Zastosowanie art. 109 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w przypadku rozpoznania w postępowaniu uproszczonym apelacji na posiedzeniu niejawnym oznacza, że roszczenie o zwrot kosztów procesu (spis kosztów albo wniosek o przyznanie kosztów według norm przepisanych) należy zgłosić najpóźniej przed wydaniem orzeczenia (np. w odpowiedzi na apelację).

Nawet jeśli pracownik przegra sprawę w I instancji, może oczekiwać, że w ramach dwuinstancyjnego postępowania dojdzie do ponownej weryfikacji jego żądania, szczególnie gdy w grę wchodzi, jak w niniejszej sprawie, rozstrzygnięcie problemu prawnego. Nie uzasadnia to jednak każdoczesnego (za każdą instancję) obciążenia go kosztami postępowania.

Art. 102 k.p.c. jest przepisem szczególnym w stosunku do ogólnych reguł obciążania stron kosztami procesu (art. 98 k.p.c.) i w związku z tym w uzasadnieniu rozstrzygnięcia o nieobciążeniu strony kosztami procesu, powinny być wskazane okoliczności stanowiące „wypadek szczególnie uzasadniony” w rozumieniu art. 102 k.p.c.

Wysokość opłaty od zażalenia art. 19 nie można stosować do pism procesowych, które nie są związane z postępowaniem rozpoznawczym i nie dotykają orzeczenia o istocie sporu. Wywołane zakwestionowaniem uprawnienia do uzyskania orzeczenia z uzasadnieniem incydentalne postępowanie, które może, ale nie musi zmierzać do zaskarżenia orzeczenia nie powinno być łączone z opłatą określoną wymienioną regulacją

W sytuacji, gdy Sąd drugiej instancji dochodzi do wniosku, że sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych ma charakter sprawy o prawa niemajątkowe, to nie może odrzucić skargi kasacyjnej z powołaniem się na zbyt niską wartość przedmiotu zaskarżenia. Zbyteczne jest w tym wypadku wzywanie strony wnoszącej skargę do określenia wartości przedmiotu zaskarżenia i sposobu jej wyliczenia. Wartość przedmiotu zaskarżenia

Zażalenie na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę o wznowienie postępowania przysługiwało do Sądu Najwyższego (3941 § 2 k.p.c.), z zachowaniem wymagań wynikających z przepisu art. 871 § 2 k.p.c. Ich niedochowanie uprawniało Sąd drugiej instancji do odrzucenia zażalenia w oparciu o odpowiednio stosowany (na mocy art. 39821 k.p.c.) art. 373 k.p.c. w związku 397 § 2 k.p.c.

Postanowienie Sądu Okręgowego oddalające wniosek o uzupełnienie - przez rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego - postanowienia oddalającego wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności jest postanowieniem sądu drugiej instancji w przedmiocie wniosku o uzupełnienie orzeczenia, nie zaś postanowieniem sądu drugiej instancji, o którym mowa w art. art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c

Postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokata, nie podlega zaskarżeniu na podstawie art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c., gdy strona nie została nimi obciążona, a więc w sytuacji, gdy koszty te sąd przyznał od Skarbu Państwa.