Agencja celna jako przedstawiciel osoby w świetle art. 256 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ uprawniona jest do składania wniosku o wznowienie postępowania od decyzji wydanej przez organ celny w pierwszej instancji.

Przewidywanie zwiększenia zakresu pomocy finansowej maksymalnie o 25 procent dla właścicieli obiektów będących zabytkami w stosunku do zakresu pomocy udzielanej właścicielom obiektów nie będących zabytkami nie uzasadnia oparcia treści zaskarżonej uchwały na przepisie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury /Dz.U. 1999 nr 98 poz. 1150/. Oznacza preferencję obiektów zabytkowych

1. Żądana przez wnioskodawcę informacja publiczna w świetle art. 7, art. 8, art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ przez organ I instancji udzielona być może nie decyzją administracyjną, lecz w drodze czynności materialno-technicznej. 2. Decyzja organu I instancji odmawiająca udzielenia żądanej przez wnioskodawcę informacji publicznej

Opłata manipulacyjna dodatkowa, pobrana na podstawie art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, nie jest należnością celną przywozową w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 8 tej ustawy, a w związku z tym nie stanowi długu celnego w przywozie, określonego w jej art. 3 par. 1 pkt 2, i nie ma do niej zastosowania art. 244 pkt 5 cytowanej ustawy.

Odszkodowanie otrzymane „na podstawie przepisów prawa cywilnego”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof, może mieć swe źródło w czynie niedozwolonym art. 415 k.c. lub w niewykonaniu albo nienależytym wykonaniu zobowiązania (art. 471 i nast. k.c.). Pakt Gwarancji Pracowniczych nie jest źródłem prawa cywilnego lecz prawa pracy.

Odmowa udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób na skutek uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej uwzględniającej to żądanie, mogłaby nastąpić tylko wtedy, gdy podmiot ubiegający się o zezwolenie nie spełniałby wymogów wynikających z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141

1. Organ nadzoru budowlanego wydając decyzję nakazującą współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia, nie ma obowiązku sprawdzenia czy osoba, której decyzja dotyczy, dysponuje lokalem zamiennym. Wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia