Warunkiem sprostania obowiązkowi szczególnej ostrożności, nałożonemu na uczestnika ruchu drogowego w sytuacjach wskazanych w ustawie, jest nieustająca obserwacja sytuacji na drodze, umożliwiająca percepcję wszystkich zmian i odpowiednie dostosowanie się do nich. Odbiega od takiego modelu zachowania wykonywanie manewru skrętu w lewo, bez upewnienia się, czy nie spowoduje on zajechania drogi także pojazdowi

Pracownikowi, z którym pracodawca rozwiązał bez wypowiedzenia umowę o pracę z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów w tym trybie, przysługuje ponad odszkodowanie z art. 58 k.p., którego wysokość jest limitowana, odszkodowanie na podstawie ogólnych przepisów Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 i nast. k.c.) lub deliktowej (art. 415 i nast. k.c.). Dochodząc odszkodowania

Jeżeli przed 22 września 2004 r. tj. przed wejściem w życie art. 3a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) w budynku stanowiącym własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego wyodrębniono i sprzedano część lokali ustanawiając dla właściciela lokalu udział w użytkowaniu wieczystym gruntu, którego okresy kończą się w różnym czasie

Mając na uwadze specyfikę wznowienia postępowania na podstawie art. 4011 k.p.c., konieczność zagwarantowania prawa do sądu właściwego oraz prawa do zaskarżania orzeczeń, konieczne wydaje się rozszerzenie zakresu przedmiotowego tego przepisu.

Sprawa o wysokość wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego jest sprawą o prawo majątkowe, wobec czego o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, stanowiąca różnicę pomiędzy wysokością kapitału początkowego ustaloną zaskarżoną decyzją organu rentowego a wysokością wskazaną przez skarżącego.

Zasada nullum crimen sine lege określa, że odpowiedzialność karną może ponieść tylko sprawca czynu zabronionego przez ustawę, nie zaś, że ustawa taka będzie zawierała opis każdego możliwego zachowania, które wyczerpuje znamiona tego czynu. Nie można zatem stawiać znaku równości pomiędzy sformułowaniem „czyn”, użytym w art. 1 §1 k.k., a koniecznością stworzenia kompletnego ustawowego katalogu zachowań