1. Przychodem zawodników są ponoszone przez klub świadczenia związane z wynajmem mieszkań czy samochodów dla zawodników. 2. Zapłacenie przez klub kary nałożonej na zawodnika stanowi nieodpłatne świadczenie klubu na rzecz zawodnika i ma oczywisty wpływ na wysokość przychodu zawodnika.

Niewpisanie do ewidencji przewidzianej w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jakiegoś zakupu towaru i związanej z nim kwoty podatku naliczonego nie wyłącza prawa podatnika do odliczenia kwoty tego podatku od podatku należnego na zasadzie art. 19 tej ustawy.

1. Wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług - w tym również na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Unormowanie art. 33 ust. 2 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadkach wystawienia faktury dokumentującej

Jeżeli umowa cywilna zawarta została na okres dłuższy aniżeli jeden rok podatkowy i z tytułu jej umówionego wykonania w roku podatkowym spełnione zostało tylko jednorazowe świadczenie pieniężne, zapłacona kwota nie stanowi w tym roku podatkowym wykonania renty uprawniającego do odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Z art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wynika prawnomaterialny obowiązek podatnika dowodzenia poniesienia wydatków mieszkaniowych wyłącznie poprzez dowód z dokumentu. Przedstawiony pogląd prawny wynika zarówno z wykładni językowej, przepisów art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32

1. Decyzja wydana na podstawie art. 6 ust. 7a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ - z powodu zmiany sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub ich części - musi się ograniczać do zmiany wysokości ustalonego podatku i nie może być skierowana do innego kręgu osób niż decyzja zmieniana. 2. Od dnia 1 stycznia 1998 r. - stosownie do art. 1 ust

Korzystanie przez podatnika ze swych proceduralnych uprawnień nie może być wskazywane przez organ podatkowy jako powód usprawiedliwiający przewlekłość postępowania /art. 125 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Sprostowanie kwoty wymierzonego podatku na podstawie art. 215 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest możliwe tylko wówczas, jeżeli decyzja podatkowa zawiera prawidłowe uzasadnienie w zakresie podstaw opodatkowania i wymiaru podatku, z którego w sposób bezpośredni i jednoznaczny wynika, że weryfikowana wadliwość co do wysokości podatku jest wyłącznie

Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie zawiera zezwolenia na rezygnację z opinii biegłych przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej ze względu na szczególne cechy sprawy. Na podstawie wykładni celowościowej organy podatkowe nie mogą uznać się za zwolnione z obowiązku powołania opinii biegłych, gdyż z punktu

Dotychczasowe uposażenie i inne należności pieniężne, zachowane przez żołnierza na podstawie par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1992 r. w sprawie żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych /Dz.U. nr 34 poz. 147 - obecnie par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r

Z porównania treści przepisów art. 14 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że osobą rozpoczynającą w trakcie roku podatkowego czynności podlegające opodatkowaniu jest ten, kto nie wykonywał tych czynności w poprzednim roku podatkowym.

Zmiana kwoty zaległości podatkowej w trakcie postępowania o rozłożenie jej na raty nie uzasadnia umorzenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jeżeli istnieje zaległość podatkowa i wniosek strony o rozłożenie zaległości podatkowej na raty.

Stwierdzenie przez organ odwoławczy, że organ pierwszej instancji nie uznając ksiąg prowadzonych przez spółkę za dowód, w protokole ich badania nie określił ani okresu ani części w jakiej nie uznaje się ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisach powoduje, że tego rodzaju braku nie może uzupełnić w postępowaniu dowodowym organ odwoławczy, gdyż może to wymagać zbadania dokumentów źródłowych

Art. 115 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowiący o odpowiedzialności wspólnika spółki cywilnej całym jego majątkiem solidarnie ze spółką i pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki lub wspólników wynikające z działalności spółki, uprawnia organ podatkowy do określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów

1. Ustawodawca obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wiąże z nabyciem towarów i czynnościami z tym związanymi /otrzymanie faktury, otrzymanie towaru, zapłacenie przedpłaty/, a nie z faktem rzeczywistego wykorzystania nabytych towarów do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług /art. 19 ust. 1, ust. 3 i 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług

1. Systematyczny Wykaz Wyrobów, chociaż zawiera normy techniczne, podlega wykładni zarówno przez organy podatkowe, jak i przez sąd administracyjny, gdyż z mocy ustawy podatkowej /art. 4 pkt 1 oraz art. 54 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ został wprowadzony do systemu prawa podatkowego. 2. Rękawice gumowe

Z art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wynika prawnomaterialny obowiązek podatnika dowodzenia poniesienia wydatków mieszkaniowych wyłącznie poprzez dowód z dokumentu.

Przepis par. 4 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ obowiązujący w 1996 r. /obecnie par. 6 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych

Otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy powoduje konieczność jej odroczenia, a zatem rozpatrując wniosek strony w tej kwestii, sąd powinien kierować się przesłankami z art. 214 i art. 215 Kpc, mającymi odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Przepis par. 54 ust. 5 pkt 1 w zw. z par. 54 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ nie normuje w rozliczeniu za jakie miesiące podatkowe podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze wystawionej

Zgodnie z przepisem art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ właściwym jest urząd skarbowy ze względu na miejsce wykonywania czynności, a jeżeli czynności te wykonywane są na terenie dwóch lub więcej urzędów skarbowych - urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę podatnika, a gdy podatnik nie ma siedziby

Wbrew stanowisku zawartemu w skardze należy podkreślić, że w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, prawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko te wymienione w art. 12 pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie zatem wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne

Przepis art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy straty w środkach obrotowych i trwałych podatnika nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993

W sytuacji, gdy skarżący powoływał się na swoją chorobę i związane z nią zwolnienie lekarskie, a Izba Skarbowa miała co do tego wątpliwości, to powinna zwrócić się do niego o nadesłanie odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego /lub jego odpisu/. Należy przy tym zgodzić się ze skargą, że w przepisie art. 162 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.