Poręczenie wekslowe przez osobę fizyczną za zobowiązania wynikające z umowy leasingu może podlegać badaniu pod kątem abuzywności klauzul umownych, nawet jeśli poręczyciel nie jest stroną tej umowy, a jego zobowiązanie ma charakter wekslowy.
W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej, obowiązek przedstawienia dowodów i wykazania okoliczności faktycznych spoczywa na stronie postępowania, a organ administracji nie jest zobowiązany do informowania strony o brakach formalnych we wniosku ani do podejmowania działań w celu ich uzupełnienia z urzędu.
Postanowienia umowy kredytu, które umożliwiają bankowi jednostronne kształtowanie kursu waluty obcej poprzez zastosowanie marży, stanowią niedozwolone postanowienia umowne (abuzywne). Umowa, z której wyeliminowano takie postanowienia, może nadal obowiązywać, jeśli możliwe jest ustalenie wysokości świadczeń na podstawie kursu średniego NBP.
W przypadku umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej zawartej z konsumentem, klauzule waloryzacyjne, które nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i rażąco naruszają interesy konsumenta, są abuzywne i mogą prowadzić do nieważności tej umowy, jeśli nie istnieje możliwość jej dalszego utrzymania bez tych klauzul.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki, gdy egzekucja przeciwko jej majątkowi jest bezskuteczna. Wykazanie bezskuteczności egzekucji nie wymaga skierowania egzekucji do całego majątku spółki, jeśli brak możliwości uzyskania zaspokojenia z pozostałych składników majątku jest oczywisty z okoliczności sprawy. Ciężar dowodu, że egzekucja mogłaby
Postanowienia umowne odwołujące się do jednostronnego ustalania kursu walutowego, na podstawie którego przeliczane są zobowiązania stron, mogą być uznane za niedozwolone, jeśli nie były indywidualnie uzgodnione z konsumentem i kształtują prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy konsumenta. W takim przypadku kredyt denominowany w obcej walucie może zostać
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalenie kursu walutowego bez indywidualnych uzgodnień z konsumentem, są niedozwolone, co skutkuje ich bezskutecznością ex lege i nieważnością całej umowy.
Postanowienia umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalanie kursu waluty, stanowią klauzule abuzywne, a ich wyeliminowanie skutkuje nieważnością całej umowy, jeżeli nie są one zastąpione przepisami prawa dyspozytywnego, które jednak muszą być zgodne z interesem konsumenta.
W przypadku przewłaszczenia na zabezpieczenie, jeżeli wartość przejętej nieruchomości przewyższa zabezpieczone wierzytelności, wierzyciel jest zobowiązany do zwrotu nadwyżki na rzecz dłużnika, gdyż zatrzymanie całej wartości nieruchomości stanowiłoby nieuzasadnione wzbogacenie.
Klauzule indeksacyjne w umowach kredytów indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej, które nie są jednoznaczne i pozwalają na jednostronne ustalanie kursu przez bank, mogą stanowić abuzywne postanowienia umowne, prowadzące do nieważności całej umowy i roszczenia o zwrot nienależnych świadczeń.
Dla uznania nieruchomości za rolną w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, wystarczy, aby choćby część jej powierzchni miała przeznaczenie rolne w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co zobowiązuje do informowania KOWR o prawie pierwokupu przy jej zbyciu; niewykonanie tego obowiązku skutkuje bezwzględną nieważnością transakcji.
Umowa kredytowa denominowana we frankach szwajcarskich (CHF) jest nieważna, jeśli zawiera klauzule abuzywne i brak jest zgodnych oświadczeń woli stron co do istotnych warunków umowy, a usunięcie klauzul abuzywnych powoduje, iż umowa nie może zostać utrzymana w mocy.
Opłata za wydanie karty pojazdu pobrana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu §1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. podlega zwrotowi na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP.
Zwrot prawa jazdy na podstawie art. 102 ust. 2 u.k.p. jest uzależniony od uzyskania pozytywnego wyniku kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji tylko w przypadku, gdy formalny okres zatrzymania prawa jazdy, określony w decyzji administracyjnej lub wyroku sądowym, przekracza rok, niezależnie od faktycznego okresu pozbawienia prawa jazdy.
Prowadzenie działalności gospodarczej przez spółkę, w której radny pełni funkcję członka zarządu i wspólnika, z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, stanowi naruszenie zakazu określonego w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, skutkujące wygaśnięciem mandatu radnego. Teza od Redakcji
Kary administracyjne nałożone na przewoźnika za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i ruchu drogowym są zgodne z prawem krajowym oraz unijnym, a zasada ne bis in idem nie została naruszona, gdyż dotyczyły różnych deliktów administracyjnych.
Podmiot skupujący, zobowiązany do uiszczenia opłaty za nadwyżki od dostawców mleka, nie ma prawa do stwierdzenia nadpłaty na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, niezależnie od tego, czy pobrał opłatę w całości od dostawców.