Zgodnie z art. 720 Kc z umową pożyczki mamy do czynienia wtedy, gdy wolą dającego pożyczkę było przeniesienie na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy /albo rzeczy omawianych co do gatunku/, a biorący pożyczkę zobowiązał się do zwrócenia tej samej ilości pieniędzy /lub rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości/. Wyłącznie dowody pozwalające ustalić taką wolę stron dają podstawę do

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przysługuje w sytuacji gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy, a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego.

Jeżeli przewoźnik nie ma możliwości przeciwdziałania naruszeniu zasad konwencji TIR, które jest następstwem działania innych osób, nie można uznać, że taki zbieg okoliczności czyni z przewoźnika importera, gdyż żaden przepis prawa celnego nie daje podstaw do wymierzenia mu cła. Wymiar cła wobec przewoźnika jest uzależniony od wykazania w postępowaniu administracyjnym, że przewoźnik w rzeczywistości

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ przysługuje w sytuacji, gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego. Ze względu jednak na wyjątkowość uprawnienia do zwolnienia od cła zależność ta powinna być bezpośrednia

Artykuł 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ określa tylko maksymalny okres przechowywania towarów w składzie celnym.

Zawarty w art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ zwrot "zużyte przy wyrobie towaru" oznacza, że zakres zużytych surowców, półfabrykatów, materiałów i elementów kooperacyjnych rozciąga się również na te z nich, które stanowią opakowanie będące nieodłącznym elementem towaru, koniecznym dla zachowania jakości tego towaru czy też zapewniającym mu, przez

1. Uprawnienie majątkowe podatnika do zwrotu nadpłaty, zgodnie z art. 922 par. 1 Kodeksu cywilnego, przechodzi na spadkobierców. 2. Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych pojęcie nadpłaty rozciągnięte zostało również na należne podatnikowi kwoty stanowiące różnicę między zapłaconymi przez niego zaliczkami a należnymi podatkami, jeśli suma pobranych

1. W myśl art. 47 par. 1 Kc część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności. Według art. 48 Kc z zastrzeżeniem określonych wyjątków, do części składowych gruntu należą budynki trwale z nimi związane, co oznacza, że wraz z przeniesieniem własności gruntu następuje przeniesienie własności jego części składowych. Zatem pomimo, iż budynek wiaty na opakowania nie był wymieniony w spornym

Skoro w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1996 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ posłużono się nieokreślonym w sensie prawnym pojęciem "środki trwałe", to istnieje konieczność zdefiniowania tego pojęcia w drodze wykładni sądowej przy zastosowaniu wszystkich dostępnych metod wykładni prawa.

Złożenie wniosku o sprzedaż lokalu przez zamieszkującego w nim najemcę i wydanie decyzji administracyjnej o sprzedaży lokalu tej osobie nie stwarza żadnych praw ani obowiązków majątkowych w rozumieniu art. 922 par. 1 Kc dla spadkobiercy adresata decyzji, jeśli przed śmiercią wnioskodawcy nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży lokalu w formie aktu notarialnego. Roszczenie o nabycie lokalu wywodzące

Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ma tylko taki skutek, że wstrzymuje do czasu rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie zaś wpływu na jej ważność.

1. Okoliczność, że samochód nie został zarejestrowany na skarżącą w czasie jej pobytu za granicą, nie może przesądzać o tym, że nie służył on skarżącej do osobistego użytku, gdyż mógł być eksploatowany przez pewien czas bez zmiany rejestracji. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie określa czasokresu użytkowania rzeczy

Kodeks cywilny nie nakłada na strony obowiązku pisemnej formy zawarcia umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Skoro faktycznie umowy takie zostały zawarte bez formy pisemnej, to należało zgodnie z obowiązującymi przepisami wliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydawnictwa poniesione przez nie wydatki związane z realizacją tych umów, m.in. także koszty delegacji służbowych zgodnie ze znajdującymi się

Z porównania treści art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ oraz wydanego w wykonaniu delegacji ustawowej rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 19 lipca 1991 r. w sprawie ustanowienia norm ilościowych lub wartościowych towarów wolnych od cła i od pozwolenia na przywóz oraz wprowadzenia stawki celnej ryczałtowej

Przeznaczenie towaru wyłącznie do reklamy i akwizycji nie wystarcza do uznania go za zwolniony od cła, niezbędne jest bowiem ustalenie, że towar ten nie posiada wartości handlowej, zaś same napisy reklamowe lub znaki firmowe nie odbierają tym przedmiotom ich wartości użytkowej a tym samym handlowej.

Samo przeznaczenie towaru do reklamy i akwizycji nie wystarcza do uznania go za wolny od cła w myśl art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. O zachowaniu wartości użytkowej rzeczy ruchomej, a w konsekwencji jej wartości handlowej, decyduje to, czy mimo zewnętrznych znamion reklamowych i akwizycyjnych może ona nadal spełniać funkcje, dla

Jednym z warunków zastosowania preferencyjnej stawki "zero" jest udokumentowanie pochodzenia towarów z państw członkowskich Unii Europejskiej świadectwem przewozowym EUR-1 spełniającym wymogi Protokołu Nr 4 Układu Europejskiego.

Hurtowa sprzedaż środków farmaceutycznych w aptece stanowi naruszenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej, uzasadniające cofnięcie koncesji na prowadzenie apteki.

Zgodnie z art. 63 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./ w związku z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ postępowanie egzekucyjne mające za przedmiot realizację zaległych należności podatkowych nie podlega umorzeniu po uprawomocnieniu

1. W decyzji wydanej na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym /Dz.U. nr 105 poz. 452 ze zm./ wojewódzki inspektor farmaceutyczny jest uprawniony wyłącznie do nakazania w ustalonym terminie usunięcia uchybień w zakresie wytwarzania i przechowywania środków farmaceutycznych oraz

Okoliczność, że pojazd posiada nieuszkodzone zamknięcia celne zagranicznego urzędu celnego, nie ma znaczenia w sytuacji ujawnienia, iż przewoźnik naruszył przepisy Konwencji TIR przez dokonywanie przewozu towarów nie ujętych w manifeście towarowym karnetu TIR. W świetle art. 39 Konwencji TIR przez niedbalstwo należy rozumieć takie zachowanie, które nie jest "rozsądne i konieczne". Skoro przewoźnik

Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce jest poręczycielem, w rozumieniu art. 8 Konwencji TIR /Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. - Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/. Przepisy Prawa celnego nie odnoszą się do poręczycieli należności celnych lecz do importerów, a w niektórych przypadkach

Z przepisów art. 28 i art. 29 Kpa nie wynika, "by zdolność administracyjnoprawną mogła posiadać sama spółka cywilna, skoro nie jest ani osobą fizyczną, ani też nie posiada osobowości prawnej. W takiej sytuacji pisma i orzeczenia wydawane w postępowaniu administracyjnym winny być kierowane do osób fizycznych będących wspólnikami. Nie może być ich adresatem spółka cywilna. Skierowanie orzeczenia, w postępowaniu

Przewidziane w art. 29 pkt 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ wydawanie przez okręgową radę aptekarską opinii w sprawach udzielania lub cofania koncesji na prowadzenie aptek bądź hurtowni nie daje jej legitymacji strony.