Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej w kontekście podatku VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych na rzecz podatnika przysługuje jedynie, gdy faktury te odpowiadają rzeczywistym zdarzeniom gospodarczym i są zgodne pod względem podmiotowym oraz przedmiotowym z rzeczywistością, dokumentują obrót dokonany między wskazanymi w nich podmiotami. Zachowanie tzw. dobrej wiary przez podatnika, czyli należytej staranności przy weryfikacji

Zakres odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki regulowany przez art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje przesłanki pozytywne, które muszą zostać wykazane przez organ podatkowy, oraz tzw. przesłanki egzoneracyjne, których zaistnienie zwalnia członka zarządu od odpowiedzialności, przy czym ciężar dowodu w zakresie przesłanek egzoneracyjnych

W myśl art. 116 § 1 ordynacji podatkowej, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja przeciwko niej okaże się bezskuteczna, chyba że wykażą, że niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania naprawczego nie nastąpiło z ich winy. Ciężar dowodu tych okoliczności spoczywa na członkach zarządu.

W kontekście prawa do odliczenia podatku VAT, podstawowym kryterium oceny jest, czy podatnik zachował należytą staranność i czy miał podstawy do powzięcia wątpliwości co do rzetelności transakcji z dostawcą, a niezbędną do owego rozstrzygnięcia jest wszechstronna i wnikliwa ocena wszystkich istotnych okoliczności faktycznych każdego indywidualnego przypadku.

Prawo podatnika do odliczenia VAT może zostać odmówione jedynie w przypadku, gdy organ podatkowy udowodni, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w transakcjach związanych z przestępstwem. Dochowanie należytej staranności przez podatnika musi być oceniane indywidualnie, w kontekście konkretnych okoliczności danej sprawy, przy czym nie można od podatników wymagać podejmowania

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzenie przez klub sportowy drużyn juniorskich, które jest warunkiem uczestnictwa w profesjonalnych rozgrywkach ligowych, stanowi część działalności gospodarczej klubu opodatkowanej podatkiem VAT, pozwalając na pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z ich prowadzeniem w ramach działalności gospodarczej.

Przepisy art. 116 § 1 kodeksu Ordynacji Podatkowej dotyczące odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki wprowadzają pozytywne przesłanki do zastosowania tej odpowiedzialności, obejmujące pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązania podatkowego i bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce, oraz przesłanki egzoneracyjne

Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, przy bezskuteczności egzekucji z jej majątku, jest uregulowana w art. 116 Ordynacji podatkowej. Obejmuje ona zarówno przesłanki pozytywne odpowiedzialności (pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązań podatkowych oraz bezskuteczność egzekucji skierowanej do majątku spółki),

W sytuacji, gdy podatnik dokonuje zakupu towarów lub usług i jest wystawiona na niego faktura VAT, organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia VAT naliczonego bez wykazania, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w transakcji związanej z oszustwem VAT. Weryfikacja legalności działalności kontrahentów, bez obiektywnych przesłanek wskazujących na oszustwo, nie leży w

W sytuacjach, gdzie struktura transakcji handlowych i związki kapitałowe między podmiotami są celowo kształtowane w sposób pozwalający na uzyskanie korzyści podatkowych, które są sprzeczne z celem ogólnego systemu VAT, zastosowanie klauzuli przeciwko nadużyciu prawa jest uzasadnione, aby zapobiec nieprawidłowościom w odliczaniu podatku VAT.