1. Każda strona ma prawo do wglądu w akta sprawy, z ograniczeniami wynikającymi wyłącznie z konieczności ochrony informacji niejawnych lub interesu publicznego. Organ podatkowy ma obowiązek dokładnie wskazać, które informacje i z jakiego powodu są klasyfikowane jako niejawne. 2. Opierając się na interesie publicznym lub tajemnicy skarbowej organ powinien dostarczyć uzasadnienie decyzji, umożliwiając

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. zasady ogólnej dotyczącej zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zatem jako wyjątek przepis ten winien być interpretowany ściśle, to jest powinien być rozumiany jako przepis wyłączający możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów tylko kar umownych i odszkodowań wskazanych expressis

Naruszenie przepisu proceduralnego może stanowić rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 p.p.s.a., gdy zachodzi oczywista sprzeczność między treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją. W przypadku przepisów o postępowaniu dowodowym podkreśla się, że za taki kwalifikowany charakter naruszenia prawa można uznać jedynie wydanie decyzji bez uprzedniego przeprowadzenia jakichkolwiek

Zgodnie z prawem, strona ma prawo do wglądu w akta sprawy, a ograniczenia tego prawa muszą zostać odpowiednio uzasadnione przez organy podatkowe, które mają obowiązek wskazać, które informacje i z jakich powodów kwalifikują jako niejawne. W przypadku dokumentów objętych tajemnicą skarbową, sąd musi wyjaśnić, dlaczego nie mogą być one ujawnione stronie.

Organ podatkowy ma prawo odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja, której dotyczyło odliczenie, wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem.

W postępowaniu, którego przedmiotem jest ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie ma obowiązku przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego. Uprawdopodobnienie, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie, spoczywa na stronie inicjującej to postępowanie.