Orzeczenia
Skoro strona skarżąca wybrała formę sprzedaży do przeniesienia własności, nie może skutecznie zasłaniać się ewentualnymi przesłankami powstania roszczenia z art. 231 par. 1 Kc i żądać uwzględnienia poczynionych na nieruchomości nakładów.
Jest prawdą, że taryfa celna nie zawierała w dacie importu definicji węgla koksowego. Niemniej, jeśli sprowadzony węgiel nie nadaje się do koksownictwa z uwagi na nadmierną zawartość popiołu, to nie powinien korzystać z klasyfikacji w taryfie celnej, jaką podał importer.
Z przepisów Kodeksu celnego nie wynika, że tylko zgłoszenie do odprawy ostatecznej jest miarodajne jako "wyrażenie zamiaru objęcia towaru określoną procedurą celną" w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 24, definiującego pojęcie "zgłoszenia celnego". Użycie neutralnego, nie-technicznego terminu "określona procedura celna" sugeruje wręcz wielość procedur mogących być uznane za mieszczące się w pojęciu zgłoszenia
Jeżeli podatnik prowadzi w pewnym zakresie działalność gospodarczą z pominięciem ksiąg rachunkowych i nie gromadzi dowodów poniesienia wydatków dokumentujących koszty uzyskania przychodu, nie może domagać się od organu podatkowego odtworzenia kosztów uzyskania przychodu przy pomocy biegłego lub innych dowodów /z zeznań świadków/, i to w sytuacji, kiedy sam nie potrafi nawet w przybliżeniu określić
1. Artykuł 253 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie dotyczy udziału samej strony w postępowaniu celnym. 2. Nie ma przeszkód, aby w drugiej instancji i w postępowaniu sądowoadministracyjnym ustanawiać pełnomocników innych, niż wymienieni w art. 253 par. 2 kodeksu celnego.
Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.
1. Osoby, które w dniu 1 października 1982 r. /dzień wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ były wpisane na listę radców prawnych, muszą być na taką listę wpisane z urzędu /nawet bez jakiejkolwiek z ich strony inicjatywy/ i po złożeniu ślubowania mają prawo wykonywania tego zawodu. 2. Ślubowanie, wymagane przez art. 27 ustawy o radcach prawnych
Profesjonalizm importera, który w dodatku korzysta z usług specjalistycznej Agencji Celnej wymaga należytej staranności w sprawdzeniu stanu prawnego, a więc w uzyskaniu źródłowej wiedzy z jakiej stawki celnej korzysta sprowadzany towar, szczególnie, że importer wielokrotnie i w różnym czasie sprowadzał określony towar.
Profesjonalizm importera, który w dodatku korzysta z usług specjalistycznej Agencji Celnej wymaga należytej staranności w sprawdzeniu stanu prawnego, a więc w uzyskaniu źródłowej wiedzy z jakiej stawki celnej korzysta sprowadzany towar, szczególnie, że importer wielokrotnie i w różnym czasie sprowadzał określony towar.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżoną decyzję jeżeli stwierdzi występowanie w sprawie przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zaś jedną z tych przesłanek jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie nie konstytucyjności podstawy prawnej tej decyzji.
Prawidłowe odczytanie treści art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ - przy uwzględnieniu celów jakim służy waloryzacja świadczeń - prowadzi do wniosku, iż przy ustalaniu wysokości jednorazowej opłaty decyzją wydaną w 1998 r. opłata roczna za użytkowanie wieczyste
Skarżący będąc podmiotem gospodarczym powinien wykazać się szczególną starannością jaka wymagana jest od osób ze względu na zawodowy charakter prowadzonej przez nie działalności. Koszty usług przedstawicielskich stanowią przychód sprzedawcy i podlegają wliczeniu do wartości transakcyjnej na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm
Zgodnie z art. 211 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ przekazanie na własność garażu wraz z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste może nastąpić w drodze czynności cywilnoprawnej, tj. umowy o nabycie własności i przekazanie gruntu w użytkowanie wieczyste.
W sytuacji gdy importer w chwili wszczęcia postępowania celnego nie zna faktycznych kosztów związanych z towarem, powinien o tym fakcie poinformować organy celne.
Przedawnienie wynikające z art. 83 ust. 1 - ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ dotyczy wyłącznie decyzji w sprawie wymiaru należności celnych. Sam fakt nieuiszczenia cła /na skutek przedawnienia/ nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku importowego, jak również podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług.
Produkt /towar/ będący rezultatem wyrobu w rozumieniu art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może być identyczny jak przedmioty użyte do jego uzyskania i tylko w takim przypadku zastosowanie określonych importowanych przedmiotów może być poczytane za ich zużycie przy wyrobie towarów i w razie eksportu tych towarów może uzasadniać zwrot
Art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, przewidujący zwrot należności celnych pobranych od towarów przywiezionych z zagranicy w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych za granicę, wymaga stwierdzenia, że nastąpiło przetworzenie importowanych towarów w taki sposób, którego
W uprawnieniach organu I instancji określonych przepisem art. 132 par. 1 Kpa nie mieści się jedynie częściowa zmiana zaskarżonego w całości rozstrzygnięcia. Byłoby to naruszeniem właściwości organu odwoławczego i skutkowałoby nieważnością nowej decyzji z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa.
W myśl art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, wartością celną towaru jest cena zapłacona lub należna za towar /wartość transakcyjna/ wraz z kosztami w niej nie ujętymi, a faktycznie poniesionymi przez kupującego. Do tych ostatnich kosztów należą miedzy innymi należności i opłaty licencyjne, jeżeli ich uiszczenie stanowi warunek nabycia
Opłaty licencyjne są jednak z natury rzeczy związane z konkretnym tytułem, a ich wysokość - z konkretną kategorią nagrania objętą katalogiem i nawet - czasami - z konkretnym wykonawcą, jeżeli dla niego właśnie stosuje się specjalne stawki. Co więcej cechą wpływającą na zróżnicowanie wartości celnej nagranych nośników jest to, co i kogo na nich nagrano, a więc właśnie opłata licencyjna. Dlatego nie
Ani zasada niedziałania prawa wstecz, ani - tym bardziej - wprowadzanie przepisów bez /lub z czysto dekoracyjną, siedmiodniową/ vacatio legis, całkowicie niewystarczającą w wypadku realizowanych transakcji gospodarczych o dużym zakresie, nie są zasadami konstytucyjnymi nie doznającymi wyjątków. Jednakże stanowienie przepisów zrywających z tymi zasadami powinno być traktowane jako wyjątek, uzasadniony
Dłużnikami są osoby, które nabyły lub posiadają towar podlegający należnościom celnym przywozowym, które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły dowiedzieć się, że w dniu jego nabycia lub wejścia w posiadanie był to towar wprowadzony na polski obszar celny nielegalnie.
Artykuł 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ wskazuje wyraźnie, że przepisy tej ustawy stosuje się do osób fizycznych, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r., a także do osób fizycznych, będących ich następcami prawnymi. Warunek
Ponieważ możliwość sprzeciwienia się zastosowaniu niekonstytucyjnego - zdaniem sądu - przepisu prawa jest uznawane za prerogatywę sądu /art. 178 ust. 2 Konstytucji/, przeto sąd nie orzekł o nieważności /naruszenie prawa przez organ administracji, który nie stosuje się do wiążącego go w jego ocenie przepisu prawa/, lecz o uchyleniu decyzji organu administracyjnego, jako niezgodnej z prawem materialnym