W świetle utrwalonego orzecznictwa, nie każde naruszenie przepisów postępowania może stanowić podstawę kasacyjną, ale tylko takie, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną jest wykazanie, że gdyby do zarzucanego naruszenia przepisów nie doszło, wyrok sądu I instancji byłby inny.

Prawidłowa jest taka ocena pojęcia regularności w definicji przewozu regularnego specjalnego, która uwzględnia pewne zróżnicowanie w zależności od potrzeb użytkowników (pasażerów). Wymóg regularności wykonywania przewozu specjalnego nie wyklucza zatem możliwości zmiany czasu i trasy przewozu z uwagi na potrzeby uczniów. Jednocześnie "regularność" ta rozumiana jako powtarzalność, systematyczność odróżnia

Z treści powołanych przepisów w orzecznictwie zasadnie wywodzi się, że sytuacja procesowa stron wskazanych tam postępowań w zakresie dowodzenia została w sposób istotny zmodyfikowana, odstąpiono bowiem od modelu przyjętego w Kodeksie postępowania administracyjnego, według którego obowiązek przeprowadzenia całego postępowania co do wszystkich istotnych okoliczności spoczywa na organie.

Oczywiste jest, że uchybienie prawu materialnemu przez niewłaściwe zastosowanie polega na tzw. błędzie w subsumcji, co wyraża się w tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej, względnie że ustalonego stanu faktycznego błędnie nie "podciągnięto" pod hipotezę określonej normy prawnej.

Ustawa o kierujących pojazdami nie definiuje ani bliżej nie określa pojęcia zastrzeżenia co do stanu zdrowia. W związku z tym wskazać należy, że zgodnie ze słownikowym znaczeniem słowo zastrzeżenie oznacza krytyczną uwagę, wątpliwość.

Organy administracji nie mogą przekazywać stronom błędnych informacji oraz zachęcać do podejmowania działań, które im nie przysługują. Organy nie są ponadto zobowiązane do ponownego udzielania pouczeń, które stronom we właściwy sposób i przez uprawnione podmioty zostały wcześniej przekazane.

Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego oparte jest na zasadzie kontradyktoryjności. Postępowanie to może być zatem uruchomione tylko na skutek skargi złożonej przez uprawniony podmiot na konkretne działania lub zaniechania organu administracji publicznej.

Podniesiona w postępowaniu w przedmiocie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy okoliczność prowadzenia negocjacji przez uprawnioną do spornego znaku towarowego z wnioskodawcą dotyczących kwestii koegzystencji zarejestrowanych znaków towarowych posiadających wspólny element słowny „happy” - nie stanowi ważnego powodu nieużywania przez nią spornego znaku w rozumieniu art. 169 ust. 1 pkt 1 p.w.p