Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w których następstwie zakończy się sprawa sądowoadministracyjna, co oznacza, że przed wydaniem wyroku wygaśnie przedmiot zaskarżenia. Nie budzi w zasadzie kontrowersji stanowisko, że sprawa sądowoadministracyjna w szczególności kończy się na skutek uwzględnienia skargi przez organ administracji w trybie

Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w których następstwie zakończy się sprawa sądowoadministracyjna, co oznacza, że przed wydaniem wyroku wygaśnie przedmiot zaskarżenia. Nie budzi w zasadzie kontrowersji stanowisko, że sprawa sądowoadministracyjna w szczególności kończy się na skutek uwzględnienia skargi przez organ administracji w trybie

Status podatnika stanowi konsekwencję sytuacji, w której zaistniały okoliczności faktyczne składające się na określony w przepisach prawa podatkowego podatkowy stan faktyczny i powstaje on w warunkach określonych przez prawo.

Stwierdzenie przez organ podatkowy bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinno być dokonane po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Stwierdzenie bezskuteczności egzekucji ustala się przy tym na podstawie każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.

Wygaśnięcie zobowiązania podatkowego w wyniku zapłaty podatku powoduje, iż termin przedawnienia zobowiązania podatkowego z art. 70 Ordynacji podatkowej nie biegnie, a tym samym nie może zostać zrealizowana przesłanka z art. 245 § 1 pkt 3 lit.b) Ordynacji podatkowej.

Użycie przez ustawodawcę w art. 116 Ordynacji podatkowej nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.

Użycie przez ustawodawcę nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.

Przepis art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków

Przenoszenie kosztów wysyłki w drodze refaktury usługi pocztowej (z zachowaniem zwolnienia) nie jest prawidłowe.

Charakter podmiotowy zwolnienia usług świadczonych przez Pocztę Polską wyklucza możliwość refakturowania tych usług ze stosowaniem zwolnienia z opodatkowania.

Analogia, której celem jest poprawa sytuacji podatnika, jest koncepcją ze wszech miar godną rozważenia. Nie sprzeciwiają się jej ewentualne zastrzeżenia co do naruszenia w ten sposób zasady równości stron. Przyznanie w usprawiedliwionych wypadkach ochrony podatnikowi za pomocą wszelkich dopuszczalnych w danym przypadku metod jest w pełni uprawnione, bowiem tylko w ten sposób Sąd zrealizować może ideę

Za naruszającą zasadę proporcjonalności ze względu na treść art. 109 ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT uznać należy sankcję nałożoną na podatnika, który zbyt późno ujął w deklaracji podatek naliczony, szczególnie, że tego typu błąd podatnika nie uszczupla budżetu państwa.

Zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego sprowadza się zatem do nieprawidłowego przyporządkowania określonej normy prawnej do konkretnego, prawidłowo ustalonego stanu faktycznego sprawy, natomiast zarzut błędnej wykładni prawa materialnego oznacza, iż określony stan faktyczny przyporządkowano do właściwej normy prawnej, której treść została jednak błędnie zrozumiana przez organ

Nie jest dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia i jego kierunków oraz konkretyzowanie zarzutów skargi kasacyjnej ani ich uściślanie.

Zasada swobodnej oceny dowodów polega na tym, że organ podatkowy nie jest związany żadnymi regułami dowodowymi, a rozstrzyga sprawę na podstawie przekonania opartego na swobodnym uznaniu niektórych dowodów za wiarygodne, innych natomiast za niewiarygodne.

Użycie przez ustawodawcę w art. 116 Ordynacji podatkowej nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.

Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej w postaci udziałów w innej spółce nie powoduje powstania przychodu u wspólnika. Taka operacja nie stanowi bowiem odpłatnego zbycia wnoszonych aktywów.

Podkreślić należy, że przepis art. 181 Ordynacji podatkowej wprowadza odstępstwo od reguły bezpośredniego prowadzenia postępowania dowodowego przez organ podatkowy i w istotny sposób ogranicza zasadę bezpośredniości. Dopuszcza aby w postępowaniu podatkowym były wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach, w tym także w postępowaniu karnym lub innym postępowaniu kontrolnym i

Status podatnika stanowi konsekwencję sytuacji, w której zaistniały okoliczności faktyczne składające się na określony w przepisach prawa podatkowego podatkowy stan faktyczny i powstaje on w warunkach określonych przez prawo.

Interpretacja, jakie, zgodnie z prawem spółek handlowych, przychody może uzyskiwać akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej, jako dotycząca przepisów niepodatkowych, nie mogła stanowić przedmiotu pisemnej interpretacji prawa podatkowego.