Członek zarządu wieloosobowej spółki z o.o. może wykonywać swoje obowiązki na podstawie stosunku pracy, o czym świadczą między innymi o liczne przepisy prawa pracy.

Podjęcie pracy na stanowisku dyrektora instytucji kultury wymagającym powołania, bez formalnego powierzenia tego stanowiska aktem powołania, należy traktować jako dorozumiane zawarcie umowy o pracę, której przedmiotem jest pełnienie obowiązków na tym stanowisku.

1. Powołanie pracownika naukowego na funkcję dyrektora instytutu nie jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na postawie powołania w rozumieniu art. 68 § 1 Kodeksu pracy i nie powoduje utraty statusu pracownika naukowego. 2. Podstawą do obliczenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest ostatnie wynagrodzenie pracownika, szczególnie w przypadku składników wynagrodzenia w stałej

Wykonywanie pracy w rozumieniu art. 22 k.p. nie oznacza wykonywania jakiejkolwiek pracy, lecz pracy o określonym modelu, który musi spełniać określone kryteria charakteryzujące stosunek pracy pracowniczej, a nie może opierać się na pozornych oświadczeniach woli czy wykonywaniu czynności mających jedynie na celu ukazanie na zewnątrz pozornego stosunku prawnego.

Pracodawca ma obowiązek umożliwić pracownikowi wykonywanie umówionej pracy, a pracownik ma obowiązek podjąć pracę. W przypadku niewykonania tego obowiązku przez pracownika, pracodawca ma prawo do rozwiązania stosunku pracy. Jednakże, faktyczne uwarunkowania, w których pozostaje pracownik domagający się dopuszczenia do pracy, nie mogą dezawuować intencji pracownika ani upoważniać do oceny, że domaganie

1. Organ zarządzający lub osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Odnośnie do pełnomocnictwa zastosowanie znajdą, zgodnie z art. 300 k.p., przepisy kodeksu cywilnego dotyczące czynności prawnych. Udzielenie pełnomocnictwa następuje w drodze jednostronnej czynności prawnej dokonanej przez mocodawcę (art. 96 k.c.). Pełnomocnik składa

W przypadku, gdy nie istnieje możliwość zatrudnienia pracownika na dotychczasowym stanowisku, możliwe jest powierzenie mu innej pracy na podstawie art. 42 § 4 k.p., czego pozwana nie uczyniła. Likwidacja stanowiska zajmowanego przez pracownika przed rozwiązaniem z nim umowy o pracę nie stanowi przeszkody w orzeczeniu przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach. Pracodawca ma bowiem w takich

Jednostkowe uchybienie przez pracownika swoim obowiązkom, niedostrzeżone przez przełożonego, nie może stanowić podstawy do formułowania wobec niego zarzutu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w zakresie nadzoru. Do ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych przypisywane jest zachowanie pracownika, które jest bezprawne, zawinione i narusza lub zagraża interesom

Zawarcie kolejnych umów o pracę w ramach prac interwencyjnych, w wypełnieniu kolejnych umów starosty z pracodawcą o zorganizowanie prac interwencyjnych dla osoby niepełnosprawnej, nie jest objęte ograniczeniem w zawieraniu umów o pracę na czas określony z art. 25(1) Kodeksu pracy.

1. Istotny jest obiektywny wzorzec ofiary rozsądnej, co z zakresu mobbingu pozwala wyeliminować przypadki wynikające z nadmiernej wrażliwości pracownika bądź braku takiej wrażliwości. Badanie i ocena subiektywnych odczuć osoby, która uważa, że znęca się nad nią jej przełożony, nie może stanowić podstawy do ustalania odpowiedzialności za mobbing. Ocena, czy nastąpiło nękanie i zastraszanie pracownika

Pracodawca z reguły nie może żądać zwrotu wypłaconego wynagrodzenia, które odpowiada kwocie zapłaconych przez niego składek za ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika, chyba że pracownik dążył do wyższego wynagrodzenia kosztem redukcji obciążeń publicznoprawnych.

Brak zgody pracownicy, powracającej do pracy z urlopu macierzyńskiego, na podjęcie pracy, która to praca nie odpowiada jej kwalifikacjom, nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W tej sytuacji zastosowanie wobec niej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie jest zgodne z prawem.

Wykazanie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, które obejmuje bezprawność zachowania pracownika, naruszenie interesów pracodawcy oraz zawinienie w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, nie wymaga proporcjonalnego ustalania przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę w relacji do wszystkich podanych w oświadczeniu woli pracodawcy zarzutów, jeżeli choć jedna z tych przyczyn

1. Zasada ochrony pracy kobiet w ciąży obejmuje zakaz rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę w okresie ciąży, który rozpoczyna się z chwilą zajścia w ciążę i jest niezależny od świadomości pracownicy o swoim stanie. 2. W sytuacjach, gdy pracownica pod wpływem błędu dotyczącego stanu ciąży podejmuje decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę, przysługuje jej możliwość uchylenia się od skutków tego oświadczenia

Koszty szkolenia pracownika poniesione przez pracodawcę powinny być odwrotnie proporcjonalne do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W przypadku przerwania szkolenia przez pracownika lub niepodjęcia go bez uzasadnionych przyczyn, pracownik powinien zwrócić całość kosztów. Interpretacja momentu zakończenia szkolenia ma kluczowe znaczenie dla ustalenia okresu zatrudnienia

W przypadku umów o pracę zawierających klauzulę o zwrocie kosztów szkolenia przez pracownika, kwota do zwrotu powinna być odwrotnie proporcjonalna do okresu zatrudnienia po ukończeniu szkolenia. W sytuacji, gdy pracownik nie ukończy szkolenia lub przerwie je bez uzasadnionych przyczyn, powinien on zwrócić całość kosztów szkolenia. Interpretacja taka jest zgodna z zasadą, że im dłużej pracownik odpracowuje

Podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem stanowi jego niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy na danym stanowisku, a nie samo orzeczenie lekarskie o istnieniu takiej niezdolności, które jest jedynie dowodem podlegającym ocenie sądu pracy.

Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 295 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, jedynie wtedy, gdy zawiera precyzyjne określenie roszczenia, zarówno co do jego przedmiotu, jak i wysokości, zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art. 185 § 11 k.p.c.

Zmiana warunków umowy o pracę, w tym wysokości wynagrodzenia, może być dokonana nie tylko poprzez wypowiedzenie zmieniające, ale także przez porozumienie stron, które może być zawarte zarówno na piśmie, jak i ustnie lub przez czynności konkludentne, a forma pisemna ma znaczenie głównie w kontekście dowodowym.

1. Dbałość o dobro pracownika ma przejawiać się nie tylko należytym wykonywaniem przez zatrudniającego swoich obowiązków, ale również przedsiębraniu starań wykraczających poza nie, tak aby pracownik w danej sytuacji nie poniósł szkody. 2. Jednorazowe odszkodowanie należne ubezpieczonemu z ustawy wypadkowej nie podlega prostemu odliczeniu od zadośćuczynienia pieniężnego przysługującego poszkodowanemu

Zmiana wysokości wynagrodzenia na niekorzyść pracownika, wynikająca z obowiązujących pracodawcę (będącego państwową jednostką budżetową) przepisów prawa, nie wyklucza prawa pracownika do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników; przyczyna rozwiązania przez pracownika umowy o pracę w trybie art

Regulacje w sprawie wygaśnięcia stosunku pracy na tle ustaw dotyczących reform w administracji nie są wyłączone z kontroli w zakresie identyfikowania przyczyn niezaproponowania pracownikom dalszego zatrudnienia. Pracownik może kwestionować zasadność wygaśnięcia stosunku pracy i dochodzić roszczeń z powołaniem na naruszenie przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, które notabene stanowią konstrukcję

W świetle art. 921 § 1 Kodeksu pracy, pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej w momencie, gdy jego stosunek pracy ustaje w związku z przejściem na emeryturę, przy czym zmiana statusu pracownika na emeryta następuje wyłącznie przez ustanie stosunku pracy. Nie jest możliwe jednoczesne pobieranie odprawy emerytalnej oraz odprawy związanej z wygaśnięciem stosunku pracy na podstawie art. 170 ust.

1. Art. 45 § 1 Kodeksu pracy umożliwia uznania wypowiedzenia umowy o pracę za nieskuteczne w przypadku, gdy pracodawca nie wskazał odpowiedniej przyczyny lub przyczyna nie uzasadnia wypowiedzenia, niezależnie od naruszenia art. 30 § 4 k.p. 2. Niedotrzymanie terminu opłaty za koncesję za alkohol, skutkujące wymierną szkodą po stronie pozwanego, nie jest błahym uchybieniem, ale uchybienie to obciąża