Pojęcie "dorosły" w rozumieniu art. 43 Kpa jest tożsame z pojęciem "pełnoletni" użytym w art. 10 par. 1 kodeksu cywilnego.

Przeniesienie skarżącego do innej placówki Polskich Kolei Państwowych w tej samej miejscowości nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego, przeto skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 Kpa.

1. Uchwała komisji egzaminacyjnej państwowej szkoły wyższej, stwierdzająca złożenie egzaminu magisterskiego i postanawiająca o wydaniu dyplomu magisterskiego, jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 Kpa, gdyż przyznaje obywatelom uprawnienia w sferze prawa powszechnie obowiązującego. 2. Dopóki nie zostanie uchylony przepis art. 161 zdanie 2 ustawy o szkolnictwie wyższym, dopóty nie

Niepodjęcie uchwały w sprawie z zakresu administracji publicznej przez organ do tego uprawniony nie uzasadnia wniesienia skargi w trybie art. 216 par. 1 Kpa.

Niedopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego o przeprowadzeniu referendum /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym - Dz.U. nr 110 poz. 473/.

Pismo wojewody, odmawiające wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w trybie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Przepis art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ zezwala na podjęcie uchwały w przedmiocie wniesienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze jedynie w konkretnej sprawie.

Akty prawne organów uczelni, dotyczące przyznania, nie przyznania lub cofnięcia stypendium socjalnego studentowi tej uczelni, są przejawami władztwa zakładowego i stosunków zakładowych w uczelni, a nie decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.

Nie wymaga dowodu okoliczność, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed zbadaniem przez Naczelny Sąd Administracyjny jej zgodności z prawem może spowodować dla skarżącego nieodwracalne skutki.

Złożenie przez organ samorządu mieszkańców organowi administracji - prowadzącemu postępowanie administracyjne w sprawie innej osoby - opinii w tej sprawie, nie oznacza, że organ samorządu mieszkańców staje się uczestnikiem tego postępowania na prawach strony i że przysługuje mu skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Rozpoznanie wniosku o przyznanie środków z Funduszu Ochrony Gruntów rolnych nie wymaga wydania decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 par. 1 Kpa. Przyznanie środków z tego funduszu nie należy również do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 2 Kpa - zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny, w związku z czym skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest niedopuszczalna

Kredyty bankowe udzielane na cele inwestycyjne w rolnictwie nieuspołecznionym mogą być zakwalifikowane tylko do dziedziny prawa budżetowego, a tego rodzaju sprawy nie zostały poddane kontroli sądu administracyjnego. Decyzje wydawane w sprawie objętej skargą a dotyczące umorzenia kredytów inwestycyjnych są wprawdzie decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 Kpa w związku z art. 1 par. 1 pkt

Jeżeli jedną decyzją administracyjną rozstrzygnięto wnioski dwóch stron o przydział tego samego lokalu mieszkalnego, wniesienie odwołania od tej decyzji przez jedną ze stron nie może być uznane za wyczerpanie toku instancji także przez drugą stronę /art. 198 Kpa/.

Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 lipca 1981 r. w sprawie zagospodarowania zbędnych suszarń, strychów i innych pomieszczeń w budynkach stanowiących własność Państwa /M.P. nr 19 poz. 182/ nie przewiduje wydawania decyzji uprawniającej do dokonania adaptacji takich pomieszczeń na cele mieszkalne.

Nie można przyjąć aby sprawa taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne krajowców dewizowych w ruchu zagranicznym należała do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 1 Kpa zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny.

Osoba fizyczna, która zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i nie ma uprawnień do żądania zameldowania innej osoby na pobyt stały - właściciela tego lokalu w innej miejscowości, w której tenże zajmuje pomieszczenie zakładowe w związku z wykonywaną pracą a więc nie może wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu braku legitymacji

1. Art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym /Dz.U. nr 29 poz. 154/ ograniczył postępowanie dotyczące ewidencji ludności do jednoinstancyjnego ale wyłącznie w sprawach związanych z uzyskiwaniem zezwolenia na zmianę miejsca pobytu stałego i pobytu czasowego polegającego na przeniesieniu się do innej miejscowości. 2. Z przepisu par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych