacji przepisy art. 65 i 66 Kpa, a także art. 231 i art. 243 Kpa nie mają zastosowania. Zajęte przez wojewodę stanowisko w związku z takim żądaniem, to jest wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego lub udzielenie informacji o braku
Czy rada izby notarialnej jest uprawniona do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Ministra Sprawiedliwości o powołaniu na stanowisko notariusza i wyznaczeniu siedziby jego kancelarii?
Decyzja Prezesa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa o przekazaniu nieruchomości w zarząd /art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. nr 107 poz. 464 ze zm./ jest decyzją organu pierwszej instancji, od której przysługuje stronom odwołanie do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na zasadzie art. 3 ust. 2 tej ustawy.
1. Żaden przepis ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239/ nie daje inwestorom giełdowym legitymacji do złożenia skutecznego prawnie wniosku o cofnięcie w całości lub w części uprawnień podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa maklerskie lub o nałożenie kary pieniężnej na te podmioty. 2. Inwestor giełdowy
W razie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez naczelny organ administracji państwowej /art. 127 par. 3 Kpa/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na tę samą decyzję, co objęta wnioskiem, jest niedopuszczalna. Niedopuszczalny jest również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję, której omawiany wniosek dotyczy.