1. Warunek dokonania w terminie ustawowym wpłaty kwoty podatku odnosi się do dokonania tego zwrotu przez urząd skarbowy na rzecz podatnika prowadzącego zakład pracy chronionej w ogóle, a nie jedynie do dokonania tego zwrotu w określonym terminie. 2. Przewidziany w art. 14a ust. 7a pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ termin
W ramach zarzutu naruszenia przepisu art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest jedynie do kontroli zgodności uzasadnienia zaskarżonego wyroku z wymogami, wynikającymi z powyższej normy prawnej. Natomiast na gruncie tej podstawy kasacyjnej Sąd nie może badać zasadności
Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza
Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza
Wyrok jaki zapadł w sprawie karnej, o której informują strony skarżące, nie kształtuje stosunku prawnopodatkowego będącego przedmiotem kontroli orzeczenia sądowego przeprowadzanej przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie ma więc on znaczenia dla rozpatrywanej sprawy. Treść tego wyroku nie przesądza więc o tym, czy przedmiotowe świadczenie pieniężne, o które pomniejszono podstawę opodatkowania w podatku
Zawarte w art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ sformułowanie "chyba, że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innymi dowodem" odnosi się do sytuacji, gdy żądanie dotyczy tezy dowodowej, już stwierdzonej, na korzyść strony. Jeżeli dowód dotyczy tezy odmiennej /tzw. przeciwdowód/ powinien być przeprowadzony. Odmienna interpretacja prowadziłaby
Nowa interpretacja przepisów dokonana przez organy podatkowe w trybie art. 14 par. 1 pkt 2 i par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stanowi przesłanki do wzruszenia ostatecznej decyzji w trybie wznowieniowym /art. 240 par. 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej/.
Okoliczności, że podatnik nabył urządzenie za cenę zawierającą ponad 300 procent marży, sama przez się nie wyklucza możliwości, że celem podatnika było osiągniecie przychodu /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
1. Jeśli sąd administracyjny dokonuje samodzielnie ustaleń odmiennych od ustaleń organów podatkowych, to obowiązany jest wziąć pod uwagę cały materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy, gdyż obliguje go do tego art. 133 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Wielokrotne zawiadamianie podatnika o możliwości zapoznania
Art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm. wyłączający stosowanie tej ustawy do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn/ nie ma zastosowania do przychodów w postaci zachowku.
Środki pochodzące z kredytu bankowego zostały w części przeznaczone na wypłatę należną jednemu ze wspólników Spółki w związku z obniżeniem kapitału zakładowego, to ten wydatek nie przysporzył i nie mógł przysporzyć przychodu, a zatem koszt kredytu, w części przeznaczonej na wypłatę wspólnikowi nie może być uznany w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. w podatku dochodowym
Wadliwe uzasadnienie zaskarżonego wyroku oraz uchylenie zaskarżonej decyzji, pomimo tego, że nie zawierała ona wskazanych w wyroku uchybień, prowadzi do wniosku, iż naruszenia te miały istotny wpływ na wynik sprawy.
Jeżeli organ podatkowy podejmie postępowanie w sprawie o ustalenie podatku od spadków i darowizn, w trybie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./ w związku z przyjęciem, że wartość praw majątkowych podana przez strony umowy jest niższa od ich wartości rynkowej, to zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy obowiązany jest w toku postępowania