1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy

1. Przepisy podatkowe, posługując się pojęciami prawnymi z innych działów prawa, mogą dla celów wymiaru podatków przewidywać zawężające lub odmienne ich znaczenie. Jeżeli jednak z treści przepisów podatkowych nie wprowadzono takiej odmiennej definicji pojęcia prawnego, recypowanego z innego działu prawa, może być ono rozumiane i wyjaśnione tylko w takim sensie, w jakim zostało użyte w przepisie źródłowym

1. Urząd skarbowy jest uprawniony do ustalenia wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego z uwzględnieniem opinii biegłych dopiero wówczas, gdy strony umowy sprzedaży nieruchomości nie wskażą przyczyn, które uzasadniały podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na reklamę w wysokości nie przekraczającej 0,25 procent przychodu wymaga udokumentowania tych wydatków w sposób określony w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./.

Składana deklaracja VAT-7 wykazująca wysokie odliczenie podatku naliczonego od podatku należnego obliguje urząd skarbowy do przeprowadzenia dokładnej kontroli zarówno pod względem formalnym, jak i merytorycznym przed dokonaniem zwrotu podatku.

Organ orzekający w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych /odsetek za zwłokę/ może merytorycznie wypowiadać się w tym przedmiocie jedynie wtedy, gdy zaległość istnieje w chwili podjęcia decyzji, a w sytuacji, gdy zaległość już nie istnieje organ orzekający powinien na podstawie art. 105 par. 1 Kpa postępowanie umorzyć, jako bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ członek spółki wodnej obowiązany jest do wnoszenia na jej rzecz m.in. składek. Składka ta nie jest darowizną /na cele ochrony środowiska/ w rozumieniu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady

1. Wobec braku expressis verbis definicji stypendium naukowego, o naukowym charakterze stypendium winien każdorazowo decydować cel i rodzaj działalności stypendysty, nie zaś formalna nazwa stypendium /art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Ciężar dowodu na okoliczność, że w konkretnym przypadku stypendium

W 1992 r. ograniczenie, iż koszty zaniechanych inwestycji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów nie miało uzasadnienia w postanowieniach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, nie można takiego ograniczenia wyinterpretować - jak to czynią organy podatkowe - ze swoistej

Alimenty ustalone procentowo na rzecz dzieci oblicza się od kwoty świadczenia emerytalno-rentowego pomniejszonego o należną zaliczkę na poczet podatku dochodowego (art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Warunkiem skorzystania przez podatnika z odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku opisanego w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest wybudowanie budynku na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika.

Prawo odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na budowę domu mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie obejmuje wydatków na urządzenie i zagospodarowanie terenu przylegającego do tego budynku /droga dojazdowa, chodnik/.

1. Nie można pokrywać strat w następnych latach, jeżeli przy ustalaniu straty niedopuszczalne było uwzględnienie przychodów, z których dochody nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub były wolne od tego podatku. 2. Użyte w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ sformułowania "nie podlegają opodatkowaniu" oraz

Prawo odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na budowę budynku mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie obejmuje wydatków na urządzenie i zagospodarowanie terenu przylegającego do tego budynku /droga dojazdowa, chodnik/.

Zaprzestanie przez podatnika prowadzenia na stałe działalności gospodarczej w okresie zwolnienia lub w ciągu dwóch lat po tym okresie stanowi niedopełnienie warunku zawieszającego, z zastrzeżeniem którego wydano decyzję o zwolnieniu i powoduje wygaśnięcie tej decyzji, gdyż wskutek nieziszczenia się warunku podatnik nie nabył prawa do zwolnienia; wygaśnięcie decyzji organ podatkowy stwierdza w decyzji

Okoliczność, że podmiot polski podlega opodatkowaniu w Polsce, a jego kontrahent zagraniczny świadczy podatki od swej działalności w swoim kraju, nie mieści się w ramach pojęcia podwójnego opodatkowania.

Skoro podjęcie przez radę gminy uchwały zwalniającej budynki mieszkalne położone na terenie gminy od podatku od nieruchomości nie narusza granic upoważnienia ustawowego zawartego w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały rady gminy należy uznać za naruszające

Tylko wydatki dotyczące używania do celów prowadzenia działalności gospodarczej samochodów osobowych, będących własnością podatnika, nie wpisanych do ewidencji środków trwałych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu. Wysokość tych wydatków winna być wykazana w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w formie dochodów wewnętrznych lub miesięcznych

1. Uznaną zasadą w prawie podatkowym jest konieczność wynikania obowiązku podatkowego wprost z przepisu prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że nie można w drodze interpretacji przepisu wyciągać negatywnych dla podatnika wniosków. 2. Interpretując przepis art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, trzeba mieć na uwadze

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jednoznacznie wskazuje, że odliczeniu od dochodu podlegają jedynie kwoty wydatkowane na cele mieszkaniowe podatnika. Wpłaty na garaż, niezależnie od tego, czy dotyczą one miejsca parkingowego mieszczącego się w tym samym budynku, czy też wolno stojącego budynku

1. Opłaty dodatkowe za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - naliczone, lecz których płatność została odroczona do dnia 16 kwietnia 1993 r. stanowiły koszty uzyskania przychodu. Począwszy od tej daty kosztu takiego nie stanowią stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania

Naruszenie obowiązków wynikających z art. 7, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa przez organy podatkowe polegające na niedołożeniu starań w wyjaśnieniu faktów i dowodów w sprawie powoduje nieważność decyzji i uchylenie jej przez NSA.

Ustawy o samorządzie terytorialnym oraz o podatkach i opłatach lokalnych dają radzie gminy prawo do zarządzenia poboru opłat lokalnych, w tym opłaty targowej, w drodze inkasa oraz określenia inkasentów oraz wysokości wynagrodzenia za inkaso. Ustawodawca pozostawił wysokość tego wynagrodzenia do uznania rady gminy. Rada może też uchwałą zmienić ustalone przez siebie wynagrodzenia. Nie jest więc prawdą