Wobec nieskutecznego podważenia poprawności ustaleń co do nie wykazania rzeczywistego charakteru wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w związku z wystawieniem dokumentów przez podmioty nieistniejące, bądź takie które faktycznie robót w nich wskazanych nie wykonały odmowa zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jest w pełni uzasadniona.

Nie można obowiązku "przedstawienia stanu sprawy", o którym mowa w art. 141 § 4 u.p.p.s.a., rozumieć jako obowiązku szczegółowego i drobiazgowego odniesienia się do wszystkich podniesionych w skardze zarzutów. Przedstawienie stanu sprawy (podobnie jak i zarzutów skargi, stanowisk pozostałych stron oraz wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia) ma być "zwięzłe", co należy rozumieć w ten sposób,

W przypadku inwestycji w związku, z którą przysługiwało prawo do odliczenia w momencie jej wprowadzenia, a zaniechano jej z uwagi na okoliczności pozostające poza kontrolą podatnika, nie ma on obowiązku dokonywania korekty odliczenia.

Skoro instytucję przywrócenia terminu, przewidzianą w art. 162 Ordynacji podatkowej stosuje się jedynie do terminów prawa procesowego, a termin określony w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. jest terminem prawa materialnego, to nie on podlega przywróceniu, ani na podstawie tego przepisu, ani na podstawie art. 162 Ordynacji podatkowej.

Zamieszczone w skardze kasacyjnej rozważania nie stwarzają podstaw dla wyjaśnienia, w jaki sposób w sensie technicznym dokonujący weryfikacji działań organów podatkowych sąd administracyjny naruszył prawo. Nie wyręczył on tych organów w wypełnieniu obowiązku zbadania stanu faktycznego sprawy, nie pominął również ich ustaleń, ani nie wyprowadził z nich konkluzji odbiegających od stanowiska zaprezentowanego

Pomimo, że zasada wyłączności ustawy dotyczy również określenia stawek podatku, ustawa może pod pewnymi warunkami upoważniać do obniżenia tych stawek w drodze rozporządzenia na zasadach w niej określonych.

Na tle uregulowań zawartych w u.p.t.u., a dotyczących podatku VAT przyjmowane było, że organ podatkowy kontrolując prawidłowość złożonej przez podatnika deklaracji zobowiązany jest do określenia prawidłowej za dany miesiąc wielkości podatku naliczonego obniżającego podatek należny. Stwierdzenie to jednak odnosiło się do sytuacji, gdy podatnik zaewidencjonował i rozliczył w miesiącach innych aniżeli

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b) u.p.d.o.f. nie podlegają zwolnieniu dochody uzyskiwane przez podatnika wykonującego na podstawie umowy o pracę określone czynności w ramach realizowanego przez beneficjenta bezzwrotnej pomocy unijnej programu finansowanego ze środków pomocowych.

Zakres postępowania dowodowego, jakie winny przeprowadzić organy podatkowe, determinuje treść przepisu prawa materialnego, który znajdzie zastosowanie w sprawie. Zgodnie z art. 122 Ordynacji podatkowej obowiązkiem organów podatkowych jest bowiem ustalenie faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, a więc wynikających z hipotezy normy prawa materialnego.

Jedynie w wyjątkowych przypadkach organ podatkowy obowiązany był uwzględnić z urzędu podatek naliczony. Dotyczyło to jedynie sytuacji, gdy podatnik w danym okresie rozliczeniowym przedwcześnie zadeklarował podatek naliczony.

Brak faktycznego wywozu towaru za granicę skutkuje utratą prawa do zastosowania preferencyjnej stawki 0% podatku VAT.

Przepisy, takie jak art. 111 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie są "specjalnymi środkami stanowiącymi odstępstwo", mającymi na celu zapobieganie przypadkom oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania, w rozumieniu art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388, w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2004/7.

Dla określenia miejsca (kraju) opodatkowania eksportu (zwolnienia z prawem do odliczenia w rozumieniu Dyrektywy 112), nie ma znaczenia miejsce (kraj), z którego rozpoczyna się przemieszczanie towaru przed jego zgłoszeniem do procedury wywozu, gdyż dopiero z momentem zgłoszenia tegoż towaru do takiej procedury, nabywa on status towaru, który będzie podlegał wywozowi poza terytorium Wspólnoty, co powoduje

Tezy informacyjne: I. "Inwestycje w obcych środkach trwałych", o których mowa w art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej powoływana jako: u.p.d.o.f.), w stanie prawnym obowiązującym w roku 2005, stanowią ogół kosztów poniesionych przez podatnika od dnia rozpoczęcia inwestycji do dnia przyjęcia do używania

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT tylko wówczas mógł być uznany za zgodny z VI Dyrektywą, w szczególności z art. 17 ust. 6, gdy był interpretowany w sposób, który umożliwiał odliczenie podatku (obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego) w zakresie tych towarów i usług, które były związane z działalnością opodatkowaną podatnika. Dlatego też interpretowanie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy

W aktualnym stanie prawnym przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych , prezentów o małej wartości i próbek, w warunkach określonych w ust. 2 art. 7 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu.