Prawidłowość określenia wysokości dodatkowego zobowiązania, o jakim mowa w art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie może być przedmiotem kontroli kasacyjnej, gdy ograniczenie odliczenia podatku naliczonego było konsekwencją "określenia zobowiązania" w miejsce nadwyżki podatku naliczonego nad należnym /do zwrotu/

1. W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nie było możliwe następstwo prawnopodatkowe zarówno w przypadku przekształcenia jak i połączenia spółdzielni w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie dopuszczała w tym okresie przekształcenia czy też połączenia spółdzielni w spółkę prawa handlowego, a następstwo

Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy podjąć żadnych badań w celu stwierdzenia innych - poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej - wad zaskarżonego orzeczenia lub wad postępowania przed sądem administracyjnym i musi ograniczyć swoją uwagę wyłącznie do weryfikacji zarzutów sformułowanych przez wnoszącego skargę kasacyjną. Zasada związania granicami skargi kasacyjnej nie dotyczy

Zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" i "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógł być rozpoznany w oderwaniu od skuteczności postawionych zarzutów naruszenia konkretnych przepisów prawa materialnego bądź prawa procesowego.

Zarzut naruszenia art. 200 par. 1 i art. 192 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w ramach podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógłby doprowadzić do podważenia zaskarżonego wyroku, albowiem adresatem norm wynikających z przepisów

Skoro decyzje "wymiarowe" organów podatkowych, zawierające określenie wysokości zaległości, zostały wyeliminowane z obrotu prawnego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, to decyzja określająca wysokość odsetek stała się bezprzedmiotowa. Z tej przyczyny nie można stwierdzić, iż Sąd uchylając tę decyzję naruszył przepis art. 53 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr

Art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest wyjątkiem od zasady określonej w art. 185 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na wydanie rozstrzygnięcia reformatoryjnego jedynie wówczas, jeżeli nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ

Nie można zgodzić się z tezą, że umowa darowizny jest w istocie tożsama z umową renty, zaś stwierdzenie, że zachodzi causa donandi, jest wystarczające dla uznania, że została zawarta umowa renty, zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego i rodząca - na gruncie prawa podatkowego - konsekwencję w postaci ustawowego prawa do odliczenia. Przyjmuje się, że za zawarciem umowy renty stoi pewna przyczyna. W przypadku

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1998 r. stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw na pokrycie takich wierzytelności, które uprzednio na

Autor skargi kasacyjnej całkowicie błędnie zaliczył normy z art. 200 § 1 i 192 Ordynacji podatkowej do przepisów prawa materialnego. Powołane w skardze przepisy zawarte są w rozdziale 11 Ordynacji podatkowej i dotyczą reguł postępowania dowodowego przed organem, a zatem odnoszą się do sfery proceduralnej a nie materialnoprawnej. Nie było więc podstaw do przyjęcia, że sąd administracyjny w rozpatrywanej

Wyłączenie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika uzależnione jest od obiektywnej oceny przesłanek z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, dokonanej w odniesieniu do całokształtu towarzyszących sprawie okoliczności, a nie tylko przez pryzmat sytuacji majątkowej, mieszkaniowej czy rodzinnej tej

Mimo, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 6 marca 2002 r. uznał przepis art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ za sprzeczny z Konstytucją - to okoliczność taka nie stanowi obecnie podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

W przypadku rozwiązania przez rolnika umowy dzierżawy przed upływem 10 lat podatnik traci prawo do ulgi przyznanej mu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ i organ podatkowy jest zobowiązany stwierdzić wygaśnięcie decyzji o przyznanie ulgi na podstawie art. 258 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

Nieterminowe złożenie zeznania podatkowego, w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2003 r., nie pozbawiło małżonków prawa do wspólnego opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Artykuł 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w tym przepisie mowa.

Wierzytelności nieściągalne oraz utworzone na ten cel rezerwy - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Wyjątkiem były m.in. wierzytelności, które uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./, zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana

"Rozporządzenie" towarem lub usługą, o którym mowa w przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ było czynnością faktyczną, tj. takim działaniem lub zaniechaniem, które powodowało, iż dany wydatek nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów bądź już w dacie jego poniesienia, bądź w dacie

"Rozporządzenie" towarem lub usługą, o którym mowa w przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ było czynnością faktyczną, tj. takim działaniem lub zaniechaniem, które powodowało, iż dany wydatek nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów bądź już w dacie jego poniesienia, bądź w dacie

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie przewidują podstawy w postaci "obrazy prawa materialnego polegającej na błędnej wykładni oraz niewłaściwym zastosowaniu". Zgodnie z art. 174 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszenie prawa materialnego nastąpić może przez błędną jej wykładnie lub naruszenie

Art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłączył możliwość wniesienia skargi do sądu, jeżeli przed właściwym organem administracji wszczęte zostało postępowanie nadzwyczajne. Tej zasady nie może podważyć teza o ograniczeniu stronie prawa do sądu, która nie jest do końca trafna. Omawiany przepis wprost formułuje zasadę wyłączenia

1. Art. 108 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ reguluje ograniczenie co do możliwości orzeczenia o odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe powstałe na podstawie decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. W prawie podatkowym decyzja ustalająca to decyzja konstytutywna o jakiej mowa w art. 21 par. 1 pkt 2 Ordynacji

Decyzje określające zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług, będąc decyzjami o charakterze deklaratoryjnym, a nie ustalającymi wysokość zobowiązania podatkowego nie wypełniają dyspozycji art. 54 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przepis tam zawarty stanowi bowiem, iż odsetek za zwłokę nie oblicza się jeżeli w postępowaniu zabezpieczającym

Sam fakt sprzedaży samochodów po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego jest wystarczającą podstawą dla uznania za uzasadnioną sprzedaż samochodu po znacznie obniżonej cenie. W każdym takim wypadku powinno się indywidualnie oceniać wartość sprzedawanego samochodu z dnia jego zbycia z uwzględnieniem stanu technicznego, sposobu eksploatacji, a także czasu trwania leasingu. Drogę dla takiego postępowania