Stwierdzić należy, iż o zachowaniu wartości użytkowej rzeczy, a w konsekwencji jej wartości handlowej, decyduje to, czy mimo zewnętrznych znamion reklamowych i akwizycyjnych może ona nadal spełniać funkcje, dla których została wytworzona. Utrata tych funkcji użytkowych powoduje, że przedmiot zaopatrzony w takie znamiona spełniać może wyłącznie funkcje reklamowe lub akwizycyjne i w konsekwencji pozbawiony

Artykuł 76 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm. przewiduje dwa sposoby zabezpieczenia należności celnych: na majątku podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą /ust. 1/ i na towarze celnym /ust. 2/. W przypadku gdy zabezpieczenie należności celnych jest dokonywane na towarze celnym, bez znaczenia pozostaje fakt, iż znajduje się on w posiadaniu osób

Jeżeli sąd drugiej instancji oddala apelację, akceptując zarówno dokonane przez sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, jak i przyjętą przez ten sąd podstawę prawną zaskarżonego orzeczenia, to przytoczenie w uzasadnieniu orzeczenia sądu drugiej instancji przepisu art. 385 k.p.c. - jako podstawy prawnej rozstrzygnięcia - jest wystarczające (art. 328 § 2 w związku z art. 391 i 39319 k.p.c.).

Organ administracji właściwy do rozstrzygnięcia sprawy przyznania dodatku mieszkaniowego na podstawie art. 39 i art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ nie jest uprawniony do rozstrzygania sporu między wynajmującym a najemcą o istnienie bądź skuteczne rozwiązanie umowy najmu. Spór taki, zgodnie z art. 2 par.

Przewidziane w art. 194 § 1 zd. drugie k.h. nabycie udziałów celem ich umorzenia może nastąpić w drodze umowy kupna, której treść ograniczają jedynie klauzule generalne z art. 58 § 1 i § 2 oraz art. 3531 k.c.

Przepis art. 30c ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przedstawia sposób określenia wartości celnej z zastosowaniem art. 26 prawa celnego, nakazując jednocześnie doliczanie do ceny faktycznie zapłacone j lub należne j niektóre inne koszty, w tym, zgodnie z art. 30c ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, opłaty licencyjne dotyczące towarów dla których ustalana jest

W ustalonym stanie faktycznym brak było podstaw do doliczenia opłat licencyjnych należnych firmie brytyjskiej do ceny faktycznie zapłaconej firmie niemieckiej za olej napędowy, bowiem nie został wykazany ścisły związek pomiędzy odpłatnym nabyciem know-how w zakresie usprawnienia działalności handlowej skarżącej a zakupem przez nią towaru z możliwości jego dalszej sprzedaży pod nazw, i znakiem handlowym

W dniu dokonania odprawy celnej nie istniał obowiązek ponoszenia opłat licencyjnych przez importera na rzecz licencjodawcy, ponieważ umowa licencyjna nakładająca obowiązek ponoszenia takich opłat została zawarta po tej dacie. Okoliczność, że umowa ta obowiązuje z mocą wsteczną, nie zmienia w niczym tego, że w dniu dokonania zgłoszenia celnego importer nie mógł obliczyć wartości celnej towaru z uwzględnieniem

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wartością celną towaru jest cena należna za towar /wartość transakcyjna/ wraz z kosztami w niej ujętymi, a faktycznie poniesionymi przez kupującego: m.in. należności i opłaty licencyjne, które kupujący musiał zapłacić jako warunek sprzedaży towaru, zgodnie z art. 30c ust. 1 pkt 3 tej ustawy

Nie każde opłaty licencyjne podlegają doliczeniu do wartości celnej sprowadzonego towaru, a jedynie takie, które warunkują sprzedaż towaru importerowi.

Nie każde opłaty licencyjne podlegają doliczeniu do wartości celnej sprowadzonego towaru, a jedynie takie, które warunkują sprzedaż towaru importerowi.

Przepis art. 30c ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przedstawia sposób określenia wartości celnej z zastosowaniem art. 26 prawa celnego, nakazując jednocześnie doliczanie do ceny faktycznie zapłacone j lub należne j niektóre inne koszty, w tym, zgodnie z art. 30c ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, opłaty licencyjne dotyczące towarów dla których ustalana jest

W dniu dokonania odprawy celnej nie istniał obowiązek ponoszenia opłat licencyjnych przez importera na rzecz licencjodawcy, ponieważ umowa licencyjna nakładająca obowiązek ponoszenia takich opłat została zawarta po tej dacie. Okoliczność, że umowa ta obowiązuje z mocą wsteczną, nie zmienia w niczym tego, że w dniu dokonania zgłoszenia celnego importer nie mógł obliczyć wartości celnej towaru z uwzględnieniem

Dowód, w postaci dodatkowej faktury związanej z uiszczaniem przez stronę opłat licencyjnych, nie istniał w dacie wydania decyzji o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym i wymiarze cła i nie mógł być przedłożony w trakcie odprawy celnej, choćby dlatego, że faktura obejmowała należności obliczone od wartości towarów sprzedanych po dacie odprawy celnej. Wątpliwości budzi również okoliczność

(...) ustanowiona w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ zasada wymiaru cła, według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu dokonania zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących, nie pozbawia strony możliwości żądania skorygowania tego wymiaru we właściwym trybie przez organ celny. Cena zapłacona za towar nie jest elementem