Rodzaj działalności skarżącego nie wskazuje na to, aby zakupiony przez podatnika telewizor stanowił konieczny wydatek służący do tej działalności /handel/ i aby w sposób wymierny mógł przyczynić się do zwiększenia jego przychodów.

Podatnik uiszczający należność podatkową dobrowolnie nie tylko powoduje jej wygaśnięcie /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ale jednocześnie pozbawia się prawa o umorzenie tej należności /art. 31 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/. Stanowisko to uzasadnione jest nie tylko pierwszym z wyżej przytoczonych przepisów

W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

Komisant zobowiązany jest wyłącznie do prowadzenia ewidencji VAT dotyczącej swojej sprzedaży /prowizja, wynagrodzenie/ i zakupów związanych z prowadzoną działalnością. Nie jest natomiast wymagane prowadzenie przez komisanta ewidencji VAT zakupów czy sprzedaży towarów będących przedmiotem umowy komisu.

Art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ utracił moc z dniem 1 stycznia 1992 r. na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

1. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od łącznego spełnienia przesłanek, tj. uzyskania przychodu, istnienia związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku. 2. W odniesieniu do rzeczy wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie

Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za wyjątkiem nadwyżki podlegającej bezpośredniemu zwrotowi i nie zwróconej w terminie - nie jest nadpłatą podatku w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /tj. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Konsekwencją takiej właśnie oceny prawnego charakteru nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest brak możliwości prawnych

Nie jest warunkiem zawieszającym w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ uzależnienie wykonania uchwały podwyższającej kapitał akcyjny od nabycia akcji i zarejestrowania podwyższenie kapitału akcyjnego w sądzie.

1. Wysyłanie materiałów reklamowych do osób, które odpowiedziały na reklamę publiczną /prasową/ zgłoszeniem gotowości zakupu towaru lub uczestnictwa w grze, nie stanowiło kosztów reklamy nie objętych limitem 0,25 procent przychodów z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Aby organ podatkowy mógł stwierdzić

Koszty prowizji i odsetek od kredytu inwestycyjnego winny powiększyć wartość początkową środka trwałego i tym samym być odliczane od kosztów w ramach odpisów amortyzacyjnych.

Zobowiązania podatkowe mają charakter zobowiązań publicznoprawnych, co oznacza m.in., iż ich powstanie nie jest uzależnione od zawinienia podatnika.

Przy wymiarze podatku dochodowego podmiotowi osiągającemu przychody z obrotu towarami za regułę przyjąć należy, że odmowie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towaru winno towarzyszyć pominięcie po stronie przychodów wartości sprzedaży tego samego towaru. Naruszenie tej reguły w skrajnych przypadkach może doprowadzić do niedopuszczalnego opodatkowania paserstwa /art. 2 ust.

W sytuacji gdy nadpłata została wykazana dopiero w zeznaniu korygującym "zasadnicze", złożone w terminie zeznanie roczne, a nadpłata zaistniała z powodu skorygowania kosztów uzyskania przychodu o odpisy amortyzacyjne /nie ujmowane w ewidencji środków trwałych w trakcie roku podatkowego i nie wykazane w zeznaniu rocznym/, za dzień powstania nadpłaty należy przyjąć dzień złożenia zeznania korygującego

Jeśli pieniądze pochodziły z zarobków uzyskanych na terenie Niemiec, to - zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. "b" umowy między Polską a RFN w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./ - podlegały opodatkowaniu w Polsce. Skoro do takiego opodatkowania nie zostały zgłoszone, stanowią dochód ze źródeł nieujawnionych

Ciężar dowodu co do wykazania istnienia związku przyczynowego między konkretnym wydatkiem a uzyskanym przychodem obciąża podatnika. Z takich okoliczności sprawy jak brak konkretnej tematyki przeprowadzonych szkoleń, brak jakichkolwiek materiałów związanych z poruszanymi w trakcie tych szkoleń zagadnieniami czy wreszcie fakt, że ich uczestnicy nie mogli podać zarówno miejsca, jak i daty tych szkoleń

Z całokształtu unormowania zawartego w ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzje dotyczące tego podatku za 1994 rok, wydane w oparciu o przepis art. 45 ust. 6 tej ustawy, mają charakter decyzji określających.

Dokument księgowy powinien zawsze znajdować oparcie w prawidłowych dowodach źródłowych.

Przy założeniu racjonalnego działania ustawodawcy, użycie w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. w podatku od towaru i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ słowa "użytkownik" w rozumieniu prawa cywilnego pozbawione byłoby jakiejkolwiek logiki, choćby z tego względu, że użytkowanie jest prawem niezbywalnym /art. 254 Kc/. Pozostaje więc przyjąć, że słowa tego użył

Darowizna sprzętu sportowego przekazana na rzecz Kościoła Katolickiego może być uznana jako darowizna przekazana na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą /art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem, a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku, przy czym przesłanki te muszą zostać spełnione łącznie.

Sprzedaż nieruchomości nabytej uprzednio w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz

Brak podstaw zakwalifikowania licencji na korzystanie z programu komputerowego do kategorii towarów, zatem udzielenie licencji pozostaje poza zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Sprzedaż oprogramowania jako towaru klasyfikowanego zgodnie z SWW jest umową inną niż udzielenie licencji.

Faktury przekazane za pośrednictwem faxu mimo, że dokumentują faktycznie dokonane operacje gospodarcze nie mogą stanowić podstawy do dokonania odliczeń wyszczególnionego w nich podatku VAT.