Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego ustalonego w sprawie stanu faktycznego, a nie na podstawie stanu faktycznego, który strona skarżąca uznaje za prawidłowy.

Odpowiedzialność osoby trzeciej może być orzekana do chwili wygasnięcia zobowiazania podatkowego tj. do końca okresu przedawnienia zobowiazania podatkowego. Zobowiazanie podatkowe w analizowanej sprawie powstało z mocy prawa z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi prawo łączyło powstanie takiego zobowiazania, a nie wskutek doręczenia decyzji ustalajacej zobowiązanie podatkowe.

Stypendium jako okresowa pomoc finansowa z funduszów państwowych, społecznych lub prywatnych może być trwałym ciężarem w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Budowa opisu "usług ślusarskich" nie pozostawiała wątpliwości, że "Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usług" dotyczyła "innych prac..." niezbędnych do wykonania usługi przez konkretnego podatnika opodatkowanego w formie karty podatkowej, a nie produkcji półfabrykatów /surowca/ służącego innym podatnikom świadczącym usługi ślusarskie

Przeniesienie własności egzemplarza programu bez autorskich praw do niego należy traktować jak sprzedaż towaru /rzeczy/ w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w postaci oprogramowania na maszynowych nośnikach informacji dla systemów komputerowych.

Naruszenie przepisów art. 10 ust. 2 i art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ polegające na nieokreśleniu kwot zwrotu różnicy podatku za poszczególne miesiące w pełnych kwotach - w sytuacji gdy pełne kwoty zwrotu różnicy są podane w wyliczeniu znajdującym się w uzasadnieniu decyzji - nie mogą być traktowane jako

Postawiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia przepisów art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 13 pkt 8, art. 14 ust. 1 i ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przez uznanie za przychód określonych kwot nie może odnosić się do podatku od towarów i usług, gdyż pojęcie przychodu jest istotne dla ustalenia podstawy

Strona sama pozbawiła się prawa do obrony poprzez niezastosowanie się do wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi. Takie działanie strony eliminuje możliwość zastosowania art. 183 par. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

W świetle art. 60 w zw. z art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, za skuteczne uznać należy wycofanie przez pełnomocnika Spółki skargi kasacyjnej w części dotyczącej zarzutów naruszenia materialnego prawa podatkowego; w takiej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.

Organ rozstrzygający na podstawie art. 48 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ winien wziąć pod uwagę, ustalić i rozważyć również sytuację podatnika powstałą na skutek odmowy umorzenia części zaległości podatkowej i w wyniku postępowania dowodowego przy czynnym współudziale strony, jeżeli decyduje się na rozłożenie całości zaległości na

1. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w 2001 r. zachował moc w niniejszej sprawie, a wcześniej stanowił on, iż podstawę do obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot, wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego