W świetle unormowania art. 66 pkt 1 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie stanu technicznego budynku może być nałożony na jego właściciela, a zagadnienie, kto ponosi winę za zaistniały stan rzeczy jest w tym postępowaniu obojętne.

Wobec braku możliwości "pokrycia" całości kwot wynikających z długu celnego z zabezpieczenia żaden przepis ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie ogranicza w sposób obligatoryjny możliwości organu celnego do podjęcia działań zmierzających do zapłaty tego długu przez osobę zobowiązaną, wręcz odwrotnie, art. 65 par. 6 Kodeksu celnego obliguje organ celny do

1. Agencja celna jako przedstawiciel osoby w świetle art. 256 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, uprawniona do dokonywania przed organami celnymi wszelkich czynności przewidzianych w przepisach ustawy, w tym do składania odwołań od decyzji wydawanych w pierwszej instancji przez te organy, jest uprawniona również do odbioru decyzji wydawanych przez organy

Organ celny wydający nową decyzję po wznowieniu postępowania powinien stosować przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania obowiązujące w dniu orzekania. Odstąpienie od tej zasady możliwe jest tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w odpowiednim akcie prawnym, stanowiącym źródło prawa powszechnie obowiązującego.

Sam brak zgody na budowę stacji telefonii komórkowej nie może być podstawą kwestionowania legalności czyli zgodności z prawem udzielonego pozwolenia, na budowę. Właściciel sąsiadującej nieruchomości nie może, nie wyrażając zgody na jej realizację, skutecznie przesądzić o negatywnym rozstrzygnięciu właściwego organu.

Otrzymanie decyzji wydanej przez niegraniczny organ celny o dopuszczeniu towaru do wywozu za granicę nie oznacza, że w dniu jej otrzymania podatnik uzyskał dokument potwierdzający wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający tego podatnika do stosowania stawki podatku "0" procent w rozumieniu art. 18 ust. 4 ustawy dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz

Stosownie do art. 25 ust. 2 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 6 i art. 61 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej /Dz.U. nr 88 poz. 439 ze zm./ właściwe urzędy statystyczne uprawnione są do interpretowania Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych, jednak nie oznacza to dla podatników powinności uzyskania takiej opinii ani nie stanowi o jej wiążącym charakterze. Opinia taka jest jednym z dowodów

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony. tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Decyzja Ministra Gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Od 1 stycznia 1998 r. z prawa do trzyletnich dodatkowych zwolnień celnych nabytych w czasie obowiązywania ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w zakresie obrotu towarowego między wolnym obszarem celnym mogą korzystać jedynie przedsiębiorcy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą przed 1 stycznia 1998 r. na terenie wolnego obszaru celnego. Ustawa z dnia

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

1. Nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia. 2. Organ celny nie miał

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada osobowość prawną /art. 171 par. 1 kodeksu handlowego - rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./. Zatem zgodnie z art. 29 Kpa podmiot ten może być stroną postępowania administracyjnego. 2. Uprawnienie do reprezentowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie nadaje zarządowi takiej spółki

Nie jest rzeczą polskich organów celnych dociekać przyczyn wadliwości dołączonego do sprawy świadectwa EUR.1, jak również ustalanie wysokości szkody jakie ewentualnie poniósł podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, w wyniku niewłaściwego postępowania eksportera słowackiego, bowiem nie mieści to się w stosunku celnoprawnym, jaki łączy polski organ celny z podmiotem dokonującym obrotu towarowego

Gdy wolą darczyńców jest, aby obdarowany spełnił oznaczone świadczenie na rzecz osoby trzeciej, osoba trzecia staje się wierzycielem obdarowanego. W takiej sytuacji nie mamy do czynienia z poleceniem. Natomiast jeżeli w jednym akcie notarialnym zawarto umowę darowizny nieruchomości i w tym samym akcie zamieszczone jest oświadczenie obdarowanego o ustanowieniu służebności na rzecz darczyńców, to należy

Podatek dochodowy, którego dotyczy ulga wskazana w par. 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./, ma charakter osobisty, a podatnikiem tego podatku nie jest spółka cywilna, lecz poszczególni wspólnicy. Dlatego ulga przysługuje wspólnikom, a nie spółce i oni muszą

Odrębność uregulowań prawnych, jeśli chodzi o osobowość prawnopodatkową spółki cywilnej w podatku dochodowym i podatku VAT, nie daje podstaw do odnoszenia kosztów uzyskania przychodów spółki w oderwaniu od uregulowań odnoszących się do niej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż nie znajduje to uzasadnienia w przepisie

Dla określenia, czy wydatki ponoszone przez leasingobiorcę mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, decydujące znaczenia ma ustalenie do czyjego majątku: leasingodawcy, czy leasingobiorcy zaliczone być powinny składniki majątku będące przedmiotem umowy.

Dochód osiągnięty z tytułu sprzedaży akcji jest opodatkowany tylko raz zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie akcji w drodze darowizny było innym zdarzeniem prawnym w żaden sposób nie związanym z późniejszą sprzedażą i podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w trybie i na zasadach określonych w ustawie.

1. Art. 5 ust 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ określał materialnoprawne przesłanki, które uniemożliwiają obrót towarowy na polskim obszarze celnym, zaś pozostałe przepisy tego artykułu określają sposób zachowania organu w przypadku spełnienia się tej podstawy materialnej, która wynika już z odrębnych przepisów prawa. 2. Art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy

Spółka nie podlegała obowiązkowi podatkowemu w zakresie wpłat z zysku. Obowiązek podatkowy jest obowiązkiem osobistym, który nie może być przenoszony na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej. Wszelkie obowiązki podatkowe, a także związane z nimi uprawnienia wynikać mogą tylko i wyłącznie z ustaw podatkowych i nie mogą być znoszone, zmieniane czy poszerzane umowami cywilnoprawnymi. Skarżąca nie

Umowa o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania zawarta została na podstawie art. 39 w związku z art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ oraz art. 64 i art. 40 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 118 poz. 561/ nie miał do skarżącej