Podatnik, który uzyska ujemny wynik finansowy na działalności statutowej, z której dochody są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.; zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 ww. ustawy nie może przy ustalaniu dochodów (straty) uwzględnić przychodów oraz kosztów uzyskania tych przychodów, ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku.

Pomiędzy normami wynikającymi z art. 26 ust. 6d u.p.d.o.f. i z art. 55 ust. 7 u.s.p.d.k.k. nie zachodzi rzeczywista sprzeczność czy też konkurencja wymagająca zastosowania dyrektyw kolizyjnych wykładni, takich jak choćby lex posterior, lex superior, lex specialis. Błędne jest zatem stanowisko utożsamiające pojedynczy przepis z normą i do tego szczególną do podstawowego aktu prawnego dotyczącego opodatkowania

Z treści art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. wyraźnie wynika, że jedynym czynnikiem decydującym o uznaniu nieruchomości za związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej jest kryterium posiadania, które to, wobec braku stosownej definicji w ustawie podatkowej, należy rozumieć w znaczeniu, o jakim mowa w przepisach prawa cywilnego. Majątkowy charakter podatku od nieruchomości wyraża się w tym, że ustawodawca

Art. 4 ust. 5 u.p.o.l. nie obliguje organu do wzywania podatnika do przedstawienie informacji w tym zakresie, gdyż obowiązek taki ciąży na podatniku z mocy samego prawa. Uprawnienie do wykorzystania uprawnienia przewidzianego w art. 4 ust. 7 u.p.o.l. w postępowaniu dowodowym dotyczącym podatku od nieruchomości aktualizuje się z chwilą podjęcia przez organ uzasadnionych wątpliwości co do wartości budowli

Przesłanka braku winy w uchybieniu terminu występuje wówczas, gdy stronie nie można przypisać nawet najlżejszego stopnia zawinienia w postaci niedbalstwa. Przesłanka braku winy spełniona jest wówczas, gdy wystąpiły obiektywne przeszkody nie do przezwyciężenia, które uniemożliwiły dochowanie terminu.