Zaniechanie ogłoszenia konkursu na wyższe stanowisko urzędnicze nie jest bezczynnością organu administracji publicznej, podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wystąpienie państwowego inspektora pracy zawierające rozstrzygnięcie o nałożeniu na jego adresata określonych obowiązków prawnych jest w istocie decyzją administracyjną, podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Powierzenie stanowiska kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest czynnością z zakresu prawa pracy zobowiązaniową prowadzącą do nawiązania stosunku pracy. Nie ma ona więc charakteru czynności z zakresu publicznej administracji samorządowej. Odmienny pogląd prowadziłby do wniosku, iż stosunek pracy kierownika wspomnianego zakładu jest administracyjnym stosunkiem pracy. Konkurs

Orzeczenia wydawane w postępowaniu przed zespołami do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności są decyzjami w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Każde orzeczenie zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności niezależnie od tego, czy rozstrzyga sprawę co do jej istoty, czy też jedynie kończy postępowanie w sprawie, podlega zaskarżeniu do sądu powszechnego w drodze

"Decyzja" marszałka województwa, o której mowa w art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną ani innym aktem administracyjnym, w związku z czym nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na dokonaną w tym trybie odmowę umorzenia

Mianowani pracownicy służby cywilnej, zatrudnieni w trybie ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, dochodzą roszczeń z tytułu wypowiedzenia im stosunku pracy przed sądem pracy, a nie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami zatrudnionymi w wyniku powołania uregulowane jest w przepisach kodeksu pracy i podlega jurysdykcji Sądu powszechnego - Sądu pracy.

1. Działania, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

1. Wyłączenie sądów powszechnych od rozpatrywania spraw ze stosunku pracy, także nawiązanego na podstawie decyzji administracyjnej w postaci aktu mianowania, zależy od tego, czy przepisy szczególne, regulujące stosunek pracy określonej kategorii pracowników, takie wyłączenie zawierają. W zakresie, w jakim takiego wyłączenia nie ma, dochodzenie realizacji prawa do ochrony sądowej w sprawach ze stosunku

Ani pod rządami przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/, ani też pod rządami wcześniejszych przepisów prawa, nadleśniczowie nie byli urzędnikami państwowymi mianowanymi w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ czy też funkcjonariuszami państwowymi, których zatrudnienie miałoby charakter stosunku

Właściwym rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych od dnia 19 maja 1993 r. są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Od dnia 19 maja 1993 r. właściwe rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 kodeksu pracy.

1. Kierownik urzędu tylko wtedy obowiązany jest zasięgać opinii zakładowej organizacji związkowej w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym. który nie jest członkiem związku zawodowego z własnej woli lub nie może należeć do związku z racji zajmowania kierowniczego stanowiska, gdy urzędnik taki wcześniej zwróci się do związku zawodowego w trybie art. 7 ust. 2 ustawy

Upoważnienie do kierowania obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawcy zagranicznego nie jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie administracyjnej o prawach i obowiązkach podmiotu gospodarczego, a tym samym nie jest decyzją administracyjną.

Zasada, że spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy /art. 22 par. 1 i art. 262 par. 1 Kp oraz art. 476 par. 1 pkt 1 Kpc/ dotyczy również stosunku pracy na podstawie powołania /art. 68-72 Kp/ i mianowania /art. 76 Kp/, chyba że tryb dochodzenia niektórych roszczeń pracowników mianowanych został uregulowany odmiennie /np. art. 38 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

W sprawach o odwołanie wojewody, o wydanie mu świadectwa pracy oraz opinii /art. 97 i 98 Kp/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Jaki sąd - Naczelny Sąd Administracyjny czy sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sporu dotyczącego rozwiązania stosunku pracy z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli?

Pracownicy wojewódzkich biur wyborczych nie są urzędnikami organów administracji państwowej, ani tych organów i instytucji, na które rozciągnięto przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ i nie odnoszą się do nich przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Stosunek pracy kierownika wojewódzkiego biura wyborczego jest stosunkiem

1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy

Orzeczenie Społecznej Komisji Pojednawczej, rozpoznającej wniosek o ponowne zatrudnienie na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do sądu administracyjnego

1. Stosunek pracy z mianowania /służbowy/ powstać może wyłącznie w wyniku aktu mianowania, który jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. W przypadku pracowników umownych powinność z par. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 października 1983 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników Narodowego Banku Polskiego /Dz.U. nr 64 poz. 290/ ma, podobnie jak w przypadku umownych

Skarga /byłego/ wójta na uchwałę rady gminy w przedmiocie odwołania go ze stanowiska wójta nie jest skargą, o jakiej mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, z uwagi na treść art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, stwierdzającego, że "spory ze stosunku pracy pracowników

Akt odwołania ze stanowiska kierowniczego w administracji państwowej osoby powołanej na to stanowisko nie jest decyzją administracyjną i na akt ten nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w sytuacjach, o których mowa w art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 16 czerwca 1988 r. /Dz.U. nr