Niezbędność ustalenia dochodu osiągniętego przez podatnika z jednego rodzaju działalności w drodze szacunkowej nie stwarza podstaw do ustalania w ten sam sposób dochodu osiągniętego z innych rodzajów działalności /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Przesłanki dla podjęcia decyzji o rozłożeniu należności na raty powinny być zbliżone jak przy orzekaniu w trybie art. 8 i art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./: trudna sytuacja materialna, zagrożenie egzystencji podatnika lub zdolności gospodarczej jego firmy. Przy wykazaniu warunków do uzyskania ulgi w postaci ratalnego spłacania
1. Przepisy art. 8 ust. 2 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ skonstruowane zostały na zasadzie uznania administracyjnego, co oznacza, że nawet bezsporne zaistnienie przesłanek faktycznych wynikających z tych przepisów nie zobowiązuje organu podatkowego do wydania decyzji przyznającej podatnikowi omawiane ulgi podatkowe.
Korzystna dla podatnika interpretacja przepisów przez organy podatkowe nie może zmniejszać /znosić/ obowiązków podatnika, tak samo jak interpretacja niekorzystna nie może tych obowiązków zwiększać /tworzyć/. W tych tylko ramach można i należy stosować zasadę, że niejasne przepisy prawa i błędy interpretacyjne organów podatkowych należy zawsze interpretować na korzyść /a nie na niekorzyść/ podatnika
Oddanie na czas oznaczony do odpłatnego korzystania mienia przedsiębiorstwa państwowego zlikwidowanego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ nie powoduje przejścia na użytkownika tego mienia prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z
Decyzja o rozłożeniu podatku na raty, wydana bez wniosku podatnika, podlega stwierdzeniu nieważności jako wydana bez podstawy prawnej /art. 22 ust. 1 z dnia 19 grudnia 1990 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Stabilność prawa jest niewątpliwie stanem pożądanym. Nie można jednak uznać, że zastosowanie przez organy podatkowe aktu normatywnego z uwzględnieniem wprowadzonej w nim /we właściwym trybie/ zmiany do zdarzeń, które nastąpiły po tej zmianie, narusza prawo.
Dopóki nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku, dopóty nie jest możliwe podjęcie decyzji w sprawie zaniechania poboru podatku /art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
1. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje żadnych wyjątków ograniczających kompetencje organu odwoławczego, który jest uprawniony i zobowiązany do kontrolowania decyzji organu I instancji także co do zasadności jego stanowiska dotyczącego tzw. decyzji "uznaniowych". 2. Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz
Powołanie do odbycia zasadniczej służby wojskowej może być zaliczone do kategorii zdarzeń losowych na podstawie par. 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających dochody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ bowiem akt powołania do służby wojskowej
Zaliczenie odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 22 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ mogło nastąpić tylko wtedy, gdy pożyczka została zaciągnięta na potrzeby prowadzonej działalności w roku podatkowym, którego dotyczy, zaś wykorzystanie pożyczki ma wpływ na wielkość osiągniętego z tej działalności
Podatnik uwzględnił w ewidencji i rozliczeniu fakturę, która nie uprawniała go do odliczenia kwoty podatku naliczonego od podatku należnego /art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, została bowiem wystawiona dla innego podmiotu gospodarczego, jako nabywcy towaru. Nie można podzielić poglądu, że faktura była
Każde postanowienie o kosztach opinii biegłego, wydane na zasadach określonych w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, musi być poprzedzone ustaleniem podstawy opodatkowania, które - jako dotyczące rozstrzygnięcia istoty sprawy - może być dokonane wyłącznie w decyzji.
Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego w takim zakresie, jak dokonanie darowizn, które mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, wymaga aktywnego uczestnictwa strony. Do czasu wejścia w życie przepisu ograniczającego środki dowodowe, za pomocą których można wykazać fakty stanowiące o możliwości obniżenia podstawy opodatkowania, dowodzenie tych faktów następować mogło przy użyciu wszelkich środków
Sprzedaż gruntu rolnego, który nie stanowił części gospodarstwa rolnego, nie korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie par. 63 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/.
Zgodnie z ust. 5 objaśnień do części I tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ za usługi dla ludności uważa się usługi określone w ust. 4 opłacane ze środków pieniężnych ludności. Z powyższego wynika, iż kryterium odróżniającym te usługi od usług wykonywanych na rzecz innych odbiorców niż
Przychód uzyskany z wynajęcia środka trwałego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą jest przychodem z tej działalności, a nie przychodem z innego źródła, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Do długów przejętych przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa ma zastosowanie art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Zwolnienie, o którym mowa w par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165 ze zm./ ma zastosowanie jedynie do sprzedaży
Nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej, jeżeli w trakcie toczącego się postępowania należność z tego tytułu została wyegzekwowana w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji poprzez pobranie odpowiedniej kwoty z rachunku bankowego podatnika.
Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu VAT wykonuje spółka cywilna, to ona, a nie jej współnicy lub też jeden z nich, powinna deklarować i uiszczać zobowiązanie, w tym podatku, albo deklarować i żądać zwrotu różnicy podatku.
1. Umorzenie zaległości podatkowych uzasadnione będzie względami gospodarczymi lub społecznymi jedynie w takich wypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. 2. Podstawę umorzenia zaległego podatku nie może stanowić fakt, iż podatnik nigdy nie korzystał z ulg i zwolnień od podatku.Zasadą jest płacenie