Przepisy art. 11[1] ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /t.j. Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1231/ nie wymagają, aby przedsiębiorca obowiązany był składać oświadczenie o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży oddzielnie dla każdego zezwolenia oraz by istniał obowiązek wnoszenia oddzielnych opłat
1. Przepisy prawa nie wymagają, iżby czynności o charakterze materialno-technicznym były podejmowane w formie pisemnej, niemniej jednak przedmiotem skargi mogą być czynności określone, czyli mające realną, zobiektywizowaną postać. 2. Przedmiot sprawy określony jako "sposób naliczenia opłaty" bez wskazania konkretnego aktu albo czynności zawierającej rozstrzygnięcie, co do sposobu naliczenia opłaty
Bezczynność rady powiatu w przedmiocie "niewykonania obowiązku podjęcia uchwały o zakładach opieki zdrowotnej" nie mogła być zaskarżona do sądu administracyjnego w trybie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na podstawie przepisów art. 88 ust. 1 w zw. z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz
Rada miasta nie jest upoważniona do ustanawiania na swoim terenie generalnego zakazu sprzedaży alkoholu na stacjach benzynowych. Może to zrobić tylko ustawodawca.
Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Spółka Akcyjna miał prawo odwoływać się od decyzji o karach nałożonych na członków zarządu, gdyż działalność zarządu i firmy są ze sobą ściśle związane. Niedopuszczenie Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Spółka Akcyjna do udziału w postępowaniu administracyjnym jest jednocześnie pozbawieniem tego podmiotu możliwości bronienia swych praw przed sądem, co stanowi naruszenie
Brak uznania przez komornika egzekucji za bezskuteczną powoduje, że skarżąca nie ma interesu prawnego do domagania się podjęcia uchwały przez organ samorządu terytorialnego w sprawie zmiany formy gospodarki finansowej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej /art. 60 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej - Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./.
Podstawę pobrania podwyższonej opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych ustala się na podstawie wartości sprzedaży tych napojów bez podatku od towarów i usług.
1. Do opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. 2. Opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych stanowi niepodatkowy dochód budżetu gminy, a więc jest niepodatkową należnością budżetową. 3. Art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia