Postępowanie o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 6 oraz art. 28 ust. 3a i 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga od skarżącego wykazania, iż opłacenie należności spowodowałoby dla niego i jego rodziny zbyt ciężkie skutki, a stan majątkowy uniemożliwia uzyskanie kwoty w postępowaniu egzekucyjnym przekraczającej wydatki egzekucyjne. Oceniając podane przesłanki

W procesie ustalania prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, dane o przeważającej działalności gospodarczej zawarte w rejestrze REGON nie mogą być traktowane jako jedyne kryterium decydujące i w przypadku wątpliwości co do ich aktualności i zgodności ze stanem rzeczywistym, organ ma obowiązek dokonania własnych ustaleń przy wykorzystaniu innych dostępnych środków

W przypadkach, gdzie ustawa jasno określa obowiązki stron, organ administracyjny nie ma obowiązku dodatkowego informowania o konsekwencjach ich niespełnienia, jeżeli te konsekwencje są wyraźnie wskazane w przepisach prawa.

Osoba przebywająca na zasiłku macierzyńskim posiada status osoby ubezpieczonej i w tym kontekście wchodzi w skład kręgu osób, dla których płatnik składek może uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne określonych w art. 31zo ustawy o COVID-19.

Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie należności z tytułu kary pieniężnej organ podatkowy jest zobowiązany do dokładnego zbadania materiału dowodowego odnoszącego się do przesłanek ważnego interesu podatnika bądź interesu publicznego, jednak ostateczna decyzja o umorzeniu leży w granicach jego swobodnego uznania. Sytuacja materialna i osobista skarżącego, pomimo jej trudnego charakteru, nie zobowiązują

W przypadku naruszenia przez organ administracji publicznej obowiązku należytego informowania strony o jej obowiązkach i terminach ustawowych, zwłaszcza w kontekście skutków epidemii COVID-19, narusza to zasady praworządności i zobowiązuje do przywrócenia terminu do złożenia deklaracji w przypadku jego przekroczenia przez stronę.

Niezachowanie przez organ administracyjny obowiązku informacyjnego odnośnie do wymogów i skutków niedochowania przewidzianych terminów w trakcie obowiązywania stanu epidemii oraz brak udzielenia pouczenia o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu stanowi naruszenie zasad praworządności, pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz zaufania do organów administracji i nie może powodować negatywnych